خانواده برتر

ولش کن طرف عقده جلب توجه داره اینجور آدما از درون احساس پوچی میکنن دوس دارن رو بقیه خالی کنن

شاید هم شکست عشقی خورده از هرچی دختره متنفره😀

البته رفتارش  اشتباه بوده ولی اخه چطور شما فکر کردید پرسنل فروشگاهه مشتری بوده که با دوستاش اومده یا دوستاش اونجا دیده خوش بش کرده در هر صورت اگه نمی دونست بهتر بود می گفت منم مشتریم نمی دونم 

اگر نشنیده صدای شما رو که هیچ بحثی نیست

در غیر اینصورت شما به هیچ وجه مستحق این رفتار نبودید 

یسری انسان بی شخصیت هستن که بلد نیستن چه جور رفتار کنن 

هوراااا🤓

به موقع رسیدم آقای نجفی الان داره پست هارو بروز رسانی میکنه.

خانم محترم من اگه چنین اتفاقی برام بیفته به *** *** ( خودم زحمتشو کشیدم) هم نیست در عرض یه ربع ساعت یادم میره. انقدر فکرتون درگیر نکنید.

در تعجبم خرید کردی ازش! 

من خودم به شخصه وارد مغازه بشم مستقیم سوال میپرسم فلان چیز کجاس حوصله گشتن و موش و گربه بازی ندارم ...

طرف اونجا وایستاده واس امثال من والا حوصله راه انداختن کار من و نداره شکلات میخوره اونجا وایمیسته 

مغازه داری هم که تحویلم نگیری دیگه عمرا خرید کنم شکر خدا همه جا فروشگاه زنجیره ای و... پره اونا باید ناز من و بکشن ن من 

نشد اصلا از اسنپ مارکت از دوتا خیابون اونطرفتر خرید میزنم والا

هر جور در نظر بگیری اون آدم کمبود داشته و رفتارش خیلی بد بوده

تو رفتار شما که اشتباهی نمیبینم

منم پیش اومده مشتری رو با پرسنل اشتباه بگیرم پیش میاد به خصوص این فروشگاه هایی که پرسنلشون لباس فرم ندارن

اتفاقا دیروزم بابام یه آقاهه رو با پرسنل عوضی گرفت چون طرف دست به سینه داشت قدم میزد نگو منتظر بوده همراهش خرید کنه

به هر حال این خطاها عادیه ناراحتیم نداره 

اگرم فرض بگیریم درست متوجه حرفت نشده بازم رفتارش قابل هضم نیست 

میتونست بگه ببخشید متوجه سوالتون نشدم چی گفتین

 احتمالا ازین عقده ایا بوده بعضیا دعوا دارن تا یکی یه چیزی بهشون میگه میخوان برن تو شکم طرف 

اون خودش مشکل داشته و اونه که باید بابت رفتار چیپش شرمنده باشه نه تو، ارزش نداره ذهنتو درگیرش کنی.اهمیت نده

یه چیزی هم هست نظر شخصی خودمه. من میفهمم که خریدت کم بوده و فروشگاه کنار خونتون بوده ولی پوشیدن به جفت کفش معمولی و عوض کردن شلوار خونه کار یک دقیقه ست و زحمتی هم نداره شاید بد نباشه از این بعد حتی اگر خریدت سبک بود این یک دقیقه رو وقت بذاری و یه شلوار لی خیلی معمولی با یه جفت کفش بپوشی البته مطمئنم خودت آدم مرتب و خوش لباسی هستی( حداقل از من بهتری) ولی پوشیدن شلوار خیلی معمولی و یه جفت کفش زحمت زیادی نداره و شخصا فکر میکنم بهتر باشه.

میفهمم دلیل رفتارشو منم ازین حرکات زیاد میکردم یه دوره ای دلیل خاصی هم نداشت صرفا کیف میکردم دخترا کوچیک بشن مثلا یه دختر چیزی بهم میگفت بی محلش میکردم که ضایه بشه یا موقعی که بارون بود تو مسیر دانشگامون واسه دخترایی که منتظر سرویس بودن ترمز میکردم که خیال کنن میخوام احترام بذارم برسونمشون بعد که بدو بدو میومدن سوار ماشین بشن گاز میدادم قالشون میذاشتم ... البته الان سربرا شدم 

سلام.

