خانواده برتر

معانی مختلف عقل در روایات

حضرت علی(ع) می‌فرماید:

« الْعَقْلُ عَقْلَانِ عَقْلُ الطَّبْعِ وَ عَقْلُ التَّجْرِبَه؛‌عقل دو نوع است: عقل طبیعی فرد و عقل تجربه» (بحار الانوار ج78 ص9)

عقل طبیعی همان عقل ذاتی است که فصل ممیز برای انسان به شمار می‌آید و او را از سایر حیوانات متمایز می‌کند. عقل تجربه بر اثر تمرین و تجربه بدست می‌آید.

در روایاتی که زنان را ناقص العقول گفته اند، مقصود نقص ذاتی نیست،‌بلکه مراد از ضعف،‌ عقل تجربه زنان است،‌نه عقل طبیعی آنان(و آن هم نه در همه موارد)

عقل تجربی همان عقل «ابزاری» است که در تدبیر امور مادی و دنیایی به کار می‌رود و هیچ ربطی به عقل ذاتی و کمالی ندارد. آن‌چه ملاک انسانیت است، و بواسطه آن،‌ شخص به خداوند تقرب یافته و به کمال و سعادت دست می‌یابد،‌عقل ذاتی و طبیعی است که چنین عقلی در زن و مرد یکسان است. کمبود عقل تجربی زنان که بر اثر تجربه و فعالیت به دست می‌آید ضعف چندانی برای آنان به‌حساب نمی‌آید.

حضرت علی‌(ع) در سخنی زنانی را که تجربه دارند، شایسته مشورت می‌داند:

«ایّاک و مشاورة ‌النساءِ الا من جربت بِکمال العقل؛‌برحذر می‌دارم تو را از مشورت با زنان مگر آن زنانی که به دارا بودن کمال عقل تجربه دارند» (نهج‌البلاغه نامه31؛ بحار الانوار ج100 ص253)

حضرت علی(ع)‌در سخن دیگری می‌فرماید:

«العقل غریزة تزید بالعلم و التجارب؛‌عقل غریزه ای است که بوسیله علم و تجربه زیاد می‌شود» (غرر الحکم و درر الحکم،‌ص53

اومدم خواستم نظر بدم دیدم دعوا میشه بیخیال شدم. منظورم کامنتای آقایون بود.  ولی دستت طلا آقای نجفی خوب گفتی.

سلام

آقای نجفی واقعاً ازتون تشکر میکنم، همینطور از گمنام و آزاده ی عزیز، بعد از بحث هایی که مدتی قبل در وبلاگ در این موضوع صورت گرفت ذهن من تا مدتها آشفته بود و پاسخ سوالاتمو نمیدونستم، به عدالت علوی ذره ای شک نداشتم اما دلم میخواست دلیل اون خطبه نهج البلاغه رو بدونم و نمی یافتم. به حق همین ماه عزیز از خدا برای شما بهترینها رو میخوام و دعاتون میکنم.

آقای علوی اگر در مورد موضوعی حتی یک استثناء هم وجود داشته باشه دیگه نمیشه در اون مورد حکم کلی صادر کرد و به افراد توهین کرد چون شما نمی دونید اون شخص اون استثناء هست یا خیر، و همینطور گاهی ذکر اونها به نحوی که شبهه ایجاد کنه و اصل کلام رو نرسونه ممکنه به فردی لطمات زیادی بزنه که مسئولیت اون به عهده ی فردیه که حق مطلب رو ادا نکرده. حساب اهل بیت از ما جداست، چون اهل بیت علیهم السلام به معنای واقعی کلمه فرمانبردار امر الهی بودند اما خدا پیامبران رو از جنس خود ما آفریده تا بدونیم انسان تا چه حد شایستگی رسیدن به کمال رو داره و بالقوه ی اون هست.

" الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ بِما فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلى‏ بَعْضٍ وَ بِما أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوالِهِمْ" کلمه (قیم) به معناى آن کسى است که مسئول قیام به امر شخصى دیگر است، و کلمه (قوام) و نیز (قیام) مبالغه در همین قیام است، و مراد از جمله:" بِما فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلى‏ بَعْضٍ‏" آن زیادتهایى است که خداى تعالى به مردان داده، به حسب طاقتى که بر اعمال دشوار و امثال آن دارند، چون زندگى زنان یک زندگى احساسى و عاطفى است، که اساس و سرمایه‏اش رقت و لطافت است، و مراد از جمله:" بما انفقوا" مهریه‏اى است که مردان به زنان مى‏دهند، و نفقه‏اى است که همواره به آنان مى‏پردازند.

و از عمومیت علت به دست مى‏آید که حکمى که مبتنى بر آن علت است یعنى قیم بودن مردان بر زنان نیز عمومیت دارد، و منحصر به شوهر نسبت به همسر نیست، و چنان نیست که مردان تنها بر همسر خود قیمومت داشته باشند، بلکه حکمى که جعل شده براى نوع مردان و بر نوع زنان است، البته در جهات عمومى که ارتباط با زندگى هر دو طایفه دارد، و بنا بر این پس آن جهات عمومى که عامه مردان در آن جهات بر عامه زنان قیمومت دارند، عبارت است از مثل حکومت و قضا (مثلا) که حیات جامعه بستگى به آنها دارد، و قوام این دو مسئولیت و یا بگو دو مقام بر نیروى تعقل است، که در مردان بالطبع بیشتر و قوى‏تر است، تا در زنان همچنین دفاع از سرزمین با اسلحه که قوام آن برداشتن نیروى بدنى و هم نیروى عقلى است، که هر دوى آنها در مردان بیشتر است تا در زنان.

