سلام
من یه دختر 26 ساله هستم که مدرک ارشدم رو دو سال پیش گرفتم و تجریه کار در شرکت خصوصی رو داشتم  که به خاطر درآمد پایین و اینکه صرف نمی کرد رفت و آمدم استعفا دادم و الآن بیکارم. 
هدفم از نوشتن این مطلب اینه که بگم خیلی از دخترهای هم سن خودم و کوچکتر از خودم  تعجب می کنم که دنبال های خواستگار های 25 ساله و 24 ساله و حتی کمتر هستن!!! 
مگه نمی بینن که اکثریت پسر های این سنی در این دوره زمونه هنوز تا بلوغ عقلی فاصله بسیار زیادی دارن. بلوغ اقتصادی و... بماند. 
دغدغه شون هم بازی های کامپیوتری و پوشیدن لباس های عجیب غریبه. آخه چطور می تونید پسری رو تمام امیدش به جیب باباش هست و حتی نمی تونه برای خودش یه گوشی بخره رو خواستگار حساب کنید؟ چطور می خواهید کنار پسری که ابرو بر میداره و آرایش می کنه احساس امنیت کنید؟ 
به خدا پسر های دهه شصتی از نظر پختگی و تجربه و مردانگی و کاری بودن سطح خوبی دارن.
در ضمن این نکته کلیدی رو هم بهتون بگم که حاصل تجربه خودم و خواهر هام و دخترهای فامیل و دوستانم هست. این رو حتما بدونید که بهترین خواستگارهای یه دختر همیشه تا سن 25 و 26 سالگی میان و بعد این سن سال به سال کمیت و کیفیت خواستگار ها کاهش پیدا می کنه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل خواستگاری (برای دختران) (۱۴۸ مطلب مشابه) رد کردن خواستگار (۱۴۳ مطلب مشابه)