فروشندگان لباس مخصوص دارند. مشکل از شما نبوده. پسره دیگه، خواسته یه قیافه ای بگیره! از پشت سر شما برداشت، نمک اونجا نبود؟ 

سلام. حالا این آدم که مشکل داشته بعضی تفکر ها ناپخته هستن و عارشون از همه چی میاد. ولی کلا  از همون ابتدا میشه پرسید ببخشید شما فروشنده اینجا هستید؟ یا ببخشید فروشنده اینجا کی هست؟ بعضیا بهشون بر میخوره. هزار جور ادم با انواع عقده و ناراحتی داریم خیلی باید مواظب حرف زدنمون باشیم

ببینید عزیزم اول از همه من تعجبم از اینه که چرا اصلا شما همچین سؤالی برات پیش اومده و چرا اصلا اهمیت دادی به این مسأله که بخواد از دیروز تا حالا توی فکر شما باشه رفتار اون یارو.

اعتماد به نفس شما ممکنه پایین باشه دختر خوب. اگر بالا باشه باور کن اصلا اهمیتی نمیدی به رفتار اون فرد با خودت. اگه طرف آدم بی ادبیه یا خدایی نکرده مشکل روحی و رفتاری داره چرا من باید ناراحت باشم. اتفاقا من برای اینجور افرادی ناراحت میشم و اگر از نزدیکان باشن سعی میکنم روشون اثر بذارم و کمکشون کنم ولی اگر غریبه و رهگذر باشن که کاریش نمیشه کرد معمولا. 

یارو آدمی بوده یا مشکلی داشته اعصابش خورد بوده یا کلا مشکل رفتاری داشته یا بی ادب و بی نزاکت بوده. خوب به من چه به شما چه. 

در ضمن هیچ کسی حق نداره مطابق با پوشش و لباس و ظاهر افراد باهاشون برخورد کنه اما خوب آدمهای ظاهرپرست امروز متأسفانه این موضوع توی نحوه برخوردشون با من یا شما اثر میذاره. ولی بازم با این حال شما نباید مثل اونا فکر کنی. شما هر جور دوست داری لباس بپوش. شما یاد بگیر اگر کهنه ترین کفش پات بود و اگر چروکترین شال یا مانتو تنت بود اون موقع هم توی اجتماع احساس نکنی کمتر از کسی هستی یا حتی به ذهنت خطور نکنه که طرف به خاطر اون لباسهای کهنه باهات اون نوع برخورد رو داشته. وقتی به این حد رسیدی اون موقع هست که از ظاهر و ظاهربینی فراتر میری و میبینی بعد مدتی ناخودآگاه اونقدر باطن خوبی پیدا کردی که دیگران از جذبه ای که پیدا کردی شرمشون میاد. هر آدمی نه تنها من و شما باید اونقدر روی درون و اعتماد به نفس و شخصیت خودش کار کنه که به نسبت خودش روی اطرافیان و اجتماع اثر خوب بذاره. اینه که مهمه. شما ول کن رفتار فلان رهگذر چجوری بود و چطور رفتار کرد.

اصلا خیلیها هستن به لطف شرایط بد امروز بندگان خدا دچار مشکلهای متعددی هستن و این موضوع روی روح و روانشون اثر منفی گذاشته. اینا توی اجتماع که میان (یکی مثل همون فردی که شما دیدی) جوری برخورد میکنن که ناهنجاره و برای طرف مقابل سؤال ایجاد میشه که چرا این اینجوری کرد. من وقتی با اینجور افراد روبرو میشم میفهمم که این بنده خدا از یه چیزی رنج میبره. در مقیاس بزرگتری حتی شاید مشکل روحی یا افسردگی داره. اینه که یا چیزی بهشون نمیگم و به راحتی از کنارش میگذرم یا اینکه اگر حتی یک برخورد مثبت کوتاه من احساس کنم میتونه به عوض کردن دیدشون (حتی کوتاه مدت) کمک کنه دریغ نمی کنم. بارها شده توی شلوغیهای اون موقع قبل کرونا مثلا توی خیابون اتفاقی تنه م خورده به تنه یکی و اون طرف عصبانی شده و حرف توهین آمیز زده ولی من با یک معذرت خواهی همراه با لبخند و یک دست محبت روی شونه ش گذاشتن باعث شدم که اون طرف کلی شرمنده بشه و خودش به جای من معذرت خواهی کنه. اینا توی زندگی و دنیایی که هستیم مهمه دختر خوب. ایناست که مسیر شما رو عوض میکنه و یهو به خودتون میاید میبینید که زندگیتون چقدر باکیفیت شده. چقدر خودتون برای خودتون ارزشمندید و چقدر از زندگیتون ثانیه به ثانیه لذت میبرید.

