سلام
گاهی موضوعی دست ما نیست و ما از خدا می خوایم که هر چی به نظرش به صلاح ماست رقم بزنه و ما هم به همون چیزی که اتفاق میفته رضایت داریم و می گیم حتماً مصلحت بوده.
خب حالا سر مسئله‌ای با وجود اینکه در اختیار خدا هست، انتخاب کننده ماییم که فلان کار رو بکنیم یا فلان کار دیگه، خب اینجا باز هم از خدا می خوایم که اون چیزی درسته پیش بیاره، در عین حال فکر میکنیم و راهی که درسته رو انتخاب میکنیم.
به نظر شما اگه ما به اشتباه انجام کاری رو ترک کنیم که از نظرمون درست نبوده ممکنه خدا یه جوری مسیر انجامش رو فراهم کنه یا اینکه چون خودمون انتخاب کردیم که انجام ندیم حتی اگه بهترین انتخاب هم بوده باشه صورت نمی گیره.
اگه هی پشیمان بشیم ممکنه از طرف خدا باشه یا اینکه به خاطر مردد بودن خودمونه؟ چه جوری باید بفهمیم، بعد اینکه با اینکه عقل ما ممکنه همه ی جوانب رو در نظر نگیره چون علم مون محدوده آیا باید تو هر شرایطی به عقل مون پایبند باشیم.
و اینکه گفته میشه سر نماز چون شیطان از آدم دور میشه ببینید که قلب تون به چه سمتی متمایله منظور از قلب احساسات و تمایله یا همون عقل و منطق
وقتی آدم خیلی مردد باشه و ندونه چی درسته ولی با عقلش تا حدی می دونه باید چی کار کنه ولی شرایط آدم رو به سمت دیگه ای سوق میده باید چی کار کرد؟
اگه خود شما توی یه تصمیمی دو دل باشید به عقل خودتون اکتفا میکنید دیگه به احساس تون توجه نمی‌کنید؟
و اینکه داخل اسلام خیلی به تعقل تاکید شده ولی جایی می خوندم عقل دینی با منطق حسابگر تفاوت داره، ببخشید سوالم پراکنده ست، ممنون میشم راهنماییم کنید.
← مطالب کاربران (۸۹۱ مطلب مشابه)
- ۱۳۲۶ بازدید توسط ۹۸۶ نفر
- يكشنبه ۲۸ شهریور ۰۰ - ۲۱:۳۰