و بنا بر این، این که فرمود:" الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ"، اطلاقى تام و تمام دارد

[مراد و مفاد از" الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ"]

و به عبارتى دیگر همان طور که قیمومت صنف مردان بر صنف زنان در مجتمع بشرى تنها مربوط مى‏شود به جهات عامه‏اى که زنان و مردان هر دو در آن جهات شریکند، و چون جهاتى است که نیازمند به تعقل بیشتر و نیروى زیادتر است که در مردان وجود دارد، یعنى امثال حکومت و قضا و جنگ بدون این که استقلال زن در اراده شخص و عمل فردى او خدشه‏اى بخورد، و بدون این که مرد حق داشته باشد اعتراض کند که تو چرا فلان چیز را دوست مى‏دارى و یا فلان کار را مى‏کنى، مگر آن که زن کار زشت را دوست بدارد، یا مرتکب شود، به شهادت این که فرمود:" فَلا جُناحَ عَلَیْکُمْ فِیما فَعَلْنَ فِی أَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ".

همچنین قیمومت مرد بر زنش به این نیست که سلب آزادى از اراده زن و تصرفاتش در آنچه مالک آن است بکند، و معناى قیمومت مرد این نیست که استقلال زن را در حفظ حقوق فردى و اجتماعى او، و دفاع از منافعش را سلب کند، پس زن هم چنان استقلال و آزادى خود را دارد، هم مى‏تواند حقوق فردى و اجتماعى خود را حفظ کند، و هم مى‏تواند از آن دفاع نماید و هم مى‏تواند براى رسیدن به این هدفهایش به مقدماتى که او را به هدفهایش مى‏رساند متوسل شود.

«ایّاک و مشاورة ‌النساءِ الا من جربت بِکمال العقل؛‌برحذر می‌دارم تو را از مشورت با زنان مگر آن زنانی که به دارا بودن کمال عقل تجربه دارند» 

همانگونه که مشهود است بارها گفته شده از زن اطاعت نکن مشورت نکن(حتی لج کن مشورت کن عمل نکن!! یا آخر همین خطبه که در شماره 3 نوشتم!) یافتن چنین زنی کمیاب! اگرها دارد تا اول آزموده شود که عقلش کامل شده است یانه!

نه اینکه این حدیث را حلوا حلوا کنیم وآن خطبه ها واحادیث بسیار محکم و واضح را نبینیم!  البته بازهم ندیدنشان توسط زنان طبیعی است!

........

ائمه زن ستیز نبودند بلکه احادیث بسیار داریم از جمله نامه14 ونامه31  که به زنان محبت کنید و برآنها سخت نگیرید وبیش از توانشان از آنها نخواهید. با رافت وعطوفت با انها برخورد کنید اما اما اما زیاده خواهی های فمنیسمی در جان با کلاسهای!!! امروزی نفوذ کرده وبلای خودشان شده! وموجب بالارفتن توقعات وبالارفتن سن ازدواج وبالارفتن آمارطلاق پیر دختران وپیر پسران شده است.

.................................................

هرگاه همسرتان را آزمودید وکمال عقل او را دیدید با او مشورت کنید. واگر نبود با رافت بفهمانید که آنچه تو رای می دهی غلط است واگر پافشاری کرد ولج کرد!! لج کنید!

خطبه را یک بار دیگر بخوانید.

....................................................

بعضی از جملات خانمها در این وب حکایت از رشد فکری خوبی دارد اما متاسفانه بعضی به شدت بیمار گونه ***********************خودم ستاره دار کردم زحمت نباشه.

آقا سهیل من ترجمه آقای دشتی را خوندم. ایشون ثابت کرده بودند که اینجا منظور از نقص تفاوت است. و هممون هم می دانیم زن و مرد از نظر طرز فکر متفاوت هستند.

مردان کلی نگر هستند و زنان جزئی نگر.و خیلی مسائل دیگه.

و اینکه خانم ها عواطفشون می تونه باعث بشه تو امر قضاوت اشتباه بیشتری بکنند که هیچ کس منکر عواطف زنان نیست و برای همین شهادت 4 زن دراسلام گفته شده.

نقص ایمان هم همان تفاوت هست. دختران از 9 سالگی به تکلیف می رسند و نماز و روزه را 6 سال زود تر از پسران آغاز می کنند. این کاستی در ایام حیض به طریقی جبران می شود. اما متفاوت هستند.

تفاوت هرگز به معنی نقص و پایین تر بودن نیست.

همین طور مشورت هم که گفتند در کارهای سیاسی بوده که من خودم قبول دارم دیدگاه مردان در سیاست بهتر از دیدگاه زنان است. و این خطبه در جنگ جمل گفته شده بود که عایشه و گروهی از زنان (که شاید بعضی زنان خوب بودند ولی گمراه) بسیاری از مردان را داشتند گمراه می کردند و امام می گن از آن زنان مشورت نکنید حتی خوب هایشان.

موفق باشید

گرچه براساس پاره ای از روایات عقل آدمی در چهل سالگی به کمال می رسد ولی این مختص به بانوان نیست، بلکه در مورد همه انسان ها اعم از زن و مرد ساری و جاری است.

...............

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی:

سن بلوغ که با فرا رسیدن آن زن باید تکالیف شرعیه مانند واجبات و محرمات را رعایت کند تمام شدن نه سال قمری است و رشد آنها بحسب اشخاص متفاوت است بعضی زودتر و بعضی دیرتر به رشد می رسند.

هیچی از خودم ننوشتم ،لینک منبع

ممنون آقای نجفی از بابت توضیحات تکمیل کننده این پست !!

کشته مرده قدرت پیش بینی خودمم. از همون اول میدونستم بحث به اینجا کشیده میشه.

یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ ﴿۱۳﴾

اى مردم ما شما را از مرد و زنى آفریدیم و شما را ملت ملت و قبیله قبیله گردانیدیم تا با یکدیگر شناسایى متقابل حاصل کنید در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست بى‏تردید خداوند داناى آگاه است (۱۳)

حجرات-13

ادبوا اولادکم فی بطون امهاتهم قیل و کیف ذلک یا رسول الله؟ فقال باطعامهم الحلال .
 

قال رجل: یا رسول الله ! ما حق ابنی هذا؟ قال : تحسن اسمه و ادبه و تضعه موضعا حسنا.
 

اکرموا اولادکم واحسنوا آدابهم یغفر لکم.
 

واما حق الولد فتعلم انه منکَ ومضاف الیکَ فی عاجل الدنیا بخیره و شره و انک مسوول عما ولیته من حسن الادب والدلالة علی ربه والمعونة له علی طاعته ..
 

