خانواده برتر

دامپزشکی صدرصد بهتره ولی قبولی توش سختره هاااا. مطمئنی قبول میشی؟ پرستاری کارشناسیه. ولی دامپزشکی دکتراس و باید هفت سال درس بخونی. خیلی باهم فرق دارن. باز اگر بین مامایی و پرستاری میمونی بهتر بود. ولی دامپزشکی خیلی با پرستاری فرق داره. ولی من اگر جای تو بودم و واقعا حق انتخاب داشتم دامپزشکی و انتخاب میکردم.

سلام

من دامپزشکی اطلاعاتی ندارم در موردش ولی نزدیک به چهار ساله پرستارم با علاقه هم وارد شغلم شدم هنوزم علاقه دارم ولی کار زیاد و شیفت زیاد و سیستم غلط درمان آدمو خسته و زده می کنه

پرستاری اینجوریه که شیفت شب داری و هیچ وقت تایمت دست خودت نیست و تعطیلی نداری و شیفت های زیاد خسته ت می کنه

حقوقت هم همیشه کمتر از کاری هستش که انجام می دی ولی اگه علاقه ت خیلی زیاده وارد پرستاری شو بدون علاقه به درد نمی خوره چون خیلی زودتر  زده می شی.

سلام به شما

اول خدمت شما بگم که پیش از کنکور مهم ترین مسئله ای که بهتره روش تمرکز کنید درس خوندن دقیق هست و بحث انتخاب رشته و تحقیق رو بزارید بعد از دادن آزمون 

دوم این که چون از نظر مالی اوکی هستید در نتیجه دستتون بازه که بر اساس ویژگیهای شخصیتتیون تصمیم بگیرید .اگر فردی هستید که استرس میگیرید و استرستون زیاده دامپزشکی بهتر هست براتون ضمن اینکه اگر بتونید کلینیک بزنید کارتون مستقل هست و آزادی عمل بیشتری دارید . دامپزشکی دکتری تخصصی هست ولی پرستاری کارشناسیه که البته اونم تا مقطع دکترا امکان ادامه تحصیل دارید ولی سمت و سوی خودشون رو هر کدام در ادامه تحصیل دارند . در حال حاضرپرستاری از نظر بازار کار خصوصا در شهرهای بزرگ بازار کار نسبتا خوب داره ولی سختی های زیادی هم داره که شیفت شب، استرس بیمار و بعضا مدیران سخت گیر و آزار دهنده از جمله اونهاست در خصوص بازار کار دامپزشکی هم حتما در محیطی ک قصد دارید کار راه بندازید باید تحقیق کنید شخصا اطلاع دقیق ندارم . 

سلام

مسلما پرستاری

سلام

نظری ندارم کدوم رو بری.

فقط بدون:

پرستاری فقط شیفت شب نیست.توی بیمارستان بعضی پزشکا با پرستارا درست رفتار نمیکنن و مثل زیردستاشون رفتار میکنن. که اصلا رفتار جالبی نیست.(البته که پزشکاهم برای اینکارشون یه سری دلایل دارن که توان نوشتنشو ندارم.اما تا حدودوی میتونه منطقی باشه.) *** **** ***** ***** ** ******

********* ********* ** **** **** *** ********** *** ******* ** *** * ** ***** ** ***** ***** * ***** ***** ** *******

********* ***** **** ** **** **** *** ****** ******* ***** **** ************ ***** ** ******** ****** *** ** **** ****** ******

و البته پرستاری یه عالمه زحمت و کتثیف کاریم داره.(طوری که ممکنه بیمار بطور ناگهانی جلوی چشمات استفراغ کنه.وحتی روی لباس و کفشت.و بعدشم باید خیلی عادی برخورد کنی با این موضوع .که بیمار معذب نشه.چون ارادی نیست.)البته دوستانیم که میخوان پزشک بشنم این موضوعو درنظر بگیرن.اونام ازین موضوع در امان نیستن.

درکل بنظرم دامپزشکی(در عین حال اینکه از ریز سختیاش خبر ندارم) ولی میتونه ازین لحاظ انتخاب بهتری باشه.

چون حداقلش مطلب مال خودته و خودت اقای خودتی و کسی بهت دستور نمیده.درضمن چند نفرم زیردستت کار میکنن.

