خانواده برتر

سلام. 

حوصله خوندن خاطرات یک بچه مثبت رو داری؟😂 

چون گفتی تقلب ،بذار ی خرده برای خودم نوشابه باز کنم! 😁

من  دختر بسیار مثبتی بودم! 

 یعنی در کل دوران مدرسه و دانشگاه ، روی هم رفته حتی ده بار هم تقلب(چه گرفتن چه رسوندن!)  نکردم. 

به شدت به حق خودم قانع بودم. در حدی که بهم نمره زیادی میدادن میرفتم به معلم می گفتم و اونا هم نمره مو کم می کردن😊 

خاطره که زیاده. 

تا کلاس چهارم دبستان نسبتا بهم خوش گذشت! خصوصا کلاس چهارم! 

درسم خوب بود. برگه امتحانی تصحیح می کردم. بچه ها رو صدا می کردم درس می پرسیدم. شاگرد داشتم و خصوصی باهاش کار می کردم. (بچه هایی که ضعیف بودن رو معلم بهم می سپرد) 

اول راهنمایی بودم (به نظرم) توی درس علوم سرگروه بودم. برای گروه خودم سوال طرح کردم. بقیه گروه ها هم همینطور! 

خلاصه رفتیم سرکلاس . معلم سوالای منو دید و یهو گفت به تعداد کل کلاس ازش کپی کنن تا همه امتحان بگیره. منم سوالای سختی طرح کرده بودم. حالا هر چی به معلم گفتم من خودمو جوابا رو میدونم ،گفت عیب نداره! شاید میخواست منو محک بزنه و ببینه اصلا خودم چیزی بلد هستم یا نه! خلاصه امتحان برگزار شد و من تنها کسی بودم که 20 گرفتم. معلم مون برام کلی کنار نمره م چیزای خوب خوب نوشت و به حدی من خوشحال شدم که هنوز این خاطره یادمه. 

اما کلاس پنجم اصلا بهم خوش نگذشت. یهو یکی از بچه ها محبوب و معتمد معلم شد. این دختر به حدی متقلب بود که خدا میدونست. یادتون اون زمان کمدی تو سالن بود که کلیدش دست معلم بود و برگه امتحانی و دفتر املا رو توش میذاشت؟ 

این دختر مسئول این بود که این امانتی رو سر جاشون بذاره و متاسفانه از اعتماد معلم سوءاستفاده و غلط هاش رو اصلاح می کرد و با همین وضع شاگرد اول میشد!

خلاصه که اون سال انگار ی نمایی از سالهای آینده رو نشون میداد و نمادی از پارتی بازی، تقلب ،راضی نبودن به حق خود، خیانت در امانت و ... بود.

دوران مدرسه سیبیل داشتم قیصری ، اون موقع بخاطر درد زیادش حاظرنبودم تمیزش کنم وروش غیرت داشتم خخخ یه روزدوستم گف بیا بریم پشت دستشویی قایم شیم اب بریزیم رو بقیه ، چون ازاین شوخیابادوستامون زیادمیکردیم اصلا شک نکردم رفتم.اونجا پنج نفردستوپاموگرفتن وسیبیلای عزیزموکندن خخخخ همون موقع'یکی اومد گفت  مدیرباهات کارداره منم رفتم و اون باتعجب نگام کرد ودستشوکشید پشت لبش گفت تونه انگار یه چیزایی اینجاداشتی؟؟؟ حالا دبیرستانی بودیما ولی مدیرا حساب تار به تار سیبیلمونم داشتن.عجب دورانی بود.

یه سری هم تفریحمون کمین کردن پشت درکلاس بودواولین نفرو باتخته پاک کن صورتشو سیاه میکردیم، یه روز کمین بودم گردن اولین نفرو گرفتم متاسفانه معاون ازاب دراومد وکلی ترسید بیچاره.

