خانواده برتر

خب یه جایی که این اقا هست با یکی از دوستاتون رد بشین

وقتی دارین رد میشین بگین:"

ماماینا هم گیر دادن جواب مثبت بده بابا خوشم نمیاد ازش ولی کم اوردم نمیدونم شاید ج مثبت دادم راحت شم!

یا یه چیزی شبیه این که خودشو تکون بده

اما هر چی میگی حواست باشه رو این که اونو نمیخوای و داری اجباری جواب مثبت میدی  تاکید کن چون ممکنه فکر کنه اونو میخوای

سلام

با حرف زدن بصورت صریح و و بی رود وایستی باهشون انجام بده. چون مسله حرف یک عمر زندگی هتسش؟ ازش دقیقا بپرسید چرا اقدام عملی نمی کنه !؟ شرایظ فعل حاضر خودتون را براش بگید مخصوصا اینکه نمی تونید زیاد  منتظر بمونید اگر مطمنی که دلش شما را میخاد

سوالی که من دارم اینه علاوه بر علاقه ایا شناخت کافی از خانواده ایشون دارید ؟. در حالی که پسره از شما تحقیق کردنند!

غرو ر تون هم جای بزارید که به دردتون بخوره !نه اینکه باعث زیاد شدن اما و اگر برای سعادت تون بشه

به خاطره

کی گفتم ویژگی مثبت منه؟ فقط خودم را توصیف کردم. اگه یه دختر واقعا معتقد به چادر باشه باید اصول مربوط به چادر را رعایت کنه. گفتم چادریم تا دوستان بر اساس همین ویژگی و ملزوماتش منو راهنمایی کنن.

دوستان راستش یه بار مباحثه ای بینمون پیش اومد و خیلی از نظراتم را گفتم و حتی بهش فهموندم که هم عقیده ایم و قبولت دارم.  اما بعدش فقط عشق و علاقه اش به من بیشتر شد اما هنوز منو توی بلاتکلیفی گذاشته. فکر می کنم با اینکه جدا بهش علاقه دارم اما دارم اشتباه می کنم.  این وضعیت برای من خسته کننده است. دوست دارم آدم متعهدی باشم اما نمی دونم با این وضعیت چه کار میشه کرد. فکر می کنم آن چه لازم بوده انجام دادم و دیگه چیزی دست من نیست. می خوام ازش دوری کنم و دیگه بهش فکر نکنم اینطوری هر دو صدمه کمتری می بینیم.

سلام

خواهر گرامی شما اگه میخواهید هر چه زودتر از بلا تکلیفی در بیایید باید یه جوری به گوشش برسونید که خواستگار دارید و موندید جواب چی بدید و که این خودش کار مهمیه وایشون رو هم تافته جدا بافته ندونیدوجزء همون خواستگاراتون بگذارید که شاید این آقا اون شرایط مدنظر شما رو نداشته باشه و اونموقع شما از اینجا رونده واز اون راه مونده میشید موفق باشین

سلام من میخواستم تجربه ای را در هنین زمینه براتون تعریف کنم ولی من مرد هستم نه زن من مدتها قبل به یکی از دخترهای فامیل علاقه مند سدم وهرد در مجالسی که برگزار میشد هم را میدیدیم وعلاقه مان را بهم نشان میدادیم تا اینکه من رفتم دانشگاه ودرسم تمام شد ورفتم سربازی وبعد مشغول کار در یک شرکتی شدم وبعد تصمیم به ازدواج گرفتم وباواینکه اون را فراموش نکرده بودم نمیدانم چرا جرات رفتن به خواستگاری اون را نداشتم شاید زیاد وضع مالیم خوب نبود وبا از علاقه اون به خودم مطمین نبودم نمیدانم ولی اون هم نه پیامی ونه تلفنی وهیچ کاری نکرد که من مطمین بشوم حداقل میتوانست به من بگه خواستگار داره ومن را وادار به عکس العمل کنه بالاخره من به خواستگاری اون نرفتم وبا یکی دیگه ازدواج کردم  واون هم بعدا ازدواح کردولی الان بعد از بیست سال یکی از اقوام اونو دیده بود واون گفته بود که عاشق نن بوده وخیلی منتظر بوده تا من به خواستگاریش بروم  فقط به خاطر یک اشتباه بزرگ از هر دو مون که رک وراست بهم علاقه مان را نگفتیم بهم نرسیدیم پس خانم گرامی حتما به یککنحوی بهش بگو که خواستگار داری تا بعدا مثل ما پشیمان نشوی.موفق باشی