سلام

البته من خانم بوی یاس نیستم اسمم فاطمه ست که به دلیل تشابه اسمی قبلاً تغییرش دادم.

بله حق با شماست ما باید حقیقت رو بپذیریم نمیدونم این از کجا نشأت گرفته که وظایفی که خداوند به عهده ی زنان گماشته از نظر عده ای بی اهمیت و کوچک جلوه میکنه مثلاً امور مربوط به خونه و خانواده، تربیت فرزند، دارا بودن عاطفه و احساس...

مثلاً خیلی از آقایون واسه تحقیر خانومی که تحصیل میکنه میگن آخرش که چی؟ میخوای بچه داری کنی، یا ظرف بشوری، یا... در حالیکه اینا اموری هست که وقتی پیامبر (ص) بین حضرت زهرا  (س) و حضرت علی (ع) تقسیم وظایف میکردن و به حضرت زهرا سپردن ایشون رو بینهایت خوشحال کرد که از کارهای خارج از خونه معاف شدن و یا پیامبر رحمت فرمودند: "اگر زن در خانه به قصد مرتب کردن، چیزی را جابجا کند، خدا به او نظر می کند، و هر کس که خدا به او نظر کند عذاب نمی بیند."

خیلی مسائل بهتره از حیطه ی وظایف خارج بشه و حیطه ی انسانی بگیره، این که حضانت فرزند به عهده ی پدره از مسائلیه که رحمت خدا شامل حال خانومها شده، شما زنی رو در نظر بگیرید که درآمدی نداره و بعد از طلاق یا فوت همسر حضانت فرزند هم به عهده اش باشه، چطور میتونه از قبول این مسئولیت بر بیاد؟ اما اینکه خانومها برای گرفتن حضانت فرزندشون تلاش میکنن نشان از نقش والای عاطفه در مقام زن یا بهتر بگم " مادر " داره. البته برعکسش هم صادقه مادری رو سراغ دارم که به نوزادش شیر نمیداد که اندامش خراب نشه و پس از جدایی از همسر ازدواج کرد و به خارج از کشور رفت اما پدر سالهاست عاشقانه از دخترش مراقبت میکنه و ازدواج نکرده، براش هم پدره، هم مادر.

اما از حق نگذریم شما یکم در مقام مادر بی انصافی کردید، من هنوز مادر نشدم که بخوام از جایگاه خودم دفاع کنم، اما آقا سهیل شما آقا پسرا اولین هیئت امام حسین (ع) رو با چادر نماز مادراتون برپا کردید. شبای قدر توی سیل جمعیت مادرامون بودن که تو مساجد تو آغوششون میخوابوندنمون، مادر بود که هر بار با وضو و تلاوت زیارت عاشورا به فرزندش شیر داد و شد "شهید احمد پلارک"

پدر و مادر در کنار هم به تربیت فرزند میرسن و بدون هر کدوم دیگری ناتوان هست، در والا بودن مقام پدر هم شکی نیست ما باید دستان پدرامونو ببوسیم اما اینکه حضانت و تربیت و همه چیز رو به پدر نسبت بدیم و نقش مادر رو نادیده بگیریم خیلی بی انصافی میشه. حضرت علی (ع) 18 فرزند داشتند اما 5 فرزند ایشون بین فرزندان مقام والاتری داشتند و اون هم به سبب مادرشون فاطمه زهراست.

در کل زن و مرد به واسطه ی تکامل هم متفاوت آفریده شدند شما خودتون در صحبتاتون همسرتون رو تاج سرتون دونستید، این به واسطه ی علاقه ی شما به ایشونه که خودتون رو با ایشون کامل میبینید و دقیقاً همین حس رو من به همسرم دارم اما وقتی کلی گویی میشه جنسیت برامون اهمیت پیدا میکنه، موضع میگیریم، فکر میکنم بزرگترین هدف آفرینش چیزی جز در کنار هم با آرامش زندگی کردن و به حقوق هم احترام گذاشتن نباشه.

یه خواهشی هم بکنم؟ اینقدر آقای نجفی رو اذیت نکنید، من شاید سه چهار ساله از طریق همین سایتها با ایشون آشنام و تا بحال خیلی مطالبشون کمکم کرده همیشه دعاشون میکنم چون مشاوری هستند که همیشه جانب انصاف و شرع رو در نظر میگیرن، اختلاف نظر همیشه هست و بحث منطقی سازنده ست. تفاوت سلیقه ها و عقایده که شخصیت آدمها رو میسازه.

از دین اسلام به عنوان یک حربه در مقابل زنان استفاده میکنی

اهل تفکر نیستی

فقط به مکتوبات بسنده میکنی

سلام

آقا سهیل انشاالله که به قول شما این جملات از سر دلسوزی باشه، اما نظر من اینه که معدودی از سر دلسوزیه و اکثریت نه. در تمام موارد علم اندوزی خانم منتهی به سر کار رفتن نمیشه ، این مادر آینده باید برای تربیت نسل بعدی چیزی در چنته داشته باشه. من مخالف برخی کارها که مخالف روحیه و توان خانمهاست هستم اما نه به طور کلی، خود من معلمم و امروز میبینم همون اندازه که کانون خانواده به من نیاز داره اجتماع هم به معلم خانم، پزشک خانم، پرستار خانم و...نیازمنده. و صرفاً این کار خارج از منزل اگر در حد توان خانم باشه و خللی به وظایف مادری و همسریش وارد نکنه مشکل ساز نمیشه.

اما اخلاق مردونه از جای دیگه ای نشأت میگیره که شما نمونه اش رو در یک دختر دبیرستانی مجرد که سر کار هم نمیره مشاهده میکنید که رفتارهای پسرونه بروز میده، و بر عکسش آقا پسرایی که مثل دختر خانومها رفتار میکنن، تا سی سالگی از پدر پول تو جیبی میگیرن با دوستاشون میرن مسافرت و تفریح، وقتی ازدواج میکنن پیش از قبول مسئولیت همسر بودن تغییر رویه ی زندگی و کار کردن عذابشون میده، خیلی از دلایل بالا رفتن آمار طلاق هم این هست که خانم هم نمیتونه با مردی که مرد نشده زندگی کنه و دلایل بیشمار دیگه مثل بحث حجاب و خانمان براندازی آثار و نتایجش.

