خانواده برتر

زیاده ولی حس خوبی به گفتن ندارم

بقیه بگن ماهم خوشیاشون رو ببینیم خوشحال میشیم

سلام احتمالا من اخرین نفری باشم که دیگران بخوان از زندگیش بدونن ولی از اونجایی که مردم ازارممم میگممممم:)

قدیما دشمن خونی من،همخونم بود.داداش گرام و خپلی...کاردوپنیر شنیدین؟ یبار خوندم ادمی که ازش متنفری رو تصور کن،اگر نتونستی کتکش  بزنی یعنی هنوز توی قلبت جا داره

ولی من داداشم و تا میخورد زدم،کارم شده بود توی ذهنم کتکش میزدم،چندبار به مرحله عمل هم رسوندمش

خلاصه گذشت و چندسال پیش با بروبچهای فامیل دورهم نشسته بودیم.نمیدونم چی شد رسیدیم به این سوال(ویژگی های خوب همدیگه رو نوبتی بگیم)خوب تا اینجاش تعارفات ایرانی بود و بسسس دیگه همه در جریان هستیم.رسید به اون مرحله که(ویژگی های بد همدیگه رو بگید) تپش قلب،عصبانیت،لرزش دست،جوشش خون توی صورتم و حس میکردم،گیج و ملنگ به حرفای داداشم گوش فرامیدادم!!

ینی هرررررررچی تو دلش بود و ریخت وسط دایره فولون فولون شده،ابرو نذاشت برام...

ولی فهمیدم خیلی حرفا داشته که نگفته...خیلی جاها اشتباه رفتم و اون بجای توضیح فقط داد زده...الان شرایط خیلی متفاوت شده،حرف میزنیم،اگر درست بود می‌پذیریم،و تغییر می‌کنیم...

قدرت کلام و دست کم نگیرید

..............

همیشه توی بهترین مدارس شهر بودم متاسفانه.چرا متاسفانه؟ چون توی بهترین مدارس شهر بودن یعنی رقابت،و من ادم رقابت نبودم.بیاد ندارم روزی تشویق شده باشم یا حتی معلمها اسمم و بدونن

 نزدیک ترین دوستم زرنگ و باهوش و دقیق بود.وقتی تازه سبز و از آبی تشخیص میدادیم پرسید (بنظرت چرا پشه ها بهم میچسبن؟)خیلیی دقیق بود،من تا اون زمان اصلا متوجه پشها نشده بودم خخ

نابود شدم بینشون.زمانی که به دلایلی مدرسم جدا شد خیلی غصه خوردم ولی شرایط 180درجه تغییر کرد.توی یه مدرسه عادی،با ادمای عادی تازه دیده شدم و این شد اوج شکوفایی

همه ادما برای رقابت ساخته نشدن،بعضی چیزا شاید توی نگاه اول دلت و بشکنه ولی فقط کافیه کمی صبر کنی...

مرسی از شما فرشته ابی🌺🌺🙏🙏

سلام 

تکه نانی دارم،

خرده هوشی، 

سر سوزن ذوقی، 

مادری دارم، بهتر از بزرگ درخت، 

دوستانی بهتر از آب روان، 

و خدایی که در این نزدیکی ست...

 فک کنم داشتن این ها برای خوشحالی و امیدواری کافی باشه.  

بالنی خواهم ساخت 

چیپسی خواهم خرید

خواهم رفت خواهم رفت

باید راهی یافت، برایِ زندگی را زندگی کردن،

نه فقط زندگی را گُذَراندَن ..

باید راهی یافت،

برایِ صبح ها با اُمید چشم گُشودَن،

برایِ شب ها با آرامشِ خیال خوابیدن..

اینطور که نمیشود،

نمیشود که زندگی را فقط گذراند ،

نمیشود که تمام شدنِ فصلی و رسیدنِ فصلی جدید را فقط خُنَکایِ ناگهانیِ هوا یادَت بیاورد،

نمیشود تا نوکِ دماغَت یخ نکرده حواسَت به رسیدنِ پاییز نباشد..

اینطور پیش بِرَوی یک آن چَشم باز میکنی

خودَت را میانِ خزانِ زردِ زندگی ات میابی ،

و یادت هم نمی آید چطور گذَرانده ای مسیرِ بهاری و سبزِ زندگی ات را..

