سلام.
سوالی داشتم از خانما که خیلی ذهنمو مشغول کرده لطفا جواب بدید
اول سوالمو پرسیدم اما آخر پستم در مورد شخصیت خودم براتون توضیحاتی دادم تا اگر حوصله داشتید متوجه بشید اهل مهمونی نبودنم یجور انزوا نیست.
اهل مهمونی بودن براتون خیلی مهمه و ملاک اصلیه؟ آخه من خودم دنبال همسر پرانرژی و شاد ولی احساسیم (مثل خودم) اما از طرفی اهل تفریحات دو تایی هستم بیشتر.من یه پسر شاد ، خیلی با احساس ، لمسی (منظورم از بین شخصیت های سمعی، بصری ، لمسی و جنبشیه) هستم
به نظرم اکثر دخترای پر انرژی اهل مهمونی اند و معاشرت.
من خودم مثلا عروسی و اینا دعوت میشیم میرما ولی اهل اینکه بخوام برام جشن تولد بگیرن و همرو دعوت کنن یا هی دوره ای بزاریم خونه هم (فامیل یا دوستا) نیستم ولی برعکس خیلی دوست دارم با همسرم چه داخل و چه بیرون بریم و خوش بگذرونیم.سینما و پارک و ... البته نه که مهمونی تعطیل ولی خب دیگه مثلا هر هفته یا هر ماه هم نباشه (ضمنا من خونه پدر و مادر خودم و همسرم رو هم مهمونی حساب نمیکنم قطعا اون بحثش جداس و یه جور سر زدنه ولی خب خونه باجناق مهمونیه :خخخ )
یا مثلا خیلی دوست دارم همسر آیندمو با ایده های مختلف سورپرایز کنم اما نه از نوع جشن تولد گرفتن ... خودمون دو تایی با ایده های خلاقانه و شاد و دوتایی
با ویژگی هایی که از خودم گفتم باید دنبال چجور دختری باشم؟ یعنی چطور بفهمم مناسب همیم؟ و دنبال چه تیپ دخترایی باشم؟ (منظورم تیپ شخصیتیه)
اصلا هستن دخترایی که مثل من هم احساسی باشن هم اهل شادی و موزیک و ... اما بیشتر تفریحات دوتایی با همسر رو ترجیح بدن تا مهمونی های شلوغ؟این خیلی ذهنمو مشغول کرده . شما خودتون چقدر براتون مهمه؟
پایین تر توضیح دادم از جمع گریزان نیستم ولی عاشق مهمونی هم نیستم و نمیخوام هی دوره ای بزاریم.با هم بودن برام جذابتره چه بیرون و چه داخل خونه.مهمونی در حد عروسی و عید دیدنی و عید غدیر و این مناسبتا.نمیدونم شاید دوره ای های دیر به دیر هم بتونم بپذیرم.
خیلی بده؟
ممنون
********************************
توضیحات اضافی از خودم اگر شناخت شخصیتم رو جوابتون موثره ؟!
کمی خجالتیم اما اصلا نمیذارم حقم خورده بشه یعنی بی سر و زبون یا بی عرضه نیستم یا مثلا آهسته برم و بیام نیستم.با دوستام شادم و اهل بگو بخند حتی تو جمع خودی پسرونه خنده های بلند اگه واقعا موضوع خنده داری باشه.
تو جمعی برم اول میگردم آشنا پیدا کنم اگه نبود سلام میکنم به کسایی که نزدیکم نشستن تا یه ارتباطی ایجاد بشه.
خلاصه اجتماعی هستم با همجنسام.به خصوص جمع دوستانه.تو جمع بزرگترا منم رسمی و سنگین میشینم و گوش میدم.مجلس دست گرفتن بلد نیستم ( اینایی که یجورایی موضوع صحبتو تعیین میکنن و جهت میدن نیستم).
اما تو دو موضوع خجالتیم. یکی صحبت با نامحرم ناخودآگاهه صورتم جدی میشه اما خیل مودبانه جواب میدم ولی ناخودآگاه میخوام مکالمرو کوتاه کنم و تمومش کنم.و دیگه از کنفرانس و این چیزا خجالت میکشم.
یه موضوع دیگه اینکه ارتباط راحت و صمیمیم با دوستام تو همون محیط دانشگاست یعنی اهل با هم سفر رفتن یا جشن تولد یا ... نیستم.یعنی بیرون دانشگا دوستامو نمیبینم.
ضمنا کمی از تعارفات و اینا خجالت میکشم مثلا خیلی بلد نیستم اصرار کنم بفرمایید تو در خدمت باشیم و این چیزا اما قلبا مهربون و با ادبم و فامیل و دور و بریام میدونن.از رقصیدن هم خجالت دارم و نرقصیدم تا حالا.
← مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه) ← مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)
- ۲۸۳۱ بازدید توسط ۲۰۰۲ نفر
- دوشنبه ۲۲ تیر ۹۴ - ۲۱:۵۰