تودانشگاه هم یه روز مونده بودم کارای جشن انجام بدم نیاز به مردی داشتیم ک بره بالای نردبون برامون بادباکامونو نصب کنه.عصربود ودیگه هیشکی نبود.هرجاگشتیم تاهیشکی نیس.~یه دانشکده فوق العاده کوچولوبودم~دیگه کسی نبود جز یه پسره توسالن،دوستم گف این میاد وکلی ذوق کرد،منم گفتم اقا بیا بی زحمت واسه ما بادکنکامونو نصب کن ,اینقد خوشحال بودم یه مرد پیداشده ک دیگ یادم رف ب دوستم بگم این کیه وبردمش باخودم.یه مانتوخفاشی تنم بودواون شخص رفت بالا ومن باذوق چسب میدادمش.خلاصه چسبوندورفت ومن بعده رفتنش یادم اومد شیو نکردم ومانتومم خفاشیه.!!!!!! اونم بالای نردبون بوده وشاید..... دلم میخواست برم توزمین و محو بشم ازهستی. خیییییلی اعصابم خوردشد.ولی بعد بخودم امیدواری دادم ک ممکنه اصلا ندیده باشه کلا ویه حادثه تلخ بوده واصن حواسم نبوده وخب همه ممکنه شیونکنن یه روزایی وهمه ممکنه یهو حواسشون نباشه ومهم ترازهمه اینکه اون شخص رو دیگه هرگز نمیبینم. ازقضا ترم بعد رفتم سریه کلاس تخصصی اقاهه استادم ازاب در اومد وقیافه من دیدن داشت.دلم میخواست برم توافق.....!!!!! وبدترازهمه فهمیدم یه وکیله !!!!! نمیدونستم واسه اینکه اقای وکیل روفرستادم بالای نردبون خجالت بکشم یا بخاطر مانتو خفاشیم. Oo

سلام.

توی خوابگاه رفته بودم حموم. درهای سرویس بهداشتی از بالا و پاینن باز بودند. دو تا حموم کنار هم بودن. بعد دوستم اومده بود و صدا میزد حسین حسین، حسین توی اون یکی حموم بود و جواب نمیداد. منم شامپو به سرم زده بودم و... بعد داشتم موهامو میشستم، که دیدم دوستم فریاد زد: حسین.....مگخ با تو نیستم که یهو دیدم از بالای در حموم ی لحظه چشم تو چشم شدیم و دوستم خندید و در رفت و من همچنان زیر دوش آب به اون نقطه ای که دوستم وایساده بود داشتم نگاه میکردم......

من ترم دو دانشگاه که بودم یه روز خیلی خلوت که کلاسمم دیر شده بود داشتم با عجله میرفتم سمت دانشکدمون(فنی مهندسی) که بیشتر از هشتاد درصدش پسرن😐😐.

بعد یهو زااااااارت خوردم زمین. آقاااااا منو بگو با خوشحالی از اینکه کسی نیست با خیال راحت  نشسته بودم همونجا که خورده بودم زمین داشتم خودمو میتکوندم که یه گروه پسر با خنده از کنارم رد شدن😑. رد شدنشون همانا و لعنت فرستادن من به خودم همانا که چرا حد اقل پا نشدی😑😑😑. آبروم رفت

خب این خاطره من برمیگرده به دوران پیش دبستانی که از قضا همون سن نحس و تخس و بچه پررو رو یدک میکشیدم 

گویا کلاسمون مختلط بود و چیزی که یادم میاد گریه های یکسری پسر بخاطر روداری های من بود

روزای بارونی که بچه ها چتر با خودشون میاوردم وظیفه من این بود که چتر های پسر هارو کش برم و به طرق مختلف یکاری کنم که اونا دستشون ب چترا نرسه ، این بود که طی عملیاتی از نرده های پنجره بالا میرفتم و تو بالاترین نقطه جاسازیشون میکردم و بعدش دیگه دهن های باز اندازه غار علیصدر پسرا و هق هقشون تو گوشم پخش میشد 

طوری شده بود که روز نبود که پیرا مادر یاپدرشونو از ترس من بیارن تا بمن تذکر بدن😂

دیگر سوتی های بنده برمیگرده به دوران مدرسه و دبیرستان که اکثرا قابل تعریف نیست و دوستان در جریانن

دانشگاهم که خدا فعلا قسمت نکرده ، ایشالا سال دیگه عمری باشه تا سوتی های ترم اولو تعریف کنیم که مطمئنا من حماسه می آفرینم😨

سلام

بهترین دوران زندگی من دوران مدرسه م بود هر چقدر که تو مدرسه بهم خوش میگذشت اصلا تو دانشگاه بهم خوش نگذشت ...