اما در مورد حدیث و حکم کلی اون من واقعیتش به خودم اجازه ی اظهار نظر خاصی نمیدم و به نظر بزرگان دین اکتفا میکنم، اما در فرض شما که فرمودید استثنائات وجود داره باید بگم این استثنائات خیلی زیاده. به قول دوستان از مردانی که دختران رو زنده به گور میکردند و زنان بیوه رو آتش میزدند گرفته، تا زنانی که امروز به زیباترین شکل ممکن مطیع فرمان خدا هستند. عقل یک موهبتی هست که افراد به طور نسبی از اون برخوردارند و همونطور که در بین آقایون فردی دارای عقل بیشتری از دیگری هست در بین خانومها هم این موضوع برقراره و همینطور این اصل میتونه بین یک خانم و آقا هم برقرار باشه. خیلی بی انصافیه که استثنائات رو انگشت شمار در نظر بگیریم و در عصر امروز عقل یک خانم فرزانه دیندار رو از عقل یک جوان معطل مشروب خور کمتر بدونیم!

خواهش میکنم من چنین جسارتی نکردم هیچ کدوم از ما هم علامه دهر نیستیم. شاید آقای نجفی هم مثل من خیلی از مسائل رو با قلبشون پذیرفتند و اگرچه در حال حاضر برای شما دلیلی که قانعتون میکنه نمی یابند اما خودشون قلبشون آروم گرفته. و چیزی که من در قبول دین بهش رسیدم همینه، اگر همه چیز رو با دل بگذیریم خداوند خودش نورش رو به قلبمون می تابونه و قلبمون رو به حقایق روشن میکنه، انشاالله...

خدا مادرتون رو واستون حفظ کنه و انشاالله لیاقت مادر شدن رو به نحو احسن به همه زن ها و دخترهای سرزمینمون بده.

