شغل مناسب برای آدم درستکار چی می تونه باشه؟

من  دنبال شغلی هستم که اصول درستکاری مثل صداقت در آن رعایت بشود. من قبلاً فروشندگی هم کردم شغلی بود که گاهی مواقع نیاز به دروغ گفتن و کتمان بود برای همین فروشندگی رو نمی خوام (البته منظورم این نیست که فروشنده‌ها دروغ میگن).

شغل انبار داری رو هم امتحان کرده بودم این شغل چون من امانت دار خوبی هستم برام مفید بود و مورد تقدیر هم قرار می‌گرفتم امّا چون من ریه هام ضعیفه غبار روی اجناس خیلی اذیتم می‌کرد. برای همین شغل‌هایی مربوط به انبار داری و نجاری و آهن آلات و مواد شیمیایی و ... هست رو نمی تونم انجام بدم. 

من می خوام بعد سربازی مهاجرت کنم به یک شهری که امکانات خوبی داشته باشه و هوای آلوده هم نداشته باشه برای همین لطفاً این جور شغل‌ها رو بگید که من از الآن با آن کار آشنایی داشته باشم و بعد سربازی انجامش بدم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۱۰ مطلب مشابه)

واقعیاتی از دنیای اشتغال، شرح دو روز مصاحبه کاری من

سلام

من یه جوان بالای 35 هستم. 10-12 سال سابقه کار و بیمه دارم و برای دو شرکت معروف کار کردم،  به یه کار تخصصی خوب وارد هستم که حقوق بالایی داره (حداقل دو سه برابر حقوق کارمندی)، اینو از این جهت گفتم که فکر نکنید تو این 10-12 سال فقط کار معمولی کارمندی انجام دادم، البته اون کار ، کار سختیه و خیلی راغب به انجام مجددش نیستم. ولی متاسفانه حدود 1 ساله که بیکار شدم. تو این مدتی که بیکار شدم هر روز به نیازمندیها و سایت های استخدام سر میزنم. 

از 100 تا آگهی روزانه 90 تاش خانم میخوان. به اون 10 تای دیگه هم که زنگ میزنی ،5 تاشون میگن کارمند خانم میخوان اما به اشتباه در متن اگهی درج نشده، می مونه 5 تای دیگه که یا محدودیت سنی گذاشتن واسه ش و یا آدرسش اینقدر دوره که هزینه رفت و آمدت از حقوق دریافتی بیشتره.

اون یکی دو تایی که شرایطش بهت میخوره (منظور از شرایط همون حداقل وزارت کار نه فکر کنید حقوق مد نظر شما رو میده. تنها لطفی که کرده محدودیت سنی نذاشتن) رو میخوام براتون شرح بدم: 

تمام چیزهایی که در زیر می نویسم عین اتفاقاتی که امروز و دیروز برای خودم تو دو تا شرکت تو تهران افتاد، بدون ذره ای گزافه گویی؛

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۵۴۶ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۱ مطلب مشابه)

۳۸ سالمه هیچ کاری بلد نیستم

سلام 

آقایی ۳۸ ساله ام، مجرد، دانشگاه انصراف دادم چون به رشته ام علاقه نداشتم، هیچ حرفه ای تو زندگیم یاد نگرفتم، دانشگاه رفتنم بی خودی بود، الان که ۳۸ سالمه هیچ کاری بلد نیستم، باور کردنش مشکله نه؟ 

الان تو یه شرکت پادویی میکنم، از ۳۰ سالگی دارم پادویی میکنم، ۸ ساله پادو ام، کمکم کنید، خیلی نگرانم، عذاب وجدان دارم، احساس گناه میکنم، عمرم الکی داره میره، افسردگی گرفتم، هر روز که بیدار میشم احساس گناه میکنم، چون عمرم داره میره.

به نظرتون این کار رو ول کنم؟، هنوز امیدی هست یه کاری یاد بگیرم؟، هر کی یه حرفه ای یادم بده منو بنده خودش کرده.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران دهه شصتی (۴۰ مطلب مشابه)

پیدا کردن کار در مشهد

سلام

من یه پسر ۲۴ ساله هستم از شمال، مجردم، اهل دود و این چیزها هم نیستم، یه مدرک مهندسی صنایع بدرد نخور از یه دانشگاه آزاد دارم و خودم میدونم که این مدرک زیاد بدردم نمیخوره، خدمت رو رفتم.

زبانم خوبه، آفیس بلدم، چند سال هم فروشندگی کردم (برای تامین هزینه تحصیل)، از اون جایی که گیلان شرایط کار خیلی بدتر از جاهای دیگه هست، باید برم تو شهرهای دیگه دنبال کار بگردم، دوست دارم بتونم تو مشهد یه کار پیدا کنم که بتونم هزینه زندیگی رو تامین کنم و در کنارش برنامه نویسی وب رو یاد بگیرم (الانم دارم یاد میگیرم).

کسی میدونه چطور میشه تو مشهد کار پیدا کرد؟، کارش مهم نیست واسم چی باشه، فقط ساعت کاریش تا ۸،۹ ساعت در روز باشه تا بتونم بقیه طول روز رو به یادگیری اختصاص بدم، از دوستان کسی اگه میتونه راهنمایی کنه ممنون میشم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۵۴۶ مطلب مشابه)