اما بهترین کار اینکه از چند پرستار و دامپزشکی که چندین سال کار کردن بپرسی.(و البته کسایی که واقعیت رو بهت بگن).

حیون خونگیم که داری.

اگر دامپزشکی که پیشش میری اگه باهاش اوکیی بپرس.

سلام؛ شما گفتید بدون توجه به قضیه ازدواج جواب بدیم. چشم. ولی بدونید شغل هرکس در ازدواجش هم خواه ناخواه موثره!

به طور کلی در ایران دام پزشکی، بازار کار ضعیف تری نسبت به پرستاری و اکثر رشته های پزشکی و پیراپزشکی داره. یعنی در شرایط عادی، یک فارغ التحصیل پرستاری، به مراتب سریعتر از یک دامپزشک جذب خواهد شد.

به هر حال علاقه هم شرط اوله.

خود من به دلایل متعدد شخصی و اجتماعی، دامپزشکی را شغل مناسب تری برای یک خانم می دونم. البته باید تلاش بیشتری داشته باشید تا بتونید جایگاه خودتون را در این عرصه پیدا کنید.

موفق باشید.

سلام ، حالتون خوبه ، هر دو رشته سختی های خودشو داره ، پرستاری خیلی شغل شریفیه که باید خیلی از خودتون مایه بگذارید خیلی تحمل میخواد ولی کلا شغل خدا پسندانه ای هست ولی من خودم بشخصه دامپزشکی رو ترجیح میدم

سلام

اینکه گفتید پرستاری خوبه یا دامپزشکی. من در مورد دامپزشکی اطلاعات ندارم زیاد. ولی چون پرستارم و در این مدت خیلی تو شغلم درگیری داشتم 🙂می‌خوام شرایطشون رو براتون بگم.

معایب: اولا شیفت های سنگینه هر چند ممکنه الان بگین با شیفت شب مشکلی ندارین(منم همین فکر رو داشتم) ولی وقتی شروع به کار کنین با توجه به شرایط بیمارستان تون ممکنه شیفت های متفاوت بنویسن حتی صبح و عصر یا هشت تا شب تو یه ماه و... و اگه شما هم اعتراض کنین میگن نیرو نداریم( در حالیکه بخاطر اینکه پول کم بدن و بهترین بهره رو ببرن این کارو میکنن حتی از همکاران من بودن که طرحشون که نهایت پنج سال بود تموم شد گفتن دیگه نیا چون بودجه نداریم بدیم حقوقت رو)

دومین موردش رفتار نامناسب بعضی پزشک ها هست قصد اهانت به کسی رو ندارم مطمئنا پزشک های خیلی باسواد و منطقی وجود دارن ولی تو ممکنه تو بیمارستان پزشک هایی رو ببینی که کار زیادی بلد نیستن و فقط دنبال ایراد گرفتن از بقیه هستن(اتفاقا پزشک های باسواد خیلی هم محترم هستند) و در این میان مسئول تو هم بخاطر سیستم پزشک سالاری طرف پزشک بی سواد رو قراره بگیره چون قدرت پزشک بیشتره. در این مورد یه مثال بگم کامل جا بیافته: من تو شیفتم یه مریض بود که هوشیاریش رو از دست داد و انتوبه شد و به آی سی یو انتقال یافت و قبل انتقالش و وقتی این شرایط رو داشت به دکترش زنگ زدم که گفت امکان ایست قلبی داره مشاوره قلب اورژانسی بشه گفتم دکتر قلب نمیاد ببینه چون درخواست مشاوره توسط خود شما نوشته نشده دکترش گفت من باهاشون شخصا حرف میزنم شما لطفاً پیگیر باش بیاد ببینه منم بعد پنج دقیقه زنگ زدم به دکتر قلب و توضیح دادم که قراره دکتر باهاش حرف بزنه گفت وقتی برگه نوشته نشده چرا زنگ زدی و واسه من گزارش رد کرد(در حالیکه تو بیمارستان بود) و اتفاقا همه مسئول های بیمارستان کار من رو تائید میکردن چون مریض هر لحظه امکان داشت فوت بشه ولی گفتن خب اونم دکتره و کلی جریانات دیگه. حالا بماند که مقصر دکتر قلبه نه من و دکتر خود مریض پیگیر ماجراس ولی خب بعد یه شیفت کاری سخت آدم حداقل انتظار همچین موردی رو نداره.