در ابتدا لازم است به چند نکته اشاره کنیم. 1. در روایات نقص عقل صفت ویژة انحصاری برای زنان نیست، بلکه همین وصف به مردان و نوع انسانی هم نسبت داده شده است. مثلاً امام علی ع می فرمایند: اعجاب المرء بنفسه دلیل علی ضعف عقله. خودبینی شخص، نشانة ضعف (کمی و نقصان) خرد اوست. (1) در این سخن، عجب و خودمحوری، عامل نقص عقل شمرده شده است. در روایت دیگر، پیروی از امیال و هواهای نفسانی، عاملی برای نابودی عقل شمرده شده است. (2) بنابراین، شاید حدیث رسیده در باب نقص عقل زن، از همین دست احادیث باشد که منظور از آن، بیان حالتی است که عارض انسان می گردد، و کسانی که دارای صفت عجب، خودبینی، خودمحوری و ... هستند، از کارآیی عقلشان کاسته میشود، و آنان را دچار کم خردی می سازد، و هنگامی که این صفت ها با تربیت و تهذیب نفس از درون زدوده شد، موانع کارآیی و روشنگری های عقل کنار می رود و دوباره عقل طبیعی انسان بارور می گردد. از طرفی دیگر، فهم ما نسبت به درک معانی و منظور بعضی از احادیث کوتاه است. مثلاً در حدیثی، امام ع، زن را به دنده کج تشبیه نموده و می فرماید: مَثَل زن مَثَل دنده کجی است که اگر به همین صورت بماند موجب سود و منفعت است اما اگر راست شود، (یعنی کجی را برطرف کنی) می شکند. (3) که غرض کجی (به معنای ظاهری آن) نیست، زیرا دنده هیچ گاه راست نیست، بلکه اشاره به جایگاه دنده در بدن است، که حافظ اسرار بوده و خون ساز است و ... زن نیز حافظ اسرار خانواده است، خون در رگهای خانواده جاری می کند و باعث چرخش حیات جامعه است و ... دنده تا زمانی کارآیی دارد که وضع خود را داشته باشد و گرنه اگر کسی بخواهد آن را راست کند، دیگر حافظ اسرار نیست و خون سازی ندارد. (کارآیی خود را از دست می دهد). 2. یکسان بودن هویت زن و مرد در اسلام: اسلام، زن را مانند مرد برخوردار از روح کامل انسانی و اراده و اختیار دانسته و او را در مسیر تکامل که هدف خلقت است، می بیند لذا هر دو را در یک صف قرار داده و با خطاب های یا ایها الناسو یا ایها الذین آمنوا مخاطب ساخته، برنامه های تربیتی و اخلاقی و علمی را برای آنها لازم و با آیاتی مثل: و من عمل صالحا من ذکرا أو انثی و هو مؤمن فأولئک یدخلون الجنه ... هر کس کار شایسته ای انجام دهد، خواه مرد یا زن در حالی که ایمان داشته باشد، آنها وارد بهشت می شوند.(4) وعده برخوردار شدن از سعادت کامل به هر دو جنس داده شده است. و در آیه دیگر می فرماید: فاستجاب لهم ربهم این لا اضیع عمل عامل منکم من ذکر او انثی... خداوند درخواست آنها را پذیرفت،(و فرمود) من عمل هیچ عمل کننده ای از شما را زن باشد یا مرد ضایع نخواهم کرد... (5) اسلام، زن را مانند مرد به تمام معنی مستقل و آزاد می داند و قرآن با آیاتی نظیر کل نفس بما کسبت رهینه (6) من عمل صالحاً فلنفسه و من أساء فعلیها (7) هر کس، در گرو اعمال خویش است. هر کسی کار شایسته و نیکی را به جا آورد (عاقبت نتیجه آن) به خود او برمی گردد و کسی که کار بد می کند به زیان خود اوست، سپس همه شما به سوی پروردگارتان بازگردانده می شوید. این آزادی عمل را برای عموم افراد ـ اعم از زن و مرد ـ بیان می دارد، نمی گوید چون زن از نظر خلقت با مرد فرق میکند، پس از نظر عذاب یا از نظر ثواب باید فرق کند، در برنامه مجازاتی ـ جز در موارد اندک، که آن هم به خاطر مصالح نوع بشری است ـ مرد و زن در یک ردیف قرار می گیرند، مثلاً در آیه 2 سوره نور می فرماید: الزانیه و الزانی فاجلد واکل واحد منهما مأه جلده... به زن زناکار و مرد زناکار هر یک صد تازیانه بزنید. اینک با توجه به مطالب گذشته می گوییم: عقلی که در نهج البلاغه از امام علی ع دربارة زنان نقل شده، می توان گفت منظور از آن عقل عملی (ابزاری) است. و این نوع عقل هیچ گونه معیار فضیلت قرار نمی گیرد. اما منظور از عقل ابزاری چیست؟ منظور از عقل ابزاری، عقلی است که انسان با او بتواند عملی را انجام دهد توضیح این که: در انسان دو شأن اساسی (عقل نظری و عقل عملی) ظهور دارد. با یک شأن می فهمد و با شأن دیگر کار انجام میدهد. یقین، ظن، وهم، خیال و مانند اینها، جزء شئون و شعب عقل نظری است. اما نیت، عزم، اخلاص، اراده، محبت، تولی، تبری، تقوا، عدل و مانند آن، جزء عقل عملی است؛ و همین عقل معیار فضیلت است. لذا اعلم نزد خدا افضل نیست ولی اتقی (متقی تر)، نزد خداوند افضل است، و اگر کسی در مسائل علمی عاقل تر باشد، گرچه در شئون دنیایی گرامی تر و محترم تر است، و کارها را باید به او واگذار کرد، و در امور دنیوی از او باید تقلید نمود، تا چرخ نشئه طبیعت با نظم بچرخد. اما چنین نیست که این شخص پیش خداوند هم مقرب تر باشد. (8) قرآن کریم بعضی از افرادی را که ممکن است در مسائل علمی قوی باشند، اما در مسائل عملی ضعیف، سفیه می داند، مثلاً اگر کسی در مسائل ریاضی، تجربی و مانند آن خیلی قوی باشد ولی در رابطه با گناه دست و پایش بلغزد و مرتکب گناهانی بشود، طبق روایات وارده، چنین شخصی سفیه است. سفاهت در مکتب قرآن و فرهنگ دین غیر از سفاهت در مسائل عادی است. اگر کسی در یک رشته علمی متخصص باشد، ولی در هنگام امتحان عملی دستش بلرزد سفیه است. فیزیکدان هایی که در کشورهای الحادی به بخشی از منظومه های کیهانی، سفینه هایی با سرنشین یا بی سرنشین می فرستند که محیّرالعقول است، اما وقتی دستشان به گناه می رسد می لغزد و قدرت ضبط ندارند، یا در مسائل اعتقادی، ملحدانه برخورد می کنند، چنین افرادی را فرهنگ قرآنی سفیه می داند و می فرماید: و من یرغب عن ملة ابراهیم الا من سفه نفسه... جز افراد سفیه و نادان، و چه کسی از آیین ابراهیم (با آن پاکی و درخشندگی) روی برمی تابد؟ (9) بنابراین، اگر کسی خواست بین زن و مرد داوری کند، و ببیند زن پیش خدا مقرب است یا مرد، عقل به معنای علم مصطلح را، معیار قرار ندهد، زیرا آن عقل فضیلت زائدی است که برای ادارة چرخ زندگی تنظیم شده و با مرگ انسان، همة آن از دست می رود، و چون انسان بعد از مرگ برای ابد می ماند. لذا باید چیزی را به همراه ببرد که ابدی باشد. چیزی به درد آنجا می خورد که از بقا و ابدیت سهمی داشته باشد، و آن اخلاص در عمل برای خدا است. بنابراین آنچه که در این سوی خریدار دارد، در آن سوی مشتری نداشته و بازارش راکد است، و در آنچه که آن سوی خریدار دارد، بین زن و مرد فرقی نیست. (10)

اگر احساسات خانم ها و حساسیتی که به حفظ خانواده دارند باعث می شه که شما اینگونه پیرامون خانم ها قضاوت داشته باشید و سخن بگید که زنها ناقص العقل هستند، چرا پیرامون مردها و بردگی آنها در مقابل شهوتشون صحبت نمی کنید ؟ و این خصلت مردها را به تمسخر نمی گیرید؟

چرا حضرت علی (ع) میفرمایند: زن ناقص العقل و الایمان است؟
گاهی حادثه یا موضوعی در اثر یک سلسله عوامل تاریخی، زمان، مکان و... ستایش یا نکوهش میشود، اما نه به این معنی که اصل طبیعت آن شیء قابل ستایش یا مستحق نکوهش باشد; بلکه احتمال دارد زمینه یا دلیل خاصی باعث این ستایش یا نکوهش شده باشد.
بخشی از نکوهشهای نهج البلاغه راجع به زن، ظاهراً به جریان جنگ جمل بر میگردد; یعنی جنگی که به شهادت تاریخ، زمینة دو جنگ صفین و نهروان را فراهم آورد و در نهایت منجر به شهادت مظلومانة حضرت علی(ع) و پایان حکومت عادلانهاش گردید; بنابراین میتوان گفت: انگیزة حضرت (ع) در بیان آن خطبه، انگشت گذاردن روی نقاط ضعفی است که در نوع زنان موجود بوده و میتوانسته خطرساز باشد. آری اگر بنا باشد زنی رهبری سیاسی و زمام مسائل حکومتی را در دست گیرد، نباید چنان نقاط ضعفی را در وی نادیده گرفت، چنان که مردان هم بدون داشتن لیاقت و قابلیتهای لازم، نمیتوانند مسئولیتهای رهبری و حکومتی را به عهده گیرند.

