من یک دختر ۲۲ ساله هستم، ولی به تازگی وارد دانشگاه مقطع لیسانس شدم، دانشگاه مون از شهرمون ۹ ساعت فاصله داره و دو بار اتوبوس عوض می کنیم تا از خونه میام دانشگاه
من تو خوابگاه خیلی احساس تنهایی می کنم با ۷ نفر تو اتاقیم، ولی چون اون ها فک می کنن من خیلی مثبتم و چون دوست پسر ندارم و با پسر ها معاشرت نمی کنم و چندان آرایش نمی کنم آدم خیلی ساده و بچه ای هستم و با من گرم نمی‌گیرند.
از طرفی وضعیت مالی خوبی ندارم و نمی تونم با اون ها برم بیرون، و مسئله دیگه اینکه از بچگی نمی تونستم با بچه های هم سن و سالم ارتباط برقرار کنم چون اصلاً در این مورد اعتماد به نفس ندارم.
یه دوستی دارم که مثل من اهل تحقیق و پژوهش هست ولی متأسفانه قصد داره دوباره کنکور بده و اگه اون هم بره من خیلی تنها میشم.
یه مسئله دیگه که این ها تا نصف شب بیدار می‌مونن و نمی ذارن من بخوابم
مسئله دیگه اینکه من اهل سنت هستم و چون آنها فکر بد راجع به من نکنن نماز نمی خونم و این وضعیت خیلی اذیتم می کنه، اصلاً متعصب نیستم درباره مذهبم و حتی علاقه زیادی به حضرت علی دارم
با این مشکلاتم چه کار کنم؟
← زندگی دانشجویی (۳۹ مطلب مشابه)
- ۱۸۸۱ بازدید توسط ۱۲۱۷ نفر
- پنجشنبه ۱۲ آبان ۰۱ - ۲۲:۳۶