من چون هم پسر شیطون و هم نسبتا درسخونی بودم خیلی بهم خوش میگذشت.. هم شیطون بودم و فوتبالم خوب بود به همین خاطر با همه بچه های شر و شیطون و فوتبالیست مدرسه و دبیرستانم دوست بودم و هم درسم نسبتا خوب بود با بچه درسخونها هم خوب بودم.. خیلی هم به بقیه تقلب میرسوندم البته خودم هم خیلی تقلب میکرد..

خاطره ای که میخوام بگم برای پیش دانشگاهیمه.. تو پیش دانشگاهی ما تیردروازه فوتبال وجود نداشت ..یه بار مدرسه مون تصمیم گرفت وسط سال تحصیلی مسابقه فوتبال گل کوچیک برگزار کنه و از اونجا که مدرسه تیردروازه نداشت از بچه ها درخواست کردن هرکی تیردروازه داره بیاره مدرسه و ما هم که تیردروازه داشتیم بردیم دادیم..

حالا مسابقات به فینال رسیده بود و ما به همراه یه تیم دیگه به فینال رسیده بودیم و اما روزی که قرار بود مسابقه فینال انجام بشه نمی دونم به چه دلیلی مدیرمون اجازه برگزاری مسابقه رو نداد و به ناظممون گفت تیر دروازه ها رو ببره بندازه تو انباری مدرسه...

ما هم که خیلی ناراحت بودیم گفتیم به هر قیمتی که شده باید این مسابقه رو برکزار کنیم.. من تصمیم گرفتم از بالای دیوار انباری برم تو و دروازه هارو از بالای دیوار بندازم این طرف( انبار مدرسه سقف نداشت فقطه یه چار دیواری بود با یه در).. همینکارم کردم یواشکی رفتم تو انباری و تیردروازه هارو انداختم بیرون.. بعدش رفتیم که مسابقه رو برگزار کنیم ناظممون فهمید و به من گفت برم دم دفتر مدیر وایسم تا بیاد تکلیفم رو روشن کنه..

بچه ها هم که تیردروازه رو برده بودن تو حیاط هی صدام میزدن و میگفتن بیا مسابقه داره شروع میشه.. منم دلم پر میزد واسه مسابقه فینال و یواشکی از جلوی دفتر مدیر در رفتم و رفتم تو حیاط واسه مسابقه.. تا اولین توپ به من رسید و من اولین نفر رو دریبل زدن اون نفر مقابلم به جای توپ پای منو شوتید.. من یه لحظه تو کفشم احساس کردم پاهام یه حالت غیر عادی به خودش گرفت خخخخ تا پامو از تو کفش دراوردم دیدم اون طرف بجای توپ شصت پامو شوتیده و شصت پام در رفته خخخخخ

خیلی باحال بود انگشت شصتم بجای اینکه مثه انگشتای دیگه افقی باشه عمودی شده بود خخخخخخ

با همون حال منو بردن دم دفتر مدیر.. ناظممون هم رسیده بود و نمی دونست تو سر من بزنه یا تو سرخودش خخخخخ

قشنگ یادم یه پیکان نقره ای داشت منو برداشت سوار همون ماشین کرد و بعدش رفتیم دنبال مامانم و بعدش خودش منو مامانم رو برد دم بیمارستان نزدیک مدرسه مون و بعدش 50 هزار تومان (قضیه مال سال 78) بهم داد گفت برو بیمارستان ونگران پول هم نباش.. 50 هزارتومان اون موقع خیلی پول بود.. البته من اون موقع بیمه داشتم و هزینه ای پرداخت نکردم اما بعد جا انداختن شصت پام دوباره با پای بانداژ شده برگشتم مدرسته تا ببینم نتیجه فینال چی شده که متاسفانه 2-1 باخته بودیم و یادم به عنوان تیم دوم یه شلوار ورزشی سبز بهمون دادن......

