سلام
من دختری 30 ساله هستم که در مقطع دکترا تحصیل میکنم و مجردم، مشکلی که در من هست اینه که از زمانی که به یاد دارم انرژی همسرانه به شدت بالاست و ویژگی های زنانه هم زیاده و اگر روزی ازدواج کنم فوق العاده شوهر دوست خواهم بود و سعی میکنم که رابطه عاشقانه و رمانتیکی با همسرم داشته باشم و در هیچ موردی براش کم نذارم که این شاید به خاطر گرم مزاج بودنم هم باشه .
اما از طرفی انرژی مادرانه در وجودم خیلی کمرنگه و هیچ وقت مادر شدن برام مثل بقیه همجنسام یک آرزوی بزرگ برام نبوده و حتی حاضرم با مردی که بچه دار نمیشه اما دوستش دارم با کمال میل ازدواج کنم و عاشقانه تا اخر عمر دوستش داشته باشم و هیچ وقت هم بچه نخوام .
این در حالیه که بچه ها دیگران رو که می بینم دوستشون دارم اما به مادر شدن چندان علاقه ای ندارم و تر و خشک کردن بچه رو دوست ندارم اما میتونم نامادری خوبی باشم و بچه کس دیگری رو مثل بچه خودم بزرگ کنم اگر زمانی ازدواج کنم و مادر بشم فقط به خاطر طرف مقابلم هست اگر اون بچه بخواد نمیدونم چرا اینجوری ام فکر می کنم طبیعی نیست چرا بقیه هم جنسام انرژی مادرانه شون خیلی بالاتر هست؟
آیا مردی پیدا میشه که مثل من فکر کنه و همسرش اولویت اول زندگی اش باشه و بعد بچه براش مهم باشه؟ چون فکر میکنم اکثریت مردا به خاطر بچه هست که تن به ازدواج میدن...
پسری وجود داره که عاشق همچین دختری بشه؟ هر خواستگاری هم دارم بحث بچه رو همون جلسه اول پیش میکشه که باعث میشه من ازش سرد بشم... انگار همه چیز برعکسه...
واقعا نمیدونم با این حسم چکار کنم؟
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۲۲۶۴ بازدید توسط ۱۵۴۵ نفر
- پنجشنبه ۱۷ دی ۹۴ - ۰۹:۱۲