در مورد 

یک چیزی هم هست. آقایون معمولا در ارتباط با خانمها ظاهر بینن. آقایون امروز(حتی خیلی از خانمهای ظاهرنگر). البته هست بینشون هنوز افراد شریف و مؤدب ولی واقعیتش کم هست. خیلی از آقایون ولی از روی ظاهر یا سن یا میزان جذابیت ظاهری خانمی با اون خانم رفتار میکنن. این مسأله امروز توی اجتماع زیاده که جای ناراحتیه واقعا. 

برای خودم هر دو موردش پیش اومده. وقتایی که ناخن بلند میذاشتم و شال و روسریهای رنگی و کمی رژ لب پررنگ تر میزدم (چه وقتی مجرد بودم چه حالا) می دیدم که فلان مغازه دار یا پزشک یا استاد دانشگاه یا آقای فامیل یا از هر قشری (که باهاش برخورد داشتم) بیشتر دوست داشته کارم رو راه بندازه ولی واقعیتش این موضوع باعث نشد که تصمیم بگیرم جذابیتم رو به قصد برای آقایون بیشتر کنم. من همیشه حد وسط رو سعی میکنم رعایت کنم(البته دروغ نگم سنم کمتر که بود این موضوع باعث میشد که به ظاهرم توجه خیلی خیلی بیشتری کنم ولی کم کم با گذشت زمان نظرم و دیدم عوض شد و با پوست و استخوو روی جنبه های باطنیم سعی کردم کار کنم که الان میفهمم همین بهتره) و الان دیگه همیشه حد وسط رو در نظر میگیرم و کاری به این ندارم که کدوم آقا یا حتی خانم چجوری باهام برخورد میکنه. بلکه کاری که درست تره رو در ارتباط با خودم و طرف مقابل انجام میدم.

بارها هم شده بدون رژ لب بدون ناخن بلند یا بدون شال و روسری مد روز جاهایی رفتم و کنارم همزمان خانمهای مد روزتر بودن و متوجه برخورد متفاوت آقایی با خودم و اون خانم شدم ولی خوب اهمیتی نداره واقعا. الان که روی ذهنیتم از اجتماع و شرایط و حتی روی شخصیت خودم خیلی کار کردم برام اینا مهم نیست اون برخوردهای متفاوت مهم نیست. اینکه کارم رو راه بندازم مهمه. اتفاقا تا زبون باز کردم حرف بزنم همون آقای ظاهربین بهتر ارتباط برقرار کرده و کار من رو نتونسته راه نندازه. در عوض خانمی که ظاهرش بیشتر توی چشم اون آقا بود نمیتونست از حق خودش دفاع کنه و حرفش رو بزنه. به چشم و ابرو که نیست قربونت برم آخه. چشم و ابرو برای چند لحظه هستش. مهم اینه که طرف بفهمه با یک آدم حسابی طرفه که از حق خودش کوتاه نمیاد. این مثال رو میزنم که بهتر متوجه بشید داستان از چه قراره. مثلا وقتی میری بانک و اون آقای رییس بانک هیز تشریف داره یا چشمش دنبال لاک ناخن زنهاست وقتی می بینه یک خانمی روبروش نشسته که کلاه  سرش نمیره اون وقته که توجهش میره روی کار اون خانم و میدونه نمیتونه به اینور و اونور حواله ش بده. 

اتفاقا بین خواستگارهامم آدم ظاهربین کم نداشتم. مادر طرف رفته بود گفته بود پسرم تو خوشگلتری ولی بعدا خود همون مادر منو توی مجلسی دید و اظهار پشیمونی میکرد. میگفت کور بودم. 

یا خود پسرها یک موردی بود از فامیل شوهرم. خانمی رو بهش معرفی کردم که خیلی تناسب اندام خوبی داشت و از هر لحاظ جذاب بود و به خوشگلی معروف بود. طرف چون یک بار اون خانم رو توی حالتی دیده بود که مریض بوده و رنگ به رو نداشته میگفت اون دختره خیلی زشته که بعدا باز اظهار پشیمونی کرد ولی چه فایده کار از کار گذشته بود.

