آیا شما این شما این حرف که چون سرنوشت همه انسان‌ها مرگ هست پس زیاد برای کسب ثروت و مال تلاش نکنیم را قبول دارید؟ و اصل زندگی جهان آخرت هست نه مال دنیا.
این شعر باباطاهر هم در این مورد گفته؛
به گورستان گذر کردم کم و بیش
بدیدم قبر دولتمند و درویش
نه درویشی به گوری بی کفن ماند
نه دولتمند برد از یک کفن بیش
اگه این چند بیت توجیهی باشه برای راحت طلبی و تلاش نکردن برای زندگی و بگیم چون قرار بمیریم به همین قانع باشیم نه قبول ندارم . تا وقتی زنده ای باید خوب زندگی کنی .
اما اگه به معنی این باشه که تو تلاشتو بکن پیشرفت کن اما حریص نباش قبول دارم
بله قبول داریم چه پادشاه باشی چه گدا اخر تو یه وجب گور میخوابی و هیچی نمی تونی باخودت ببری تو خاک به جز یه تیکه کفن
دنیا مزرعه اخرت است باید در این دنیا بکاری تا در ان دنیا که اصل زندگی است برداشت کنی
خب شعر که کاملا درسته و موقع مرگ هیچ کسی برتر از دیگری نیست اما تا زنده ای داشتن امکانات و ثروت برای یه زندگی خوب لازمه و کسی برد کرده که حسرتی به دلش نمونده باشه..حتی گیرم اینکه دنیای دیگه ای وجود داشته باشه که کسی ندیده...اونهایی ک ثروت داشتن باز یک قدم ازونهایی که نداشتن جلوترن چون توی همین دنیا که نقد هست کلاه سرشون نرفته.یعنی نقدو ول نکردن نسیه رو بچسبن
قبول ندارم تو دین من توصیه شده به کسب روزی حلال
اما آخرت نباید فدای کسب مال بشه یعنی از راه غیرشرعی نباید مال به دست آورد
از طرفی حلال بودن مال کافی نیست بلکه باید انفاقم کرد
نه قبول ندارم.
آدم ثروتمند عشق وحالش و کرده ولی فقیر نه.
شعر این طوری زیاده ولی همش چرته
منظور از اینکه میگن پول و ثروت را دوست نداشته باشید یعنی اینکه « علاقه‌ی شدید » به مال نداشته باشید ولی « علاقه‌ی معمولی » که در جهت کسب روزی حلال باشه خیلی هم خوبه
اون مقدار افراطی‌ش باعث بوجود آمدن ویژگی های منفی مثل خدای نکرده حرص و طمع یا حسد و... میشه
سلام. مال دنیا و تلاش براش بد نیست. وابستگی بهش بده. بیش از حد فکر متمرکز شدن رو کار و پول بده وگرنه شما هی پول در بیار درامد حلال به دست بیار خودت در حد معمول زندگی کن بقیشو بده نیازمندان بده؟ امام علی علیه السلام از بزرگترین ثروت سازان زمان خودشون بودن ولی تقریبا همش صرف فقرا می‌شده
سلام وقت بخیر
شعر درسته .
ولی اگر فقر به خاطر کاهلی باشد که اره چه فایده برکم تلاش کنم و آخرش بمیرم به نظرگ اسمش فقر نیست نا امیدیه. . و یا ثروتی که با خوردن مال حرام باشد .
به نظرم منظور اینه که طمع نداشته باش ، خود بزرگ بینی، برتر بینی نسبت به بقیه نداشته باش . با خاطر پول و مقام با یک نفر با خواری حرف نزن . خودت از هیچکس بالاتر ندان . تهش هر کی که باشی در هر جایگاه و مقام اجتماعی ، در هر طبقه ای آخرش مرگه . پس خدارا بنده باش
به نظرم انسان باید تلاشش رو کنه تو هر حالتی و هر جایگاهی که هست، ولی خوب در نهایت روزی دهنده خداست، دیدم کسانی که تلاش کردن و به ثروت زیادی دست پیدا نکردن و از اون طرف کسانی با خوش اقبالی تونستن به مال و ثروت زیادی دست پیدا کنن، ولی این دلیل نمیشه که فرد تلاش نکنه، اگر همون کسی که با تلاش وضع مالیش معمولیه شاید اگه تلاش نمیکرد وضعش خیلی بدتر هم میشد، پس تلاش تاثیر داره ولی خدا هم باید بخواد برات، در حقیقت مسئله همون مسئله جبر و اختیاره که انسان اختیار داره ولی اختیار انسان در سیطره اختیار خداست
در مورد دینیش هم فقیر بودن بهتر از پولدار بدون انفاق هست، ولی خوب از اون طرف پولدار باشی به دیگران کمک کنی بیمارستان بسازی مدرسه بسازی، ثوابهای عجیب و غریب توی اون دنیاش داره، و این فرد خیلی خیلی از بقیه انسان ها جلوتره
در نهایت پول و ثروت از منظر من مثل یه چاقو میمونه و یه ابزاره، اگر که اشتباه استفاده بشه میتونه شدیدا ایجاد مشکل کنه اگر که درست استفاده بشه هم میتونه بسیار مفید باشه، این که کسی سمتش نره مثل این میمونه که بگیم من میترسم با چاقو خودم رو زخمی کنم پس ازش استفاده نمیکنم پرتقالم با پوست گاز میزنم! نه به نظر من انسان باید سعی کنه پولدار بشه نه برای اینکه از ماشینش عکس بندازه بذاره اینستا، بلکه هم خودش زندگی مرفهی داشته باشه هم به دیگران کمک کنه
مطالب پیشنهادی از بایگانی خانواده برتر برای آشنایی در مورد نحوه ی نظر دادن و تائید آن ها