اصلا خدا را هم خوش نمی آید،

راهَت داده به دنیایَش که نقشَت را ایفا کنی،

یک روز خوبُ حتی یک روز بد ،

یک روز شیرینُ حتی یک روز تلخ ،

یک روز آرامُ حتی یک روز پُرهیاهو ،

وظیفه ی تو زندگی را با تمام و کمالَش زندگی کردن است،

با تمامِ سِکانس هایِ تلخ و شیرینَش..

نمیشود که همه اش خسته باشی

و سَرِ سکانس هایِ تلخ بهانه بیاوری و گوشه ای به قهر کِز کنی و بازی نکنی ..

حق داری که خستگی ات را در کنی،

اما حق نداری که دیگر مسیر را ادامه ندهی ..

اینطور که نمیشود،

تا دیر نشده باید راهی پیدا کرد،

باید زندگی را زندگی کرد ..

با آرزوی بهترینهاااا🌹

تو کشوری که اعتقاد به چشم زخم و ... دارن به این راحتی از خود نمیگن؛) 

یه سرچ انگلیسی کن همین تیتر رو نظرات خارجی ها رو بخون اونا راحتتر موفقیتشون و میگن

سلام

به آقای Changiz

دلیل مهمترش دوتا تفکر متفاوته، 

یک عده فکر می کنن، هرموفقیتی که در زندگی کسب کردن، فقط و فقط به خاطر تلاش های خودشونه و اگه کسی در زندگی به بعضی موفقیت ها نرسیده، تنها دلیلش تنبلیه.

یه عده دیگه،  فکر میکنن، غیر از تلاش های خودشون، یک اراده و قدرت بالاتر هم وجود داره که برای کسب هر موفقیتی، علاوه بر تلاش کافی، باید تاییدش وجود داشته باشه.

این افراد کسانی رو که در زندگی، شغل، تحصیلات، خانواده، درآمد خوب و... ندارن رو مقصر و تن پرور نمی دونن،

به خاطر همین از اینکه با گفتن و به نوعی به رخ کشیدن موفقیت هاشون دل کسی رو به درد بیارن و حس حسرت و ناکامی به کسی منتقل کنن، حس بدی پیدا میکنن. 

سلام وعرض ادب

به Hel ma

بانوجان منم باشماموافقم،گاهی حتی شرمنده میشی ازبیان موفقیت مخصوصااگرمادی باشه.

بنظرم موفقیت اصلی ایجادحس شوق درچشمان یک انسان وگرنه خریدن آه حسرت افتخاری نداره.

سلام
خوش حالم از اینکه شرایط سختی رو پشت سر گذاشتم بدون اینکه آسیب عمیقی دیده باشم(الآن میبینم تمام محدودیت هایی که خدابرامون گذاشته همش به خاطر خودمونه و الآن اثرشو میبینم که چقدر به خاطر اون محدودیت ها روحم از آسیب در امان بود و البته لطف خودش شامل حالم شد)
و خوشحالم که سادگیم تموم شده و یه دختر بالغ تر شدم که هر چیزی روم اثر نمیذاره و عقلم جلوتر از احساسمه با این که هنوزم احساساتم همونه و مطمئنم میتونم کنار کسی که اول عقلم تاییدش کنه احساس عمیقی رو تجربه کنم.
و خداروشکر میکنم روز به روز حالم بهتر میشه
و خداروشکر میکنم که نظر دیگران برام کم اهمیت شده و وقتی احساس کنم کاری درسته، اون رو بدون توجه به بازخورد بقیه انجام میدم.
و دروغ های بقیه هیچ تاثیری روم نداره
و خدارو شکر میکنم که نسبت به قبل کمتر تکانشی عمل میکنم.
و خیلی دنبال راضی کردن آدم ها نیستم و قاطع تر شدم‌.
و خدارو شکر که کمالگراییم تو ازدواج از بین رفته و الآن سلامت روحی و صداقت و ایمان برام خیلی مهمه و عیب های رفتاری رو خیلی راحت می پذیرم و قدر آدم های صادق رو خیلی بیشتر میدونم و انعطافم بالا رفته
و خدارو شکر میکنم که الآن عیب هام رو بهتر شناسایی میکنم.
و تازگی دوست دارم کمتر حرف بزنم بیشتر نگاه کنم و گوش بدم و میدونم که نمیشه به اجبار بقیه رو از اشتباهشون برگردونم چون به این رسیدم که خیلی وقتا تا سرمون به سنگ نخوره درسی رو یاد نمیگیریم و وظیفه ما صرفا گفتنه و نباید اصراری در پذیرشش داشته باشیم.

