سلام دوستان
حالم اصلا خوب نیست تو رو خدا کمکم کنید. دختر دانشجویی هستم ، هفت ماهی با پسری تو دانشگاه آشنا شدم اوایل ازش خوشم میومد ولی الان که از رابطه یه مقدار گذشته حس میکنم خیلی جاها میلنگه ! آشنا شدن ما از طریق اینستاگرام بود هم دانشگاهی بودیم ولی خب ایشون چند سالی بالاتر از من بودن و از طریق اینستا یکم سر یه استوری حرف زدیم خیلی اتفاقی بعد ایشون منو به یه قرار دعوت کرد و رابطمون شروع شد.
اینم بگم قصدش ازدواجه ولی شرایطش اصلا در حال حاضر اوکی نیست پدرش هم توانایی ساپورت نداره! بگذریم مشکل اصلا این نیست راستش من الان مرددم این آقا هم ویژگی های خوب داره و هم بد...! آدم صاف و ساده ایه اینجور که میگه و نشون داده خیلی دوستم داره تا جاییم که وسعش رسییده برام کم نذاشته.
مشکل اینجاست که چند وقته داره بهم میگه وسط حرفا که نمیدونم بفرستمت بری دماغتو عمل کنی یا نه این تابستون یعنی غیر مستقیم برو عمل کن. از خودم بگم قیافم اینطور که میگن قشنگه در کل قیافه طبیعی و قشنگی دارم! بینیم اصلا بزرگ نیست فقط یه حالت قوس مانند داره رو پل بینیم که حالت تمام رخ اصلا معلوم نیست و فقط نیم رخ پیداست.
قد بلندی دارم 170 پوست سفید . هیکلمم دوستام میگن که خیلی خوبه. بینیم تو این بیست سال طوری نبوده به هیچ وجه که بگم از اعتماد بنفسم کم کرده به هیچ وجه ! قبول دارم بی عیب نیست بینیم ولی عیبش اونقدر بزرگ نیست که خیلی رو قیافم تاثیر بذاره و تو نگاه اول خیلیا میگن چه قیافه نازی داری!
عملش کنم و اون قوسو بردارم شاید خیلی قشنگ تر بشه خودمم یه وقت هایی قبلا تو فکرش بودم! ولی نه اینکه یه دغدغه باشه واسم فقط اینکه اگه یه زمان شرایطش جور شد و یه دکتر فوق العاده پیدا کردم شاااید عملش کنم شااید هر چند خودم طبیعی رو ترجیح میدم چون خودمم!
ولی از وقتی ایشون بمن گفتن دماغتو عمل کنی شبیه فلان بازیگر میشی و ... اعصابم خورد شده حس میکنم ایشون خیلی آدم ظاهر بینی هستن ( یادم رفت بگم ما هر دومون پزشکی میخونیم) تو پیجش پر فالوور مدلای خارجیه فشنه! اول خیلی باهاش مشکل داشتم ولی خودمو توجیح کردم گفتم شاید چون معروفن و اینا فالو کرده .
ولی آخه چی بگم میرم فاالویینگ هاشو میبینم بهم میریزم! اینم بگم ایشون خیلی با من راحته یعنی مثلا سایز سوتینمو پرسید چند وقت پیش و گفت خیلی برام مهمه اگه زنم سایزش فلان نباشه ارضا نمیشم و اینا!!
الان شاید بگین وای ولی خب تو موقعیتش آدما با هم راحت میشن من از این موضوع گذشتم ولی وقتی بحث عمل دماغو میبینم هر از گاهی میون حرفاش میگه ،فکر که میکنم احساس میکنم آدم ظاهر بینیه بنظر خودم ازدواج خیلی فراتر از سایز و مدل بینی و این حرفاست ( البته منظورم این نیست که قیافه اصلااا مهم نیست چرا طرف باید برات جذابیت داشته و به دلت بشینه . قبول دارم بالاخره زیبایی باید باشه در حدی که طرف مقابل به دل بشینه. من خودم قیافم قشنگه نمیگم شبیه مدلام زیبایی طبیعی دارم و وقتی یکم آرایش میکنم خیلی زیباتر میشم در کل دختر خیلی خوشتیپیم هستم تو دانشگاه یعنی به خودم میرسم) .