خلاصه که تو یه روز این همه مشکلات به وجود اوردم..خخخخخخ

سلام

چهارم ابتدایی بودم ، اون موقعا مدارس شیفتی بود ، صبحی و بعدازظهری
اون روز ما صبحی بودیم و دخترا بعدازظهری
اون روز نمیدونم چرا آبجیم اومد جلو مدرسه دنبالم ، هیچوقت نمیومدا، خودشم اون موقع دبیرستان بود ولی انگار زودتر تعطیل شده بود واسه همین اومده بود دنبالم
چن قدم اینطرفِ درِ خروجیِ مدرسه ایستاده بود، منم تا از مدرسه اومدم بیرون، پامو گذاشتم جلو پای یه دختره که بیفته 😆😅 ( ما اصطلاحاً بهش میگیم گَل پایی دادن ، پشتِ پا زدن )
تا این حرکتو انجام دادم ، یهو چشمم افتاد به آبجیم 🤣🤦‍♂️ یه لحظه دنیا رو سرم خراب شد
درسته کلاس چهارم بودم ولی ازین بابتا خجالتی بودم و میفهمیدم
خلاصه آبجیم یکم سر به سرم گذاشت، خونه اومدیمم چیزی نگفت فقط هر از گاهی اینو یادش میاد میگه من از خجالت آب میشم 😄

کلِ آزار و اذیتی که من واسه دخترا داشتم خلاصه میشه توی کلاس چهارم و پنجم دبستان
بعدش کلاً از بابتِ این چیزا پسرِ خوبی بودم
حالا این دختره که بهش پشتِ پا زدم کی بود ؟ یه دختری بود که میزش با میزِ من توی کلاس یکی بود و چن بار اینو اذیتش کردیم ( هم من هم بغل دستیم توی کلاس ) که هر از گاهی یه کِرمی میریختیم

راهنمایی هم خیلی شر و آزار بودم
همیشه تهِ کلاس مینشستم، یه گروه داشتم که سرگروهشون بودم ، زنگای تفریح به بچه ها کِرم میریختیم و چون ما یه گروهِ ۴ نفره بودیم ، بقیه ازمون میترسیدن ، اذیتشون میکردیم ، اونا هم چیزی نمیگفتن

توی این گروهِ ۴ نفرمون، ۲ تا بودن که زیاد با هم خوب نبودن، خیلی کَل کَل داشتن ، ما ۴ تا کنارِ هم بودیم ردیفِ آخر... من و یکی دیگه وسط بودیم ، اون دوتا هم یکیشون کنارِ من بود یکیشون کنارِ دوستم
این دوتا هر از گاهی یه توهین و دری وری به هم میگفتن ، اینجوری که نفرِ شماره ی اول یه فحش به کنار دستیش میداد ، میگفت اینو به شماره ۴ بگو ، دومیه یه فحش بهش اضافه میکرد به من میداد میگفت به شماره ۴ بگو ، منم دوتا میذاشتم روش به کناریم میدادم 😅😅
یعنی اون اولیه شاید یه دونه فحش داده بود ولی ما چنتا روش میذاشتیم بعد حرفو منتقل میکردیم ، خلاصه تا برسه به مقصد چنتا فحشِ رکیک و آبدار ازش درمیومد 😃

حتی گاهی یکیشون مثلا میخواست مداد بگیره ولی من و اون یکی وسطی نداشتیم، بهمون میگفت از آخری بپرسیم مداد داره یا نه، ما هم چنتا فحش و توهین و دری وری بهش اضافه میکردیم بعد حرفو منتقل میکردیم 😆😂

یه بارم دوم راهنمایی یه خودکار انداختم تو بخاریِ کلاس، یه بوی عجیبی داد که کلاس کلاً منحل شد 😂

خاطره از راهنمایی و دبستان زیاد دارم

دبیرستان ولی بچه خوبی شدم ، راهنمایی و دبستانم همیشه درسخون بودم ولی دبیرستان دیگه خیلی درسخون شدم ( همیشه شاگرد اولِ کلاس و بهترین معدلِ مدرسه ) و البته مودب و آروم ، همونی که مامانا منو میزدن تو سرِ بچه هاشون که فلانی چقد مودبه... چقد درس خونه 😀

