بابام...خب؟ یه آدم مهربونه، از بچگی هر چی نیاز داشتم رو برام فراهم کرده و همیشه بهم محبت کرده و ازش هم ممنونم...
ولی یه اخلاق به شدت بدی که داره اینه که بین دختر و پسرش فرق می ذاره و نسبتا مغروره!
وقتی ۱۳ سالم بود برادرم که ۵ سالش بود اومد توی اتاقم کتابم رو پاره کرد، منم سرش داد زدم، برادرم زد توی صورتم! منم عصبی شدم زدمش یک دفعه بابا اومد سه بار زد توی صورتم...بعدش از کارش پشیمون شد و بوسیدتم، ازم معذرت خواهی کرد و قشنگ مشخص بود که اشتباهش رو قبول کرده.
الآن ۱۸ ساله هستم و دیشب برادرم که الآن ۱۰ سالشه اومد توی اتاقم گفت زیر لبتاپت چیه بعدم به همین بهانه سر لبتاپو محکم بست! سرش داد زدم این چه کاریه یک دفعه دیدم زد توی صورتم!!! اتفاقات چند سال پیش یک دفعه یادم افتادم و منم محکم زدم توی صورتش! این بار هم بابام پشت پسرش در اومد و چند بار زدتم ...
نمی بخشمش... این حجم از خشونتش رو نمی بخشم... حالم از این رفتارش بهم می خوره، می دونم هیچ کس کامل نیست ولی ای کاش بین منو پسرش فرق نمی ذاشت، میگه بچه ست باید گذشت داشته باشی خب احمق تو گذشت داشتی که منم گذشت داشته باشم؟
الآن ارتباطم رو به طور کامل به برادر کوچیکترم قطع کردم تا حرف زدن دوباره با من آرزوش شه... فکر کرده همین جوری اون رو می بخشم...
← روابط با پدر (۲۶ مطلب مشابه)
- ۷۹۵ بازدید توسط ۶۱۸ نفر
- شنبه ۲۰ اسفند ۰۱ - ۲۰:۲۹