سومی اینکه فردی که با مریض و همراهاش در ارتباطه فقط پرستاره یعنی بعضی وقتا همراهای یه مریض انتظار دارن تو وسط احیای قلبی یه مریض که در حال بدو بدو هستی بری سرمش رو باز کنی از تخت بیاد پایین و یا انتظارات خیلی بدتر از این. و همچنین ممکنه تو تنهایی ده دوازده تا مریض داشته باشی که با هر کدوم باید مدارا کنی و این وسط یه مریض بدحالم داشته باشی که هیچ دیگه. حتی ممکنه همراهای مریض بعد کلی تلاش واسه مریضشون باهات بد برخورد کنن یا بخاطر اینکه بتونن یه پولی از بیمارستان بگیرن بیان یه شکایتی هم بکنن ازت. یا مثلاً یه شیفت شب شلوغ رو پشت سر بذاری و صبح سرپرستارت بیاد بگه چرا تب مریض رو به جای قرمز با سیاه نوشتی و...( همه اینا رو خودم تجربه کردم که گفتم) خلاصه پرستاری فقط مشکلش شیفت سنگین نیست. این مواردی که گفتم شاید خوندنی خیلی ساده بنظر بیاد ولی وقتی وارد شغل میشی خیلی برای آدم گرون تموم میشه 

مزایا: یکی ممکنه بازار کار خویش باشه که الان زیاد صادق نیست (از نظر استخدامی البته) ولی تو مراکز خصوصی بازار کارش خوبه ولی خب پرستار هیچ وقت بیکار نمیمونه شاید یه دوره کوتاه نتونه کار پیدا کنه. بقیه مزایاش زیاد مادی نیست. ولی خب حسی که آدم وقتی باعث نجات جان یه مریض میشه بهش دست میده واقعا غیر قابل توصیفه که چقدر خوبه ( من یه بار یه مریض داشتم که ۲۷ ساله بود و مشکل کلیوی داشت و دیالیز میشد خیلی حالش بد بود هم فشارش بالا بود هم باید دیالیز میشد هم حالت تهوع و هم چشمام می‌گفت تار میبینه خلاصه تا صبح بالاسرش بودم و کلی بدو بدو کردم صبح حالش خوب شد هم تونست دیالیز بشه هم فشارش کنترل شد و... من اون حسی که صبح داشتم واقعا خیلی خوب بود اصلا نمیتونم بگم چقدر خوب بود کل خستگیم رفع شده بود هیچ انرژی مضاعف هم داشتم😄 و یه بار دیگه هم بستری شده بود بعد اون که به من می‌گفت از صداتون شناختم و کلی تشکر کرد) .

و اینکه هر شغلی سختی های خودش رو داره ولی قبل انتخابش مطمئن شو که کامل بهش علاقه داری چون اگه علاقه نداشته باشی تو سختی هاش کم میاری تو هر شغلی که باشی. من خودم اگه علاقه نداشتم هیچ وقت نمی‌تونستم این سختی ها رو تحمل کنم ولی حتی وقتی سر یه موضوعی ناراحت باشم وقتی میرم شیفت و بیمارستان کلا موضوع رو فراموش میکنم و خیلی روحیه میگیرم و وقتی با بعضی چالش ها مواجه میشم و میام تو خونه مشورت میگیرم بهم میگن دیگه نرو بیمارستان چون داری اذیت میشی و مطابق آنچه که حقته باهات رفتار نمیکنن ولی من هیچ وقت منصرف نشدم حتی شرایط رفتن به پزشکی رو داشتم ولی نرفتم چون واقعا بهش علاقه نداشتم و میدونستم ممکنه شرایط اجتماعی خوبی داشته باشه ولی بعد بیست سال که به عقب نگاه میکنم از زندگیم راضی نبودم ولی الان با وجود سختی ها هیچ وقت پشیمون نشدم. ناراحت میشم بخاطر بی عدالتی ها و... ولی پشیمون هیچ وقت. بنظرم تو هم کامل بشین نگاه کن به هر کدوم واقعا علاقه داری برو دنبالش که بعد بیست سال پشیمون نشی و اینم مطمئن باش که هر شغلی سختی های خودش رو داره و فقط ساعت کاریش نیست تو هر شغلی قراره با کلی چالش برخورد کنی و البته این چالش ها می‌تونه باعث پیشرفتت بشه ولی فقط با علاقه داشتن هست که میشه با این چالش ها مقابله کرد والسلام.