بعضی جاهای نظرم ربطی به موضوع کلی پست نداشت اما خوب یاد آقایون و خانمهای ظاهربین افتادم گفتم اینجا بهشون اشاره بشه بد نیست.

بنده خدا... دلم برای پسره سوخت. فکر کن چقدر باید حقیر باشی که این کارا بهت حس قدرت بده. شایدم حالش خوب نبود اون روز شاید فلان شاید بهمان...

بیخیال. شما به دل نگیر. فقط بهش مثل یک برخورد عجیب و قریب که اصلا نفهمیدید چی شد نگاه کنید. نمیدونم این دخترا چرا اینقدر تجزیه و تحلیل میکنن. به عنوان یه پسر میگم احتمالا هیچ چیزی توی ذهنش نمیگذشته.

احتمال 1:

«(با دوستان میخنده) (شما ازش سوال میپرسید) چی میگه این دختره؟ فکر کرده من اینجا کار میکنم؟ ولش کن بابا جوابشو نمیدم. اوه! یه چیزی دارم رفت بردارم. از کنارش رد دارم میشم ولی نگاش نمیکنم نمیخوام باهاش حرف بزنم.»

احتمال 2:

«(با دوستان میخنده) (شما ازش سوال میپرسید) چی میگه این دختره؟ فکر کرد من اینجا کار میکنم؟ ولش کن فکر کنم خودش فهمید من اینجا کار نمیکنم.»

ازین پسرای دختر ندیده بوده خیال کرده باهاش حرف زدی منظوری داشتی و میخواستی بهش نخ بدی این طرز فکر تو دختر ندیده ها رایجه اونم اوج گرفته خواسته با بی محلی بهت غرورشو ارضا کنه 

عنوان کردن چنین مسئله پیش و پا افتاده ای در محیط اینجا جالب نیست .

تست روان رنجوری بدید .

ازاین جور آدمای بی شخصیت وبی**ور زیاده شما خودتونو ناراحت نکنین که ارزش نداره اعصابتون برای یه الاغ به هم بریزه

به دختر فامیل یبار گفته بودید  که خانم ها تا به یه چیزی میرسن سریع دور بر میدارن

و توی موضوع تحصیلات

و چون شما تحصیل کرده بودید کمتر پسندیده میشدید تا اینکه شوهرتون این موضوع رو فهمید 

خب الان میگید که بقتی اون ظاهر رو داشتید پسندیده میشدید

خب الان به چشم میومدسد یا خیر؟

و من نمی خوام موضوع بحث رو منحرف کنم ها اما اگر امکانش هست خودتون رو بیشنر معرفی کنید

بی خیال بابا برزگش کردی مگه این آدم خیلی ارزش داره نشستی پست گذاشتی 

فردا با مادر شوهر و خواهر شوهر چه می‌کنی . 

آدم بیشعور همه جا هست دیگه متاسفانه کاریش هم نمیشه کرد، من خودم یادمه یه بار 12 13 سالم که بود رفته بودیم مغازه کفش فروشی یه آقای خیلی خوش تیپی هم اونجا بود، من پام رفت روی کفش ایشون که خیلی تمیز بود و برق میزد، یه ذره خاکی شد، عصبانی شده بود میگفت کفشم رو نجس کردی باید دولا شی تمیز کنی! فکر میکرد با سگ داره برخورد میکنه!، با مادرم خیلی دعوا کرد مردک بیشعور، اونموقع که سن من کم بود تا چند وقت روم تاثیر گذاشته بود ولی خوب الان به کتف چپمم نیست و الان اگر که یکی یه همچین حرفی بزنه منم بلدم چطور باهاش برخورد کنم!

شما هم من فکر میکنم سنتون پایین باشه که اینطور ناراحت شدید، چند سال دیگه براتون این جور برخوردا تو خاطرتون هم نمیمونه

باسلام ممنون از شما که نظر دادین 

به !!!

