سلام
یه سوال دارم. کسانی که به سقف ارزوشون رسیدن الان حس خوشبختی دارن؟ مثلا انقدر تلاش میکنن که پزشکی قبول شن. الان چه حسی دارن ؟ چجوریه... ؟
من احساس میکنم تو زندگیم به هیچی نرسیدم. کنکورمو خراب کردم. رشتمم بدردنخور شد. سر کار هم نمیرم و دوس ندارم برم. از وقتی هم که ازدواج کردم انگار رفتم تو یک قفس. الانم که بچم کوچیکه. همش با خودم میگم کاشکی هیچ وقت عروس نمیشدم. شوهرم ادم خوبیه. ولی من انگار به هیچ کدوم از ارزوهام نرسیدم. من عاشق طراحیم .
حتی هنرستان نمونه دولتی هم قبول شدم ولی پدر و مادرم نذاشتن و دبیرستانش منو فرستادن. همش با خودم میگم سرنوشت من همونجا اشتباه راهشو انتخاب کرد. همش حس پوچی بهم دست میده. شبانه روز خاطرات روزای مجردیم و کارام همش یادم میاد. ولی زندگی متاهلی انگار واسم جذاب نیست . فکر کنم خیلیا اینجوری فکر میکنن مثل من.
خدا رو شکر شوهرمو دوس دارم . اما خاطرات عشق مجردی یه چیز دیگس.. نمیتونم از فکرش دربیام. چکار کنم از این حالت شکست خوردگی بیرون بیام. اصلا حس خوبی نیست .مثل اینه که جوونیم تباه شده واسه م.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل زنان (۱۸۵ مطلب مشابه)