امیدوارم مطالبم براتون مفید باشه ان شاا... که همیشه موفق باشید 

دامپزشکی رشته ی بسیار خوب و جالبی هست و منم مثل شما به این رشته خیلی علاقه دارم چون حیوانات رو خیلی دوست دارم.منتهی متاسفانه چند سالی هست که بازار کارش تقریبا اشباعه. قبلا رنج قبولیش با داروسازی برابری میکرد اما بخاطر وضعیت بازار کارش ،الان با کارشناسی پرستاری. به شخصه هربار که گربه امونو میبرم دامپزشکی مراجعه کننده ای ندارن با اینکه مطب هاشون تقریبا مرکز شهر هست.

با اینکه خودم کادر درمانم و تمام سختی های این رشته هارو چشیدم و درک کردم اما فکر میکنم برای کسی که میخواد کار کنه و علاقه داره به این رشته ها،در رشته پرستاری دغدغه اشتغال کمتری خواهد داشت.

خلاصش کنم دامپزشکی

دررابطه با دامپزشکی از نظر من در صورتی که همسرتونم دامپزشک باشه که بتونید دوتایی با هم کلینیک و... بزنید خیلی سریع میتونید پیشرفت کنید و درآمد بالایی داشته باشید چون این یک رشته ی گروهیه که به تنهایی شاید از پسش بر نیاید مگر اینکه هدفتون مسول فنی یا ازمون استخدامی باشه که تنهایی میتونید انجامش بدین که البته باز چون کارخونه ها و دامداری ها یک محیط مردونه هست باز چالش ها و سختی های خودشو داره.
علاوه بر این اکثر مراجعه کنندگان آقا و از قشرهای مختلف جامعه با فرهنگ های مختلف، از دامدارها گرفته تا افرادی که تفریحی حیوان خونگی نگهداری میکنند باید خیلی در کارتون حرفه ای بشید که مورداعتمادشون قرار بگیرید یا در شرایطی لازمه که مثلا برای انجام یکسری کارها از جمله واکسیناسیون یا جراحی ... از کمک اقا برای مهار حیوان استفاده کنید چرا که طیف حیوانات از نظر جثه متفاوته و امکان آسیب رساندن به شما در حین معاینه هم وجود داره.

پس داشتن پشتوانه مالی و یک همراه که باهم اونکارو پیش ببرید خیلی در موفقیت کارتون تاثیر داره.
اینم در نظر بگیرید که علاقه یه طرف ماجراست،  توان جسمی و روحی هم یک قسمت مهم در انتخاب هر رشته ای هست. مثلا یه نفر به نقاشی علاقه داره ولی آدم صبوری نیست پس این رشته به درد این شخص نمیخوره، یا یه نفر به خوانندگی علاقه داره ولی صدای قشنگی نداره، پس استعداد و علاقه هردوش لازمه که بتونید در اون کار موفق بشید.
مثلا خوده من هرگز نمیتونم شبا بیدار بمونم پس رشته پرستاری به روحیات من نمیخوره یا یه نفر به موی حیوانات آلرژی داره پس این فرد احتمال داره بعدا دچار مشکلات تنفسی بشه.

اما نظر شخصی خودم ، من همیشه به دوست و آشنایانم رشته های پیراپزشکی رو توصیه میکنم چرا که دو امتیاز اصلی رو داره یکی اینکه زیر مجموعه رشته های وزارت بهداشت هست دوم اینکه بازار کار خوبی داره. برای تخصص هم یکسری رشته ها به شدت خواهان داره و همیشه مقبوله مثله هماتولوژی، ایمنی شناسی، ژنتیک و... به این رشته ها هم فکر کنید.