سلام من دختر دبیرستانی هستم که به هر حال باید به فکر انتخاب رشته بعدیم باشم رشته م تجربیه، از نظر خودم انتخاب هام دو دسته میشن:
۱. پزشکی، پیراپزشکی مثل دارو، دندون و کار در این زمینه ها
۲. دبیری و فرهنگیان
در حالت کلی محیط کار پزشکی و پرستاری دوست دارم کشیک هاش رو دوست دارم از این لحاظ که به مردم کمک می کنن.. امّا دل و روحیه ش رو ندارم از آمپول و خون.. نمی‌ترسم امّا روحیم تا حدودی سازگار نیست
دبیری هم خوبه امّا بعد از این همه درس خوندن پرستیژش نسبت به رشته‌های بالا پایین تره از خوبی هاش اینه که از زمان تحصیل حقوق دارید و اینکه من تدریس از بچگی دوست داشتم.
و امّا اینکه من از وقتی یادمه به فکر مهاجرت بودم از بچگی تصمیم داشتم اول داخل ایران مهاجرت کنم برای دانشگاه و زندگی بعدش و بعد اگر آمادگیش رو داشتم و از لحاظ روحی آماده بودم، نیاز بود به کشور دیگه ای مهاجرت کنم که خب اگه فرهنگیان برم دیگه از مهاجرت خبری نیست و اگه رشته‌های پزشکی و پیراپزشکی و امثال اینها بخونم می تونم برم (من شبیه مردم این شهر نیستم تا همین جاشم وقتم اینجا تلف شده) پدرم بهم قول داده دانشگاه که قبول شدم با هم بریم
من حالا تا کنکور دو سال وقت دارم به نظرتون چه جوری تا اون موقع روحیه م رو تغییر بدم؟
(فیلم و مستند جنایی و خونی و ... ببینم تاثیر داره؟) لطفاً راهنمایی کنید
← انتخاب رشته (۱۰۶ مطلب مشابه) ← مهاجرت به خارج (۲۴ مطلب مشابه)
- ۷۸۵ بازدید توسط ۵۶۰ نفر
- سه شنبه ۱۲ مهر ۰۱ - ۲۲:۴۸
