سلام
دختری ۲۳ ساله هستم که چند وقتیه دچار مشکلات روحی و جسمی شدم. اضطراب زیادی دارم و بی خود و بی جهت دلم میگیره و همش گریه میکنم و ... پیش روانپزشک نرفتم ( و نمیتونم برم ) اما یه مدت به تجویز یه پزشک متخصص برای کاهش استرسم قرص خوردم که خیلی موثر نبود ( البته دکترم معتقده که شرایط زندگیم که عوض بشه تمام بیماری های جسمی و روحیم خوب میشه).
با توجه به گذشته سختی که داشتم، احساس میکنم اگه از خونوادم دور باشم حالم خوب میشه چون با دیدن بعضی از افراد خونوادم حال روحیم خیلی بد میشه و دو سه روزی دچار افسردگی و بی حوصلگی میشم. از طرفی هم بنا به عرف جامعه و خونواده باید ازدواج کنم ولی تصمیم گیری برام تو این شرایط خیلی سخته و بیشتر از این نمیتونم برای جواب رد دادن به خواستگارام بهوونه بیارم.
با توجه به شرایطی که دارم ممنون میشم اگه به سوالام پاسخ بدید:
۱. ازدواج تو این شرایط باعث بدتر شدن وضعیت روحی و جسمی میشه؟
۲. اگه از یه سری از افراد خونواده دوری کنم و گوشه گیر بشم حالم بدتر میشه یا ارتباطم رو باهاشون حفظ کنم؟
۳. اگه با مردی ازدواج کنم که ساکن شهر دیگه ای باشه، ممکنه حالم خوب بشه؟
۴. زندگی مشترک تو شهری که دوست و آشنایی ندارم، ممکنه باعث افسردگی بیشترم بشه؟
۵. و اینکه آیا مردی پیدا میشه که با مشکل من تا بهبودی کاملم کنار بیاد؟ یا باید کلا قید ازدواج رو بزنم؟ ( اصلا دوست ندارم یه نفر پاسوز من بشه )
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۱۵۱۴ بازدید توسط ۱۱۷۸ نفر
- سه شنبه ۲۳ شهریور ۹۵ - ۲۲:۴۰
