دوستان سلام
امیدوارم حال تون خوب باشه، راستش ماجرای من خیلی طولانیه اگه بگم مثنویه برای خودش، خلاصه می گم خواهشاً هر راهی به فکر تون رسید بگید بخصوص خانم‌های محترم.
من ۴۱ ساله م، از دو سال و نیم قبل به طور تصادفی با خانمی آشنا شدم اما آشنایی ما خوب پیش نرفت، واقعیتش رو بگم مقصرش خودم بودم، اون دختر همه تلاشش رو کرد، من بعد چند سال در به دری کسی رو پیدا کردم بهش اعتماد کنم و در کنارش آرامش داشته باشم، عاشقش شدم اما قدرش رو ندونستم، اون هم حق داشت بعد ۱ سال و نیم رفت.
تو حالت بلاتکلیفی گیر افتادم و اون حالت به اضطراب و استرس زیادی داد نتونستم تو موقعیت درست رفتار کنم، کارهای کردم که به اون دختر که همه چیزش رو برای من وسط گذاشته بود آسیب زدم و ناخواسته بدون شناخت کافی اوایل رابطه تصورات غلطی داشتم تهمت‌های زدم در صورتی که اون از برگ گل پاک‌تر بود.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۶۰۴ مطلب مشابه)