سلام وقت تون بخیر
من اهل مشورت مجازی گرفتن نیستم اما از وقتی با سایت آشنا شدم و نظرات خردمندانه بعضی هارو می خوندم واقعا لذت می بردم از این همه فهم و آگاهی ...
من ۲۴ سالمه و داروسازی می خونم راستش من از وقتی ۱۸ سالم بود خواستگار زیادی داشتم اما خانواده و خودم معتقد بودیم درس بخونم و بعد اتمام درسم به ازدواج فکر کنم و این قدر افراطی به این موضوع گوش کردم و همه آدم هایی که بهم نزدیک میشدن بی چون و چرا رد می کردم .
بعد یه مدّت که پدرم این میزان بی توجهی نسبت به خواستگاران و البته تعدد موقعیت خوب بعضی خواستگاران رو دید ازم خواست که از این به بعد چون به پایان درسم نزدیک می شم با جدیت بیشتری به این موضوع نگاه کنم ...
اما مشکل از جایی شروع شد که من واقعا نمی تونم به مردی جز همکلاسیم فکر کنم و حدود یک سالی هست که به یکی از پسران کلاس مون علاقه مند شدم و خانواده گله مندِ از من که چرا به کسی اجازه آشنایی بیشتر نمی دم و یه جورایی بیشتر نگران هستند ... من توی این مدّت خیلی فکر کردم و ایشون رو از هر جهت مناسب دیدم ولی نمی دونم چه طوری بهشون نشون بدم علاقه مندم
راستس حس می کنم ایشون تمایل زیادی به من ندارن چون یک بار سعی کردم درباره موضوعات مشترک درسی در فضای مجازی باهاشون ارتباط بگیرم اما به پاسخ خیلی کوتاه و خیلی با فاصله زمانی طولانی رو به رو شدم ( البته ایشون عذرخواهی کردن که دیر جواب میدن) ولی منظور اینه اگر خیلی مشتاق بودن صحبت رو حتما ادامه می دادن
و راستش نمی دونم که تلاش این جوری اصلا درست هست ؟
لطفا نگید فراموش کن و به خواستگارات فکر کن من واقعا حسی که به ایشون دارم و اعتماد و شناختی که نسبت به سلامت اخلاقی و خانواده شون دارم به هیچ کس ندارم ... از همه نظر بررسی کردم و دیدم چقد به ایده آل های من نزدیک هستند
ولی بلد نیستم چه طور ارتباط درست بگیرم لطفا راهنمایی کنید
← عشق یک طرفه (۴۴ مطلب مشابه)
- ۳۴۵۷ بازدید توسط ۲۷۸۸ نفر
- شنبه ۴ شهریور ۰۲ - ۱۵:۱۲