ولی خودم خیلی مشتاق اینم که بقیه نصیحتم کنند و نصیحت ها برام خیلی ارزشمند تر شدن از قبل ولی اول باید عقلم بپذیره اون حرف رو ، ولی خب قطعا رو هر نصیحتی فکر میکنم. و کمتر عقل خودم رو کامل میدونم.

خدارو شکر حالم خیلیی خوبه
و میتونم در آینده عشق رو تجربه کنم و تمایلم به ازدواج بیشتر شده از قبل و انتظاراتم چه از خودم چه از طرف مقابل واقع بینانه تر شده.

و دارم بالغ تر شدنم رو احساس میکنم و خیلی حس خوبیه

خدایااااا شکرت💚

برای همگی حال خوب و موفقیت های روز افزون از خدا طلب میکنم.

لطفا منظورت رو از مجدودیت هایی که خدا گذاشته بگو. اگه تجربه ت هم قابل گفتنه میشه بگیش؟

شکر خدا در زمینه کاری هر چیز کوچیکی که آرزوش کردم مرحله به مرحله بهش رسیدم. البته لطف خدا بوده بیشتر. یعنی من زیر صفر بودم ولی با لطف خدا الان رسیدم به دو ، سه. و هنوز خییییلی مونده برسم به بالاترین حد خودم که معلوم نیست 10 هس ، 20 یا 100. 

و امیدوارم این پیشرفت ادامه دار بشه و بتونم با تلاش بیشتر بهتر از قبل باشم.

از نظر درسی هم همین طور

تا جایی تونستم ادامه دادم و همچنان در گوشه ذهنم گذاشتم روزی فرصتی بشه مجدد درسمو ادامه بدم.

موفقیت از نظر احساسی هم باز خدا رو شکر گیر آدمای بد نیفتادم یا اینکه کسانی که باهاشون نمیتونستم حال خوبی داشته باشم.

همینشم خوبه.

زندگیمون میتونست خیلی بهتر یا خیلی بدتر بشه. 

همینی که بهش رسیدیم واقعا جای شکرش هست و امیدوارم که بعد از یه عمر زندگی افسوس نخوریم.

هدف زندگیمونو بفهمیم. اون موقع فکر کنم میشه گفت که  بزرگترین موفقیت عمرمون بدست آوردیم.

شاید یکی موفقیتش تو شاد کردن دل مردم باشه

یکی موفقیتش نگهداری و پرستاری از مادر بیمارش

یکی هم موفقیتش از نظر درسی و کاری

و یکی هم بزرگ کردن بچه های خوب و صالح 

فقط ته ته زندگیمون که میرسیم و نگاه کنیم اون چه که از اول میخواستیم اثرش رو ببینیم . خودش موفقیته.

یک حس خوب،

راهنمایی شما انسانهای پاک و مهربان و دلسوزی است که صادقانه و مهربانانه دیگران رو راهنمایی میکنید،

مثلا در قسمت‌هایی از این سایت خانواده برتر که مطالعه میکردم،مشاهده کردم که چقدر جوانان پاک و با اخلاص و مهربانی داریم که وقت میزارن و آنچه که میدانم درسته،به دیگران راهنمایی میکنند و تجربه یا دانششون رو در اختیار دیگران قرار میدم.واقعا حس خوبیه،وقتی میبینی چقدر افراد مهربانی هستند که اهل مطالعه هستند و آنچه که براش زحمت کشیدن رو در قالب راهنمایی کردن در اختیار بقیه قرار میدن.

بنده برای تک تک دوستانه که لطف میکنن و دیگران رو با دانش یا تجربه یا مطالعشون راهنمایی میکنم،از صمیم قلب آرزوی خوشبختی،سلامتی،ذهن آروم و عاقبت به خیری و هر آنچه که آرزویش رو دارن رو از خداوند متعال خواستارم.البته باور دارم که خداوند در ازای این لطف و مهربانیشون بهشون پاداش میده.

بنده که خیلی از این رفتار دوستان حس خوبی گرفتم.البته موردی مطالب رو مطالعه میکردم.