با دوستاش نبود تنها بود داشت با پرسنلی که رد شدن از کنارش بگو بخند میکرد منم فکر کردم از خودشونه لباس فرم هم نداشتن 

به بهاری که از دوردستها آمد 

بله حق با شماست 

به پسرم دیگه 

نه نمک نبود اتفاقا فکر کردم نمک برداشته باشه ولی ماکارونی بود 

به دختر فامیل 

شما درست میگین 

چی بگم اونقدر زبان بدن و حرکتش اهانت آمیز بود که قشنگ ناراحت شدم البته الان دیگه برام مهم نیست فقط میخواستم بدونم اشتباه من کجا بوده که اگه خودم باعث چنین برخوردی شدم بدونم و حواسم باشه تکرار نکنم 

به من 

راستش شما چون از نزدیک ندیدید نمیدونید وقتی میگم بهم توهین کرد دقیقا یعنی چی واسه همین احتمالاتتون به نظرم ساده انگارانه ست 

اما با این حال اگه فرض بگیریم که قصد خاصی نداشته 

بازم دلیلی نداره کسی ازت سوالی میپرسه جواب ندی بری کنارش بهش پشت کنی کارتو انجام بدی 

به حمید 

آره شاید خودمم اون لحظه چنین حسی ازش گرفتم 

به اسکیزوئید 

تست روان رنجوری دادم 

9 شدم از 24 نمره به نظر چندان بد نیست 

به مسعود 

 کاری به ارزش داشتن یا نداشتن اون آدم ندارم 

میخوام بدونم دلیل این رفتار چیه و آیا خطای من باعث اون برخورد شده یا نه 

شما یه جوری حرف میزنید انگار توهین براتون خیلی چیز عادی هست 

به سید 

راستش فکر میکنم اکثر مردم وقتی برخورد توهین آمیز میبینن ناراحت میشن اون لحظه خیلی طبیعیه 

البته من الان دیگه ناراحت نیستم 

با سلام و احترام

خواهر گلی ، این اصلا موضوع مهمی نیست که ذهن خودت رو درگیرش کردی... تو هفته ممکنه بارها از این برخوردا پیش بیاد...بالاخره ما تو جامعه با افرادی مواجه میشیم که از لحاظ فرهنگ، اخلاق، تربیت خانوادگی و... با ما تفاوت های بسیاری دارند... 

شما اعتماد به نفس داشته باش و کار درست رو انجام بده، اگر برخورد بدی دیدی دیگه تقصیر شما نیست مشکل از طرف مقابله.  

روح پاک و ذهن آرام خودت رو با این مسائل جزئی پریشان نکن... 

بخند و از یاد ببر تا دنیا به روت بخنده...

به پسر خیلی مجرد  یبار گفته بودید  که خانم ها تا به یه چیزی میرسن سریع دور بر میدارن

و توی موضوع تحصیلات

و چون شما تحصیل کرده بودید کمتر پسندیده میشدید تا اینکه شوهرتون این موضوع رو فهمید 

خب الان میگید که بقتی اون ظاهر رو داشتید پسندیده میشدید

خب الان به چشم میومدسد یا خیر؟

و من نمی خوام موضوع بحث رو منحرف کنم ها اما اگر امکانش هست خودتون رو بیشنر معرفی کنید

دوست عزیز سلام

خوب طبیعیه که توی هر بحثی و هر پستی به تناسب موضوعی که برای سؤال کننده پیش اومده حرفی یا خاطره یا تجربه ای پیش میاد ما هم یادمون میاد مینویسیم. این دلیل این نیست که خدایی نکرده تناقضی بین حرفهامون باشه. بلکه اون بحث ایجاب کرده اونجا به موضوعی اشاره کنیم که بعدها مثلا فلان خواننده نظرها بیاد بخونه و براش سؤال ایجاد بشه حتی.

درباره اون پست و اون نظری که گذاشتم بله یادمه. اون پستی که گفتم خانمها تا به جایی میرسن دور برمیدارن. اونجایی که همچین نظری دادم در واقع خدایی نکرده رنجوندن همجنسهای خودم نبوده. اونجا مخاطب من پسرهای بی تجربه و کم تجربه ای بودن که از هول حلیم توی دیگ میفتادن. مام اونجا به این موضوع اشاره کردیم که بله خانمهایی هم (به خصوص توی این دوره زمونه که پول پرستی زیاد شده و نامردی و سوء استفاده زیاد شده) هستن که به نفع شما نیست به اونها نزدیک بشید و یا مهریه های بالا بزنید و یا خانواده تون رو برای راضی نگه داشتن شون زیر فشار بذارید. خلاصه میخوام بگم خدمتتون که شرایط پستها و حرفهایی که پیش میاد متفاوته