در واقع حضرت (ع) خواستهاند با اشاره به نقاط ضعف موجود در نوع زنان، به انبوه مردمی که چشم و گوش بسته به دنبال یک زن راه افتاده و علیه امام عادل خویش فتنهای برپا ساختهاند، هشدار داده و آنان را از ادامة حرکت در مسیر باطل و خطرساز باز دارند.
البته حضرت علی (ع) در مواضعی دیگر از نهج البلاغه، آن جا که لازم بوده، از مردان نیز انتقاد نموده و معایب اخلاقی و عملی آنها را تذکر دادهاند. یا در جای دیگر، ضمن بیانات کوبندهای، مردم بصره و کوفه را با تعبیرات تندی همچون سبک عقلی و سفاهت مورد انتقاد قرار میدهند; یعنی درست همان خصلتی که به عنوان سومین صفت مذموم زنان در خطبة 79، بیان شده است. این مطلب رهنمودی است که نشان میدهد: تعبیر «هن نواقص العقول» همة زنان را در همة طبقات و همة اعصار و قرون در بر نمیگیرد; بلکه مشارالیه سخن حضرت(ع)در مرحلة اول، زنی است که طوفان جنگ را علیه حق و حقیقت بر انگیخت، و در مرحلة بعد متوجه زنانی است که در تمام اعصار و قرون در فکر و عمل، مشابه این زن هستند. البته این شیوه، شیوة قرآن کریم است که در بعضی مواقع، به انگیزة هدایت مردم، نقاط ضعف نوع انسان را تذکر میدهد. مثلاً وقتی انسان را موجودی «هلوع» معرفی میکند (که اگر گزندی به او برسد، بیتابی میکند و اگر چیزی به او رسد، بسیار منع کننده و باز دارنده از رسیدن خیرات به دیگران است)، انسان را وا میدارد تا با شناسایی نقاط ضعف، به اصلاح خود پرداخته و در زمرة نماز گزارانی درآید که قرآن کریم آنها را از خطر انحراف، خارج ساخته است. از سوی دیگر میدانیم که حضرت مفسر قرآن کریم و مبین احکام وحی بودهاند. حال اگر منطق قرآن را در مورد نوع زن بشناسیم، اندیشههای حضرت را نیز شناختهایم. قرآن کریم، ارزش انسانها را به تقوای آنها میداند و زن و مرد بودن را در رسیدن به کمال، دخیل نمیداند. مثلاً وقتی از حضرت مریم (س)، آسیه همسر فرعون، خواهر حضرت موسی (ع)، مادر حضرت مریم و بعضی زنان برجسته، چنان به نیکی یاد کرده و کمالاتشان را تصریحاً یا تلویحاً ذکر مینماید و به استعداد و لیاقتهای آنها در راه کسب کرامتهای انسانی، اعتراف مینماید، آیا میتوان پذیرفت حضرت علی (ع) که آشناترین انسانها به منطق قرآن است، در صدد تحقیر زن برآمده و او را موجودی پست و خوار معرفی نماید؟!

از سوی دیگر آن همه بزرگداشت و تعظیم حضرت (ع) نسبت به حضرت زهرا (س) یا دختر گرامیشان حضرت زینب (س) (که نام او را چون زینت پدر است زینب مینهد او که با نقشآفرینی در حادثة عاشورا، توانست نمونة بیبدیل و نسخهای مجرد در تاریخ باقی بماند) هرگز با اعتقاد به نقصان ذاتی و فطری زن هماهنگ نیست. حال دلیل فرمایش حضرت (ع) را از ادامة کلام مبارک خودشان میتوان بدست آورد. از آن جا که در عرصة قضاوت و داوری، گاه نیاز به شهادت شهود هست و شهادت دو زن (طبق فرمودة خدای تعالی) برابر است با شهادت یک مرد، از سوی دیگر یکی از شرایط شاهد، دارا بودن قوای عقلانی است و به شهادت سفیه، نادان، ساهی یا غافل اهمّـیّت داده نمیشود، میتوان نتیجه گرفت که مقصود حضرت از نقص عقل، سفاهت و کم عقلی نیست; زیرا شهادت شاهد سفیه اصلاً پذیرفته نیست و مرد و زن با تعداد بیشتر و کمتر تفاوتی ندارند. از طرفی علت کافی نبودن شهادت یک زن، نبودن مستمر و دائمی زنان در عرصة حوادث اجتماعی است. زنان به علت اشتغال شدید به امور خانهداری و تربیت اولاد که بزرگترین مسئولیت طبیعی و مطلوب آنهاست، غالباً در متن وقایع و امور جاری اشخاص و اصناف قرار نمیگیرند و کمتر اتفاق میافتد که احاطة لازم را که صحت شهادت مبتنی بر آن است، بدست آورند و گاه ممکن است مطلبی را فراموش نمایند.
افزون بر این، غلیان عواطف و احساسات که با تدبیر خالق حکیم در وجود زن سرشته شده، محتمل بلکه متیقّن است که در پارهای اوقات از کارآیی قوة تفکر او بکاهد; که البته این مطلب هم در جای خود نوعی ارزش تلقی میشود. 

