سلام به خانواده برتری ها
من یه دختر نوزده ساله م. موضوع این هستش که از بچگی با دو تا دختر عمه م که نوزده و بیست دو ساله هستن و خواهرن و پسر عمه م که اونم بیست و دو ساله ست و پسر ی عمه ی دیگه م هست هم بازی بودیم.
بقیه نوه ها از ما یا خیلی کوچیکترن یا خیلی بزرگترن، از وقتی به سن دبیرستان رسیدیم پسر عمه م دیگه زیاد طرف ما نمی اومد. تو خانواده هم دوست و هم سنی نداره و تو جمع های خانوادگی اکثرا تنهاست. با ما هم در حد سلام احوال پرسی حرف میزنه و نه بیشتر. میدونین پسر خیلی نجیب و چشم پاکیه و برادر منم محسوب میشه در اصل محرم رضاعی هستیم.
تو اجتماع که نه ولی تو محیط خانواده خیلی تنهاست. راستش دلم میخواد یه کم بهش نزدیک بشم، ازش بخوام مثلا وقتی ما بیرون میریم مثلا پارکی جایی گاها اگه دوست داشت بیاد، فیلم باهامون ببینه یا حرف بزنه و از این قبیل مسائل. اما نمیدونم کار درستی هست یا نه با اینکه محرم رضاعی هستیم ولی برادر واقعیم که نیست میترسم جلوه بدی تو فامیل پیدا کنه و کسی فکر نابه جایی بکنه.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه)