خانواده برتر

آقا ابراهیم شما و 123 با نظراتتون توی پستای مختلف باعث شدید از همه مردای دنیا متنفر بشم و ازدواج رو کابوس بدونم. خیلی کم نظر میذارم و با اسم های مختلف میام. 

به ناشناس:
سلام
شما چه چیز مشترکی بین من و مرد‌هایی که به خواستگاری‌تون میان، شدین که میگید از مردای دنیا متنفرم؟؟
انسان باید یک اصولی داشته باشه بالاخره. من هم وظیفه خودم می‌دونم از اصول خودم دفاع کنم و اگر شما میبینی اشتباه بگو.
شما هم باید اصولی داشته باشید و برای خودتون معیار تعیین کنید نه اینکه هرکی هرچی گفت بست بدید به همه. من اگر صحبتی کردم برای خودم بوده(حداقلش).
در ضمن چرا نمیگید که بعضی از خانم‌ها باعث تغییر دید مردان شده‌اند و از ازدواج ترسیده‌اند؟ اگر اینجوری بخوایم نگاه کنیم که باید کلاهمون بزاریم ....

لطفا برای از بین بردن حس خودبرتر بینی من دعا کنید.تکبر بد چیزیه.(اگر بابت این پست‌ها میگید، باید بگم که اینا آموزه‌های من از برنامه‌های رادیو معارف، برنامه ‍رسمان خانواده است.)

عالی بود این پست به نظرم آرزوی هر زنی اینه که شوهرش این جوری بهش محبت کنه ولی من به عنوان یه دختر قبول دارم که بعضی از ما دخترا از محبت سواستفاده می کنیم باید خودمون رو اصلاح کنیم 

سلام

 قبل از اینکه بیام تو این وب قکر میکردم آقایونم مث خانوما هدفشون از ازدواج تشکیل خانواده و رسیدن به آرامش و پذیرفتن مسئولیت و ..... هست. 

شما انتظار دارید خانوم مطیع همسرش باشه اما شما دلیلی نداره به حرف همسرتون عمل کنید.

انشالله خدا جایگاه حقیقیمونو بهمون نشون بده.

خیلی خیلی ممنون.
ببخشید که باعث شکستن بغض شما شدم.(من چند وقتی است که می‌خوام دیگه به اینجا سرنزنم.)

اگر تا الآن جامعه درست و ‍اک مونده بابت از خودگذشتگی خانم‌هاسیت. اما خانم‌هایی که براشون مساپل مالی مهم نبوده. خانم‌ها بودن که با وجود مشکلات مردشون محکم زندگی‌شون چسبیدن و بچه‌هاشون بزرگ کردن نه خانم‌هایی که از اول فکرشون مهریه‌ست و انواع حق‌ها. نه خانم‌هایی که فکر می‌کنند خانم‌های گذشته به حق‌شون آگاهی نداشتن برای همین اینجوری زندگی می‌کردن. نه خانم‌هایی که مادر و خانه‌داری کار خیلی سطح پایین می‌ببینند اما کار برای نامحرم بهش افتخار می‌کنند. نه خانم‌هایی که حاضر نیستن به خاطر بچه‌شون سرکار نرن.

درباره‌ی صحبت‌های خودم که مرد بعد از عروسی می‌شینه محاسبه می‌کنه و... باید بگم که من یکی اینجوری هستم نه آقایان دیگر. من ذهن محاسبه‌گر بدی دارم. ولی بیشتر اون صحبت‌هام بابت این موضوع بود که چون دستم نمی‌رسید زن بگیمُ چون هزینه ازدواج زیاده، چون بیشتر خانم‌هارو در این هزینه مقصر می‌دونستم، این چیزای اشتباه می‌گفتم.
والا مردا هم بابت خانواده ازدواج می‌کنند. مردها بابت داشتن فردی دلسوز در زندگی‌شون ازدواج می‌کنند. مردا بابت تکیه‌گاه بودن ازدواج می‌کنند. بابدت داشتن فرزندان بابت داشتن زندگی‌ای که زندگی باشد.
من اون صحبت‌هام سر این بود که فکر می‌کردم خانم‌ها می‌خوان همسرشون این همه خرج کنه. می‌خوان همسرشون براشون بهترین چیزارو بگیره. بهترین عروسی و.... خوب حالا که خانمه این چیزارو می‌خوان من مرد چرا نخوام بهترین‌هارو داشته باشیم.