از نظر سند و انتساب این روایت به امام معصوم:
برخى در سند و انتساب خطبه یا روایت نقصان عقل به ا مام معصوم تردید جدى به خرج داده و گفته‏اند: از این که مضمون این روایت با بسیارى از آیات و روایات دیگر، نیز با عقل مخالفت دارد، صدور آن از معصوم قابل مناقشه، بلکه مردود است. (7)
از جهت عمومیت گفته‏اند: این سخن از جهت دلالت منطقى به صورت قضیه موجبه کلیه نیست؛ یعنى مراد تمامى زنان نیستند، بلکه تنها به برخى زنان اشاره دارد.
یکى از نویسندگان در توضیح و شرح خطبه مذکور مى‏نویسد:
«شک نیست که خطبه بالا یک قانون کلى و همگانى درباره عموم زنان نیست؛ بلکه با توجه به این که این خطبه بعد از جنگ جمل و آن همه خون ریزى‏هایى که توسط «عایشه» رخ داد، از امام صادر شده، درباره دسته خاصى از زنان است که در این گونه مسیرها گام بر مى‏دارند وگرنه چه کسى مى‏تواند انکار کند که در پیشرفت اسلام زنان بزرگ و با شخصیتى همچون خدیجه بانوى اسلام، فاطمه زهرا و زینب کبرى و جمعى از زنان مبارز و دانشمند مانند سوده همدانیه شرکت داشته‏اند و براى پیشرفت اسلام و اجراى حق و عدالت بزرگ‏ترین فداکارى را به خرج داده‏اند، و با ایمانى محکم و تفکرى عالى، مردان خود را با تمام وجود در این مسیر حمایت مى‏کردند».(8)
برخى سخن و شیوه استدلال امام على‏علیه‏السلام را در خطبه مذکور، از نوع «جدل» دانسته‏اند. شایان ذکر است که جدل آن نوع استدلالى است که مقدمات آن از مسلّمات است و آن را مخاطب قبول دارد. در این سخن امام على‏علیه‏السلام خواسته است از اعتقاد و دانسته مردم آن زمان مبنى بر وجود برخى از نقص‏ها در وجود زنان بهره بگیرد و به آنان متذکر بشود: این که خود مى‏دانید و قبول دارید که زنان از نقص هایى بهره مندند، پس چرا تابع فلان زن شده و شعله‏هاى آتش جنگ جمل را با همکارى خودتان تقویت نموده‏اید! (9)
این سخن تقویت مى‏شود با جمله‏اى که از حضرت در ذیل خطبه نقل شده است که اشاره دارد به زنى همانند عایشه که نزد آنان خیلى محترم و نیکوکار شمرده مى‏شد. حضرت مى‏فرماید: حتى اگر زنى را [ همانند عایشه ] نیکوکار پنداشته‏اید، مواظب و برحذر باشید مبادا همانند اطاعت از او در جنگ جمل، دنیا و آخرت خویش را تباه نمایید.
نیز تقویت مى‏شود با عنایت به این که این خطبه بعد از جنگ جمل و با توجه به مسائل بوجود آمده بعد از جنگ‏افروزى عایشه بیان شده است.
نکته دوم: اگر در این خطبه از نقص عقل زنان یاد شده، در موارد دیگر از نقص عقل مردان نیز یاد شده است. نه کمال عقل در انحصار مردان است، و نه نقص عقل در انحصار زنان. هم بین زنان عده‏اى به کمال عقل راه یافته‏اند و هم میان مردان برخى به ضعف و نقص عقل مبتلا شده‏اند. امام على‏علیه‏السلام فرمود: «اعجاب المرء بنفسه برهان نقصه و عنوان ضعف عقله؛ مردى که خودپسند است، عقلش ناقص و ضعیف است».(3) نیز فرمود: «اعجاب المرءبنفسه حمق؛ خودپسندى مرد دلیل حماقت و بى خردى او است». (4)

منبع : http://www.forum.98ia.com/t10729.html

نتیجه گیری : چرا حضرت علی (ع) میفرمایند: زن ناقص العقل و الایمان است؟ 

پس حضرت علی (ع) اشاره به عایشه و زنان زمان آن دوران دارد

اشاره به لحاظ بودن عواطف و احساسات زن در تصمیم گیری ، این یک نوع سرشت است همانطور که به طور ذاتی و فطری قوه شهوت یک مرد زیاد است و به فرض مثال در زمانهای قبل یک پادشاه برای کم کردن شعله شهوتش و بدست آوردن یک زن ، موجب خونریزی ها و کشتارها بین ملت ها شده است از این رو می توان گفت از حیث این سرشت به مرد نیز میتوان گفت ناقص العقل ! 

معیار برتری " فقط تقواست" و زن یا مرد هیچکدام بر دیگری برتری ندارند ، بر زن احساسات و عواطفش حاکم است بر مرد شهوتش ! 

بعضی از شاغل ها بیشتر خاص یک جنس است ، جنس دیگر نیز می تواند موفق باشد ولی نباید انتظار زیاد و خاصی با توجه به سرشت ، صفات و روحیات ، وضعیت جسمی و .... از او داشت .

در تربیت فرزند زن نقش پر رنگ تری را دارد و ایفا می کند و باید ایفا کند تا مرد .

و ....

سلام ، بله آقا سهیل مادر در تربیت فرزند نقش پر رنگ تری دارد نسبت به پدر؟!

ولی به نظر من پدر در زندگی نقش پر رنگ تری دارد؟! اما چرا؟! درست است که مادر یا زن کانون خانواده را بهتر میتواند از لحاظ سیاستی و عاطفی حفظ کند ولی چون تصمیمات مهم و بزرگ بر عهده و دست مرد است مخصوصا نقش ( سیاست رفتاری پدرانه ، درآمد درار یا تامین معیشت و ... ) سکان موفقیت و خوشبختی و سعادت خانواده را بهتر می تواند هدایت کند و به تعریفی دیگر رقم بزند!!  

در خصوص گفته حضرت علی ( ع ) همانطور که به عنوان ( به سهیل ) برای شما نوشتم امیدوارم تونسته باشم شما رو با دلیل و منطق توجیح کنم !!

نهج البلاغه ( گفته های حضرت علی ع )  بسیار عزیز و محترم در خطبه 80 گفته اند به زنان آن زمان ناقص العقل ، هم چنین در کتاب گنجهای معنوی در خصوص فواید میوه ها و سوره ها و آیات ، در خصوص پیاز نوشته شده که دهان را خوشبو می کند ، آیا شما الان قبول دارید که پیاز دهان را خوشبو می کند یا آدم را ونگ می کند ، پس نتیجه می گیریم آن زمان چقدر دهان های مردم بد بو بوده هست که حضرت امام صادق ( ع ) در ص 348 کتاب گنجهای معنوی فرموده اند : پیاز دهان را خوشبو می کند و کمر را محکم می گرداند و پوست را نرم می سازد .

