سلام . وقت تون بخیر .
دوستان یه مشکلی هست که خیلی آزارم میده . حس می کنم دارم حسود می شم . یه زمانی دورم پر بود از آدم های حسود که دوست داشتن سر به تنم نباشه . اما الان وضع تغییر کرده . همون آدم ها یه رفتارایی می کنن که آدم اشکش در بیاد . مثلا همون وسیله ای رو می خرن که تو آرزوش رو داشتی با کلی زحمت بهش برسی یا استاتوس هایی میذارن که توش خوشبختی و شادی موج می زنه . می دونم همه به نوعی مشکل دارن تو زندگی شون، ولی دیگه خسته م . خیلی سخته آدم آرزوهاش رو تو زندگی و دست های کسانی ببینه که یه روز حسرتت رو می خوردن .
دوست ندارم حسادت کنم . اصلا . خوش نمیاد از آدمای حسود ٬ چون هیچ کمکی به پیشرفت و شادی و خوشبختی بقیه نمی کنن . مثلا عکس یه نفر رو دیدم که خیلی بهش حسودیم شد ، آخه بقیه منو با اون مقایسه کردن و گفتن عه فلانی همسن تو هست ؟ چقد جوون میزنه ... چقد خوشگله ... اینجوره ، اونجوره . آخه من ده سال از اون خانوم کوچیکترم ٬ ازدواج نکردم هنوز ٬ اون خانوم بچه داره ... چه جور میگن میخوره همسن باشیم ! بعد یه مدت دیدم همون خانوم لباس پوشیدنش ٬ رفتاراش و ... عین دخترای ۱۸ ساله است ! اصلا نابود شدم !
هی با دخترهای اطراف و فامیل مقایسه میشم یا ناخودآگاه خودمم خودم رو با اونا مقایسه می کنم بعد حالم بد می شه . دلم نمی خواد حسود باشم . اون خانوم هم فرد نزدیکی هست توی آشناهامون و همیشه جلوی چشممه .
به خوشبختیش ٬ به همین که باعث حس حسادتم شده. حسودی می کنم . این حسم بخاطر سطحی نگری نیست بخاطر مشکلاتیه که توی زندگی پشت سر گذاشتم ٬ سختی هایی که کشیدم و آرزوهایی که مجبور شدم ازشون بگذرم .
خواهش می کنم راهکار بدین.
تشکر.
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۱۸۳۴ بازدید توسط ۱۳۵۰ نفر
- شنبه ۲۸ مهر ۹۷ - ۱۶:۵۹
