سلام
دختری هستم زیر 25 سال که 15 ساله عینک میزنم. هم به طور ارثی چشمان ضعیف داشتیم و داریم هم اینکه زیاد سرم تو کتاب و کامپیوتره.
من هیچ وقت از عینک بدم نمی اومد و نمیاد اما تا حالا خیلی شده بخاطر عینکم متلک بشنوم یا مسخره بشم. خودمم که تو خیابون میرم میبینم اکثرا عینکی نیستند. خیلی ها بهم میگن عینک بهت میاد و اصلا بدون عینک انگار یکی دیگه ای. اما خب این بخاطر اینه که چون همیشه منو با عینک دیدند این تصویر توی ذهنشون ثبت شده. وضعیت چشمامم جوری نیست که عینک نزنم و شماره اش بالای 3 هست.
خیلی برام پیش اومده وقتی دارم با یه آقا صحبت میکنم برای آشنایی، بهم میگه میشه عینکت رو برداری؟ دلم میگیره و دیگه اصلا نه میتونم به حرفاش گوش بدم نه تمرکزی رو حرفای خودم دارم. کلا اعتماد به نفسمو از دست میدم.
چهره معمولی دارم و زیباترین عضوهای صورتمم چشم و ابرومن . اما با عینک همونم ازم گرفته میشه. عینکای زیادی رو هم تست کردم و بهترینش رو انتخاب کردم که بهم بیاد.
الان دنبال راه حل دیگه نیستم که برم عمل لیزیک بکنم یا لنز استفاده کنم. خودم محاسن و معایب اینا رو میدونم.
الان فقط یه سوال دارم از آقایون. آیا از عینکی بودن کسی که میرید خواستگاریش بدتون میاد؟ علتش چیه؟
پیشنهاد :
آیا عینکی بودن خواستگار براتون ناخوشاینده؟
پدرم با عینکی بودن نامزدم مشکل داره
← رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۸۷ مطلب مشابه) ← بررسی معیارهای ازدواج پسران (۷۱ مطلب مشابه)
- ۲۳۳۳۵ بازدید توسط ۱۶۴۰۹ نفر
- يكشنبه ۱۰ آذر ۹۸ - ۱۹:۵۴
