سلام دوستان
من یه دختر ۱۹ ساله م. راستش ازدواج هیچ وقت هدف برام نبوده تو زندگیم ولی نمیدونم چرا گاهی با دیدن برخی افراد متاهل که جوان هستن یا افرادی که عاشق و معشوق هم هستند ناراحت میشم.
در خودم آمادگی ازدواج رو در حال حاضر نمی بینم و فعلا مشغول پرورش خودم هستم، در واقع مستقل شدم اما بازم ته دلم حس میکنم نیاز دارم به همچین کسی تو زندگیم. دوست پسر هم تا به حال نداشتم اما خب دوستام رو که میدیدم منم دلم میخواست، مثلا پیش شون که می نشستی به جای اینکه بهت توجه کنن یه سره چت میکنن با رل شون.
منم با خودم گفتم بذار امتحان کنم. تابستون نزدیک دو هفته با یکی از هم کلاسی های پسرم صحبت میکردم تو تلگرام، ولی خب درخواست دوستیش رو قبول نکردم و رابطه رو تموم کردم. یعنی میخوام بگم درخواست دوستی داشتم ولی خودم قبول نکردم.
در مورد خواستگارم بوده ولی معمولا خانوادم منو در جریان نمیذارن و رد میکنن و من بعدا زیر زیرکی میفهمم. البته منم گفتم اول هنوز آماده ازدواج نیستم کلا. آیا این حس ناراحتی بعد دیدن زوج هایی که مخصوصا هم سن و سالم باشن یا حالا کمی بزرگتر یا کوچیکتر طبیعیه؟، یه جور حسادته انگار جوری که گاهی تو رستوران یا کافه یا حتی اینستاگرام هم دیدن این صحنه ها افسرده م میکنه یه مقدار.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) درد دل های دختران (۱۱۸ مطلب مشابه)