«شما منو یاد کسی میندازید که پروانه ای رو میگیره و میندازش تو شیشه واسه اینکه اون پروانه اعتراض نکنه شیشه رو با گل براش تزیین میکنه.»
همه‌ی خانم‌ها که ‍روانه نیستن. همه‌ی مردان هم آن مرد واقعی نیست.ولی من بابت اعتراض اون پروانه، نمیام داخل شیشرو باغ کنم. بلکه زندگی‌رو بر حس وظیفه گل می‌کنم نه شیشه.
من نمی‌گم ساپورت، بلکه روشد با یکدیگر. همزیستی برای رسیدن به هدف با یکدیگر. و این چیزا اصلا درش فقط در خانه بودن خلاصه نمی‌شه.
ولی یک اعترافی می‌کنم و اونم اینه شاید خونه به نام همسر نکنم. اگر قرار باشه مهریه از اول بالا من قبول کنم بابت تضمین خوشبختی همسر. خونه و دارایی به نام همسر بابت تضمین خوشبختی همسر و... اینجوری میشه که مرد آفریده شده است برای تضمین خوشبختی مرد.
اما اگر مهریه مناسبی بزاره، خودم در صورت خریدن خونه، نصفشو به نامشون می‌کنم. اگر مراسم و ... را بابت حرف مردم و شانیت خانوادشون به من تحمیل نکنند من حتما جبران می‌کنم اما اگر قرار باشه مهریه و مراسم و... بالا برگزار بشه نه.
اما درباره‌ی اهرم فشار بگم که این خانم‌ها هستن که به آشکارا می‌گویند که مهریه اهرم فشار برای آدم کردن مرد است. و اینو حق شرعیشون می‌دونند(البته بعضی از خانم‌ها)البته من دوست دارم بدونم کجای دین گفته مهریه یا همون صداق برای آدم کردن و چماقی بالای سر مرد است؟؟؟؟؟؟
من بابت رفع نیاز مالی همسر همین بگم که داشته باشم براشون خرج می‌کنم و هزینه جدا هم درنظر می‌گیرم و اگر نداشته باشم هم، ندارم دیگه. خودم وقتی ندارم که نمی‌تونم چیزی بدم که.

«شما انتظار دارید خانوم مطیع همسرش باشه اما شما دلیلی نداره به حرف همسرتون عمل کنید.»
فکر کنم این صحبت از اونجایی شروع شد که من گفتم مدیر خانواده باید مشخص باشه.بد کردم از اون اول واقعیت گفتم؟؟ در ضمن این یه چیزیست که من بارها و بارها تجربش کردم و نمیشه همیشه‌ی همیشه با مشورت و... به یک راه‌حل واحد رسید. بعضی وقتا باید حرف یکی‌رو انجام داد. شما فکر می‌کنی من دیکداتور هستم اما چون دوست ندارم کلاس الکی بزارم. ولی بدونید بعضیا که می‌گن مشورت شاید دارن شعار می‌دن. من مشورت قبول دارم اما نمی‌گم که همیشه باید حرف من قبول بشه. اصلا از کجا می‌دونید؟ شاید من آدمی بودم که بیشتر روحیه سازش دارم و این موضوع برای مواقع حاد گفتم؟
باور کنید توی زندگی ۱درصد امکان داره به یک نتیجه نرسیمُ من بابد اون یک درصد می‌خوام در اون یک درصد مدیریت با من باشه.
خوب بود این چیزو موقع خواستگاری پنهان می‌کردم؟؟؟


«از نظر شما مردا بعد از ازدواج پشیمون میشن.

واقعا ممنو که منطقی و بدون تعصب پاسخ دادید.