من ی دخترم و اصن دوس ندارم بم بگن کم عقل و از ی طرف با امامم نمیخام مخالفت کنم وفک می کنم امام درس گفته چون امام میگه  زن ناقص العقله بخاطر این ک شهادت دوتا زن با ی مرد مساویه

 در 282 بقره میگه دو شاهد مرد بیارین اگه نبود یه مرد با دو زن  بیارین ک اگه یکی فراموش کرد زن دیگه یادش بیاره

پس قران زن رو فراموش کارتر میدونه ک به حافظه مربوط میشه

حالا ببینیم ربط حافظه با عقل چی هست؟

از روی نظرات  ملاصدرا و توماس اکوئینی فیلسوف مسیحی برداشت میشه ک حافظه یکی از ابزار های عقل هست معلومه ک تا حافظه نباشه یکی از ابزارهای لازم برای ثبت وحفظ چیزهای درک شده کم هست.

نتیجه اینطور ک چون طبق قران زن فراموش کارتر هستش یعنی حافظش ضعیفتر هست پس عقلش از نظر ابزار حافظه ی مقداری ناقص هست

پس حضرت علی درس گفته.

اگر با اسم و نام کاربری خودم کامنت نذاشتم به علت اینکه نمی خواستم خیلی در بحث شرکت کنم ( دلیل دیگری نداشته ) ، اگر شما پذیرفتن حق و واقعیت و دفاع از حق خود رو ناقص العقلی میدونی مهم نیست به من بگید ناقص العقل !

با تحلیلی درست و کاملا منطقی حرف حضرت علی ( ع ) رو در خطبه 80 نهج البلاغه برای شما توضیح دادم و شما رو توجیح کردم !

شما اگر خواستی بیش از هزار مثال از کم عقلی خانوم ها و  آقایون با هم براتون مثال میزنم ( تا بلکه بپذیرید که هیچ انسانی کامل نیست و زن یا مرد در پاره ای از موارد به همدیگه پیشی می گیرند ) به هیچ عنوان قصد جبهه گیری و حالت تهاجمی در مقابل حرفهای شما رو ندارم بلکه هر انسانی هر نظری داره که در جایگاه خودش بسیار محترم هست .

سلام آقای نجفی چرا کامنت 22 تیر ساعت 03:42 دقیقه رو پست نکردید ؟!

منتظرم

ی دختر ب ؟ 

 چون زیاد نمیام این سایت فقط اومدم ببینم نظرم تایید شد یانه دیدم زیادی افاضه فیض کردی و ب نظر من توجه داشتی ممنونم منم نوشتهات رو بالا پایین کردم پس نتونسم بی جواب بذارمت.  ** **** ** *** **** ****** * ** **** *** ****

اصن به کلمه قرآن ک نوشتم  احترام نذاشتی اصن میونه با قران داری؟ 

قرآن گفته ی زن فراموش کرد اون یکی یادش بیاره نشستی برا خودت نظر میدی که ب نظر من هر چی ک هست نمتون ب حافظه باشه

چی فک کردی ؟ منم ازخودم مث تو ی چیزی رو هوا گفتم؟ ن خانوم از استاد مطهری کمک گرفتم. ک حالا کپیش رو برات میذارم ولی بعید می دونم ک حوصله خوندن داشته باشی.

در ضمن ایمان عبادت نیس ک اونجا بافتی بخون خودت بفهم.

....ما این جملات (خطبه) را باید معنا کنیم. جمله اول این است که زن ناقص الایمان تر از مرد است. دلیلش این است که نماز و روزه از او در یک برهه ای از زمان که ایام عادتش هست، ساقط است. اینجا یک سؤال پیش می آید که موضوع سقوط نماز و روزه، چه ربطی به ایمان دارد که ایمان او ضعیف تر و ناقص تر است؟ جواب این است [که] ما اصطلاحات را نباید با یکدیگر مخلوط کنیم. اینجا مقصود از ایمان آن چیزی است که با اثر ایمان ارتباط دارد. یعنی عمل. پس در واقع مقصود این نیست که خود ایمان و آن حالت قلبی، آن عقیده زن از عقیده مرد ضعیفتر است. بلکه [زن] یک ابتلایی دارد که به موجب این ابتلا، از بعضی از بهره هایی که باید از ایمان ببرد، بعضی از ثمراتی که باید از ایمان ببرد، موفقیتهایی که باید از ناحیه ایمان کسب کند، محروم است. مقصود این جهت است. پس مقصود از اینکه ایمان زن ضعیفتر است این نبوده که عقیده زن ضعیفتر است. چون در روایات گاهی وقتها، به خود عمل، ایمان اطلاق می شود و یک بحثی از قدیم بوده که ایمان عبارت است از اعتقاد قلبی فقط یا مجموعه اعتقاد قلبی و شهادت زبانی و عمل، همه اینها ایمان است؟ خلاصه آیا عمل جزء ایمان هست یا نیست؟ اینها روی این حساب آمده است.

حقیقت این است که عمل جزء ایمان نیست. عمل ثمره ایمان است. در اینجا که فرموده، ایمان ناقص است یعنی نتیجه ای که باید از ایمان ببرد، به موجب این علت، نتیجه اش کمتر بدست می آید.

اما مسأله نقصان عقل چطور؟»

...... وقتی ما بر اساس اصطلاحات فلسفی لفظ «عقل» را به کار می بریم، منظور همان قوه خاصی است که فلاسفه برای ما تعریف کرده اند. یعنی همان قوه ای که «کلیات» را ادراک می کند. به عبارت دیگر همان قوه ای که علوم را ادراک می کند. ولی معلوم نیست که در گذشته نیز اصطلاح مذکور تنها به همین معنا به کار می رفته است. ادامه توضیح استاد چنین است:

«[در گذشته] مجموع دستگاه فکری را عقل می گفتند که حافظه هم جزء عقل بوده است. یعنی در اصطلاح جزء عقل بوده است. البته این توجیهی است که من می کنم. اینجور احتمال می دهم که منظور از اینکه فرموده عقل زن ضعیفتر است. آن چیزی که در اینجا ضعیفتر است همان حافظه زن است نه چیز دیگر.»

واس من نمخاد از حافظم بتعریفی  درس میگی بیس سال پیش از ی کس بدی دیده باشی یادت نمی ره ولی دیروز کی بود خوبی کرد  رو تا غروب نشده یادت رفته.