خداروشکر بابتِ همه چیز
هم بچگی کردم هم شیطونی کردم هم درس خوندم ... ازینکه همه ی این دوره ها رو داشتم خوشحالم

امیدوارم همه ی بچه ها خوب بچگی کنن و به موقع برن دنبالِ استعداد و علاقشون

خاطراتِ بقیه رو میخونم ، تا اینجا که جالب بود 😃

تشکر

سلام.پارسال 26 خرداد آخرین امتحان نهایی رو داشتیم.درس ریاضیات گسسته.روز قبلش معلم برامون کلاس تقویتی گذاشت.3 سال معلممون بود و یه جورایی با هم رفیق بودیم.

یادش بخیر توی کلاس گفت بچه ها یه سوال رو خودم جواب میدم.یه سوال دیگه هم توی کتاب هست و حتما میاد.اونو توی برگه بنویسید(ابعاد برگه رو هم گفت که چطوی بنویسیم و روش استفادش!)

فرداش اومدیم سر جلسه.حوزه امتحانی هم مدرسه خودمون بود و مراقب هم معلم همون درسمون بود.

سوالا رو که نگا کردم شوکه شدم.سوالا آشنا بود ولی بیشتر از 2-3 نمره بلد نبودم!خیلی نارحت شدم و پیش خودم گفتم وای دیدی چی شد؟این امتحان آخری تجدید شدم.

معلم اون سوالی رو که قول داده بود گفت.یه خرده هم خودم نوشتم.از دوستم جواب یه سوال رو گرفتم.

ولی اون سوالی که توی برگه نوشته بودم انگار نیومده بود.یهو معلم گفت بچه ها این برگه ماله فلان سواله.خلاصه اونم نوشتم.

دیگه شروع کردیم به رد و بدل کردن جوابا از طریق کاغذ کوچیک.

یه دونه ناظر داشتیم بنده خدا اصلا نیومد سمت ما.

با راهنمایی های معلم تقریبا همه ی سوالا رو جواب دادم و کار به جایی رسید من که فکر میکردم نمرم 2-3 هست آخرای امتحان برای 20 تلاش میکردم.اونم در یکی از سخت ترین درس ها.بعدا جوابا اومد و 16 شدم.این آخرین امتحان دوران مدرسم بود و یکی از بهترین خاطرات.

ی سال اجازه نمیدادن خوزاکی از بیرون ببریم مدرسه. فقط میتونستیم از خود مدرسه خرید کنیم و کیفامونو دم در می گشتن. 

منم تحریما رو دور میزدم و خوراکیمو میذاشتم تو نون ، مثل لقمه حملش می کردم. 

سلطان جاساز ریحان خخخ 

دوران کارشناسی یک دوست داشتم خیلی سر به سرش میزاشتم. یکبار سر کلاس یکی از بچه داشت کنفرانس میداد اصلا قدرت بیان نداشت و خیلی بد صحبت میکرد، من و بقیه دوستام ردیف آخر نشسته بودیم، حوصله سر رفته بود این دوستم با فاصله چند صندلی از من نشسته بود بهش نگاه کردم ببینم داره چکار میکنه که کیفش رو گذاشته بود روی دسته صندلی و سرش رو روی کیفش بود و بین خواب و بیداری بود شیطنتم گل کرد و بهش زنگ زدم، گوشی دوستم داخل کیفش بود و دقیقا زیر گوشش، وقتی گوشی زنگ خورد انگار بهش برق وصل کردند، حالا جالب بود آهنگ گوشی رو یک مداحی عجیب گذاشته بود صدا هم بلند و عجیب تر از همه وقتی من وضع دوستم رو دیدم تماس رو قطع کردم ولی گوشی داشت همچنان مداحی میکرد بعد که گوشی رو برداشت متوجه شد من بودم کارت بزنی خونش در نمیومد، استاد متوجه شد خواب بوده و چون گوشی رو سایلنت نکرده بود کلی چشم غره رفت و تذکر داد، تمام کلاس دلشون به حالش سوخت و همه دنبال تلافی بودند و خدا دو شکر موفق نشدند 

کلا دوران کارشناسی خیلی بهم خوش گذشت و کلی خاطره این مدلی دارم 

دوران ۱۲ ساله مدرسه خیلی شیطنت و اذیت میکردم

مخصوصا راهنمایی و دبیرستان 

راهنمایی که بودیم شیفت بعدازظهر بعد نماز کلاسامون شروع میشد.

