سلام دوستان
دختری هستم زیر 27 سال . راستش ممنون میشم راهنمائیم کنین. مشکل من اینه که خیلی وابستگی عاطفی به خانواده و دوستانم دارم حتی تنهایی نمیتونم بعضی کارارو درست انجام بدم یعنی یه جورایی اگه بخوام خودم در مسائل تحصیلی یا کار ، کاری انجام بدم به تنهایی از پسش بر نمیام بخاطر استرس خیلی بالا .
احساس میکنم نمیتونم به تنهایی برای زندگیم تصمیم بگیرم. یه جورایی عادت کردم به این رفتارم. به قدری به دوستانم در درس وابستگی دارم که اگه اونا یه تصمصمی بگیرن منم مثل اونها تصمیم میگیرم و مستقل و تنها نمیتونم تصمیم بگیرم .
خیلی دخترارو میبینم که خیلی مستقل هستن و به تنهایی یه هدفی رو در ذهنشون دارن و بهش میرسن. منم  تصمیمات و رویاهای زیادی دارم ولی فقط در حد رویا، به پای عمل که میرسه یا احساس میکنم شکست میخورم یا اینکه تنهایی از پسش برنمیام.
یه جورایی احساس ترس و استرس دارم. نمیخوام وابستگی به دوستام داشته باشم چون میدونم هر دوستیی یه روزی تموم میشه بعد فکر میکنم اگه اونا نباشن منم پیشرفتی نمیکنم و فقط میشینم پیشرفت اونارو میبینم و غبطه میخورم. چیکار کنم ؟
خواهشا با نوشته های خوبتون کمک کنین

برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را ← (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)