در مقابل این آقا قدش خیلی معمولیه از من بلندتره ولی معمولی محسوب میشه بین پسرا ،هیکلش خیلی خوب نیست مقداری اضافه وزن داره شکم داره ، جالبه که من هیچوقت ازش نخواستم که بره سبکس پک کنه و از قدش گلایه کنم چون اونو همون طوری که هست پذیرفتم چرا قبول شاید اگه زشت بود اصلا به دلم نمینشیت!
من الان چیزایی که از خودم گفتم نگید چقدر خودبینه چیزایی که دیگران راجع به هیکل و قیافم میگفتنو گفتم. در کل از اینقدر جزئی شدن و ظاهر بینی خوشم نمیاد نمیدونم شایدم دارم اشتباه میکنم و اون آقا اینقدرم که من فکر میکنم ظاهر بین نیست و صرفا میخواد با عمل بینی قیافم خوشگل تر بشه خودمم بدم نمیاد که با یه تغییر خیلی جزیی قیافم بهتر بشه ولی خب بیشتر ازین ناراحتم که اون به من گفت و اینکه چقدر براش ممکنه مهم باشه پس فردا ممکنه بگه برو سینه تو پروتز کن بشه شبیه فلان بازیگر .
خودش میگه من از مقایسه متنفرم ولی هی یه موقع هایی واسم عکس فلان مدلو میفرسته میگه شبیهته یا مثلا میگه بعد عمل شبیه این میشی .
بگم اخلاقای خوبم داره واقعا دوستم داره برام تا جایی که بتونه کادو گل میگیره با مادرمم صحبت کرده! هوامو داره. یعنی واقعا عشقو درونش احساس میکنم منم اگه به اینا فکر نکنم مشکلی ندارم ولی وقتی فکر میکنم یجورایی حس بدی بهم دست میده .
شرایطمون رو بگم ایشون شهرستانین و ما تهران چجوری بگم خونواده ما به قولی با کلاس تره و از لحاظ فرهنگی و مالی بالاتریم .ایشون الان وضع مالی و کار نداره و صرفا پزشکی میخونه آینده کاریش ولی تضمینه ولی خب الان در حال حاضر پدرش توانایی ساپورت مالی نداره و من نمیدونم چه جوری بقول خودش مهر میخواد بیاد خواستگاری میگه راحت بگیر چند سال عقد باشیم و اینا در ضمن اصلا نمیتونه تهران خونه بگیره و همون شهرستان خودش در بهترین شرایط اجاره!
من واقعا تو تهران خونواده خوبی دارم وضع مالیمونم در حد خوبه یعنی تا حالا هیچ چیز کم نداشتم! من این آقا رو دوست دارم وگرنه الانم سنی ندارم و شاید اگه صبر میکردم خواستگاری با شرایط خونوادگی و مالی بهتر پیدا میکردم که این منطقیشه و مادرمم همینو میگه.
به نظرتون درسته اینکار ؟ ولی خب با این موردی که گفتم مشکل دارم و اینکه ایشون هنوز مستقل نشده تو پزشکیم خودتون میدونید که چقدر طول میکشه که ثمره بده! الان صرفا دانشجوعه هر چند یه سال و نیمه دیگه درسش تموم میشه و بعد باید واسه تخصص امتحان بده
از طرفی میگم واقعا دوستم داره یروز که نیستم بهم میریزه احساساتیه به نظرم همیشه توجه میکنه واسش مهمم میگه دوست دارم با تو یه زندگی قشنگو شروع کنم ولی خب نمیدونم چیکار کنم از طرف دیگه م بهش میگم کاری بکن میگه چیکار کنم وقت ندارم درس دارم در حالی که تایم خیلی زیادی پای اینستاگرام و اینترنته و ساعتای زیادی میخوابه . من خودم از این کار بدم میاد و آدم اکتیویم با اینکه 20 سالمه دوست دارم تابستونا کار کنم ،تایمای بیکاریم کتابای ادبی بخونم یا معمولا ورزش میرم .
البته سر این موضوع بی برنامگی خیلی با هم حرف زدیم گفت باشه قبول دارم سعی میکنم درستش کنم بهم زمان بده . اونم تو من یه تغییراتی بوجود آورد مثلا مجبورم کرد نمازامو کامل بخونم و حجابمو بیشتر رعایت کنم و اینا . در کل میخوام نظرتونو بدونم فکر کنم شد سه تا مشکل
.
← رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۸۷ مطلب مشابه)
- ۵۸۵۶ بازدید توسط ۳۹۶۷ نفر
- شنبه ۳ تیر ۹۶ - ۲۱:۰۶