یه بار بعد نماز که خاستیم بریم سر کلاس تا اومدم کفشامو بپوشم کفشا حاج آقا رو دیدم  یه فکری اومد تو ذهنم به دوستم گفتم و باهم عملیش کردیم. کفشارو برداشتیم هر یه لنگشو تو یه پناهگاه انداختیم( مدرسه ما چون خیلی قدیمی بود دوتا پناهگاه داشت  دیگه ازش به عنوان انبار استفاده میکردن)  بعدش رفتیم سر کلاس ولی بعدش متوجه شدیم که هرچی دنبال کفشا گشتن پیداش نکردن و مجبور شدن پا برهنه با ماشینشون برن خونه و از بعضی کاراشون عقب افتادن اون روز. بماند تا یه هفته چه چنگالی تو مدرسه ما بخاطر کفشا بود.

دبیرستان یه معلم شیمی داشتیم‌ یه حالت خاصی داشت اصلا با بچه ها کنار نمیومد با صندلی و میزشم خیلی مشکل داشت. بچه های کلاس نقشه کشیدیم برا تلافی این اخلاقش چوب لباسی رو طوری تنظیم کنیم که وقتی معلم میخوره به صندلیش این چوب لباسی بخوره رو سرش. این کارم کردیم این بنده خدا هنوز نیومده خورد به صندلی ولی چوب لباسی نخورد رو سرش نمیدونم کجای محاسبات کارمون  رو اشتباه انجام داده بودیم که چوب لباسی از عقب گرد خورد به پنجره و شیشه شکست. اون‌معلم از اذیتای ما در یه ماه طاقت نیورد و کلا از کلاس ما رفت و دیگه برنگشت.( البته اون زمان نمیدونستم اینجور اذیت کردنا حق الناسه و گناهه، اون موقع جاهل بودم. ولی بعدش هرچی خرابکاری کرده بودم مجبور شدم پول تو جیبیامو جمع کنم و به قیمت روز خساراتا رو به مدرسه دادم چون بیت المال بود) 

معلم های که در دوره های ۱۲ ساله اذیت کردم اسماشونو نوشتم و هرباری برا هرکدوم از جانبشون استفغار میکردم که حداقل اینجوری خدا به دل اونا هم بندازه و منو حلال کنن)

دوره کارشناسی و ارشد هم اذیت کردم ولی فقط دوستامو که بتونم‌حلالیت بطلبم

دوتا خاطره دارم ک خودم گاهی یادش میفتم خندم میگیره :

من ی دوستی داشتم ک تو دانشگاه ازین دختر چادریایی بود ک کامل حجاب میگرفت ..ما سه چارتایی اومدیم داخل کلاس ازونورم کلاسمون حدود ۵۰ تا جمعیتو داشت و فقط ی لاین صندلی باقی مونده بود اون اخرای کلاس..هیچی دیگ ما اومدیم خوشحال داخل و اومدیم با دوستان بشینیم نفر اول اومد نشست هیچی ..دومی نشست اونم هیچی ...سومین دوستم ک همون دختر چادریه بود ، نشستن همانا و صندلی چپه شدن ب پشت همانا ..حالا بدبختی ی لاین صندلی هم پسرا پشت ما نشستن ..تصور کن چ صحنه ی فجیعی بود ...من و دوستام از خنده مرده بودیم اون  بنده خدا هم درد داشت هم خجالت کشیده بود ، و هیچ کدوممون هم از زور خنده نتونستیم بهش کمک کنیم ...اصن ی چیز داغونی بود 😂😂😂