درباره خودم هم انقدر توی پستهای مختلف صحبت کردم و تجربه ها و خاطراتم رو گفتم که حد نداره. موارد متفاوت بوده. از خود 20 سالگی تا حدود 33 که ازدواج کردم یعنی حدود دو سال دو سال و نیم پیش که سر هم میشه حدود 13 سال من کلی خواستگار داشتم مثل دخترهای دیگه (اونم اون زمان نه حالا که خواستگاری کمتر شده و وضع اقتصادی خرابه). خوب اگه جایی از رفتار مادرهاشون یا ظاهربینی خودشون صحبتی کردم دلیل نمیشه که همه این موارد یکی یا دو نفر بودن. خوب طبیعیه که موارد متفاوتی بوده و بین من و خانوادم با هر کدومشون بحثی چیزی پیش اومده اختلاف نظری بوده توی جلسه خواستگاری که من اونها رو گفتم و بهشون اشاره کردم. در واقع جزوی از خاطراتم بودن که به تناسب بحث یادم میاد و مینویسم. مثلا یادمه یک بار داستان ورشکستگی پدرم و اینکه چه اثر خوبی توی تغییر رفتار من توی زندگی داشت رو گفتم. خلاصه خیلی چیزها بوده. یا یک جای دیگه گفتم که عروسی نگرفتم و پولش رو خرج یک کار خیر کردیم. اونم به پیشنهاد خودم. چون علاقه ای به رسم و رسومات سنتی ایران ندارم و از دامن زدن به سنتها خوشم نمیاد. در عوض به جاش کارهای فید دیگه ای انجام بدیم بهتره. 

درباره پسندیده شدن یا نشدن هم منظورم ظاهربینی آقایون و مادرهاشون بوده. واقعا بوده این موارد و من خودم زیاد برام پیش اومده.

یک مورد دیگه هم که توی دانشگاه بین استادا و دانشجوها و کارمندا بوده که اونجا هم چون حدود هفت هشت سال از زندگیمو گذروندم طبیعیه که کلی خاطره و تجربه هم از اونجا داشتم. یا مثلا توی مغازه ها مطب دکترها بالاخره آدم جاهای زیادی میره توی عمرش و همه این چیزا رو می بینه.

درباره معرفی خودم هم:

خوب من فکر میکنم نظرات هر کسی معرف اون فرد هست و اینکه کیه و کجا زندگی میکنه چندان مهم نیست. هر کدوم مون بالاخره گوشه ای از این کشور زندگی میکنیم. یکی یه شهر یکی یه شهر دیگه. ولی خوب حالا که براتون سوال پیش اومده. من حدود سی و چند سال سنمه. نزدیک به دو سال دو سال و نیم پیش تقریبا ازدواج کردم. متناسب با تحصیلاتم هم یک شغل تقریبا فرهنگی برای خودم راه انداختم خودش حالا داره پا میگیره و مثل یک شرکت کوچولو شده. البته الان مدتیه برای کرونا (حدود 6 ماهه کارم رو تعطیل کردم خودم و نمیرم و بیشتر به بچم میرسم).

حالا خوب شد؟ دیگه کلا خودمو معرفی کردم.

سلام

خیلی ممنونم

از تون من از نظرات شما خیلی بیشتر خوشحالم

خواهش میکنم. زنده باشید دوست عزیز

یاد کار اون پیرمرد مشهور افتادم که میگفت لباس هایم غذا بخورید ن ش جونتون... 

سلام عزیزم فکر کنم من دیر رسیدم اما پیاممو برات میزارم. از من به شما خانم‌ها نصیحت اصلا به آقایان اعتنا و توجه نکنید. شنیدید میگن در حد ۵ کلمه؟ راسته عمل کنید بهش. 

خواهرم رفتار شما هیچ چیز بدی توش نبوده به قول دوستان اون کمبود داشته و عقده. 

البته اینو بگم اکثریت‌شان همینطوری‌اند فکر میکنند تا یک سوال ازشون میپرسی یا یک کلمه حرف میزنی یک جوری رفتار میکنند انگار خیلی جالب‌اند و عاشق‌شون شدی. من در اینجور موارد سکوت میکنم.