با سلام و تشکر
من یه دختر از یه خانواده مذهبی متعادلم. حدود یک ساله با آقا پسری آشنا شدم که الان سربازن و بخاطر یه سری خصوصیاتی که کمتر ممکنه ببینم تو پسرای الان حس میکنم اشتباهه اگر حتی به چشم یه موقعیتم که شده از دست بدمشون و حیفه واقعا ( مثل اینکه به اندازه جوونیای باباهامون قابل اعتماد و متعهدن و مسئولیت پذیر و کارین و اهل نماز و روزه و همچنین اهل احترام به بزرگترن و کلا مثبت ترن حداقل نسبت به خودم!)
الان یه مواقعی حس میکنم زیادم دوسشون ندارم و ممکنه موردای بهترم برام پیدا شه از جهت ظاهر و موقعیت اجتماعی. ولی یه لحظه بعد از تصور نبودنتشون کم میارم و خیلی دوسشون دارم و نمیتونم دیگه ایندمو با کسی جز ایشون ببینم.
از طرفی یه چیزی که از اول اذیتم میکرد این بود که ابدا دوست ندارم چیزیو از خانوادم پنهان کنم و از طرفی هم حس میکنم اگر جلوتر از اینکه خودمون بگیم خانوادش بو ببرن دیدشون تا اخر عمر به من بد میشه و احتراممون از بین میره.
از طرفی هم ایشون فعلا سربازن و منم دانشجو و حداقل تا 3-4 سال دیگه اماده نمیشیم واسه علنی کردن . و میدونیم که اگر الان بیان خواستگاری احتمال با هم بودنمون کمتر میشه چون هم مادر ایشون بهشون گفتن تا خونه نگیری برات نمیام خواستگاری هم من خانواده سختگیری دارم.
به هر حال این رابطه پنهونی رو هم در حد شخصیت و احترام خودم و ایشون نمیبینم هم عادت نداشتم تا الان چیزیو از خانوادم پنهان کنم و هم نگران اینم که با گناهش خدا ازمون ناراضی باشه و ازمون ناراضی بشه که دیگه اینجوری به هم رسیدنمونو هم نمیخوام.
حالا سوال من از دوستای عزیزم اینه که من اصلا جدای از اینکه میدونم خودمم ممکنه کم بیارم از جداییشون اگر ناخواسته اعتماد ایشونو خراب کنم که فکر کنن من نمیخوامشون که درخواست قطع رابطه کردم در صورت ازدواج در اینده دلخوریش باقی نمیمونه؟ و اینکه من حتی اگر ایشونو بخاطر درست نبودن رابطه خارج از عرف و گناهش رد کنم بگم چند سال دیگه که شرایط فراهم شد از راه خواستگاری رسمی اقدام کنن و اگر خدای نکرده اون موقع هم خانواده هامون موافقت نکردن یا به هر دلیلی نشد من بخاطر این یه سالم که شده نه میتونم خودمو دیگه کنار فرد دیگه ای تجسم کنم نه درست میدونم این کارو که یه سال کنار یکی دیگه بوده باشم ولی با فرد دیگه ای ازدواج کنم در حالی که میدونم قطعا ایشون تا اخر عمرم تو خاطرم میمونه ....
من بخاطر کاری که احتمالا اشتباه بود و یک سال ادامش دادم حس میکنم ایندمو نابود کردم و حق انتخاب رو از خودم گرفتم و خودمو مجبور میدونم که فقط و فقط تا اخر عمرم به همین یک نفر فکر کنم که نه در حق ایشون بی معرفتی کرده باشم ( چون حس میکنم بیشتر از من وابسته شدن ) نه به یه همسر احتمالی در اینده خیانت کنم با بودن کسی غیر خودش توی گذشته هام !!!
ممنون میشم راهنماییم کنید
← مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)
- ۱۷۱۳ بازدید توسط ۱۲۷۷ نفر
- شنبه ۱۹ فروردين ۹۶ - ۲۱:۳۵