ی مورد دیگم این بود ک ما ی استادی داشتیم ک بور بود و موها و ریش و سیبل ش کاملا بلند بود بعد تو اون ترم کلاس مارو سه چار بار عوض کردن من رفتم سر کلاسمون و چون دیر رفته بودم استاد سر کلاس بود ..در زدم ، در روز باز کردم تا نگام ب استاد خورد فک کردم اشتباه اومدم (استادمون کاملا موها و ریش و سیبلش رو کوتاه کرده بود)اومدم برگردم استاد صدا زد بیا داخل خانوم درست اومدی ...هیچی اومدم نشستم و دوستم گفت نشناختی استاد و گفتم ن این چرا خودشو شبیه مرغ کرده ..نگو صدام ی مقدار بلند بوده..کل کلاس و استاد شنیدن ،زدن زیر خنده ...ولی اونجا ب معنی واقعی کلمه ابروم رفت ..ولی بعدش از استادمون معذرت خواهی کردم ...

این بود داستان من 😉 

خاطره که زیاده ولی دوم راهنمایی بودیم ، زنگ ورزش بود.مدرسمونم بزرگ بود و هر کدوم از بچه ها یگوشه ورزش میکردیم. من و دوتا از دوستامم رفتیم خیر سرمون بدمینتون بازی کنیم قسمت پشتی حیاط ...اکثر بچه ها طرف دیگه بودن ...خلاصه داشتیم بازی میکردیم ، که یهو نگامون افتاد به دیوار دوتا لنگ دراز دیدیم😂 ی مدرسه دو طرفمون دبیرستان پسرونه بود یکی راهنمایی یکی دبیرستان.اکثرا میشنیدم ولی خودم ندیده بودم جا خورده بودیم نگو داره نگامون میکنه و ریلکس رو دیوار نشسته 😂😂 ما هم همینطور مات مونده بود .طرف گفت سلام خواهرا 😂😅 من و دوستام از شوک در اومدیم باور کنید بدون هماهنگی با دستاهای بدمینتون شروع کردیم به دوییدن 😂 خیلی باحال بود کلی دوستامون بهمون خندیدن. تعریف از خود نباشه کلا بچه مثبت بودم و حتی ناظم و مدیر و اینا هم دوستم داشتن ، ولی خب هوای دوستامم داشتم سرکلاس بودیم من و چند تا از دوستام نشسته بودیم ، یکی از بچه ها تبلت اون یکی گوشی آورده بود 😂 ی آهنگ گذاشته بودن میرقصیدن ما هم تماشاچی خخ دفتر مدیر اینا پایین بود و مدرسمونم بزرگ ی دفعه نمیدونم چی شد بیستا معاون آموزشی و پرورشی ریختن تو کلاس😂 اینم شانس ما بود ...یکی از بچه ها گوشیشو گذاشت تو بسته پفیلا ولی اون بدبخت تبلتش بزرگ بود یگوشه انداختش میخواست حاشا کنه ی دفعه صدا آهنگه در اومد نمیدونستیم بخندیم یا گریه کنیم 😂 آخرش گفتن اسم هر کی تو کلاس بوده رو بنویسین ماهم شدیم آش نخورده و دهن سوخته و برای اولین بار اسممون نوشتن واسه شیطنت نکرده ولی همین باهم بودنا خیلی ارزش داشت یادش بخیر ..این واسه سوم دبیرستانه...بچه ها هر جا هستید ایام بکامتون 💖 ایام خوش آن بود که با دوست به سر شد.

سلام 

دانشگاه که دوترمه تازه رفتم که یه ترمش هم تو کرونا بود و ترم اولم خیلی نمیرفتم.ولی اون ماه های اول که تو حال و هوای دبیرستان بودم و فکر میکردم همه کلاسارو باید برم ،یخورده سخت گذشت. بعضی روزا ساعت پنج و نیم صبح بیدار میشدم ک به کلاس هفت و نیم برسم.عینا جنازه ها بلند میکردم میرفتم مترو و تا ایستگاه انقلاب منگ منگ بودم .بعدم مثل یه مرده متحرک میرفتم تو و تا ساعت دو و سه یا بعضا پنج و شش همون طوری سر میکردم(انقدر خسته بودم حال برقراری ارتباط با کسیم نداشتم😂)خلاصه که خیلی بیدار دیده نمیشدم تو دانشگاه😅هر جا که فکرشو کنید خوابیدم.  تو مسجد ،کتابخونه ،یه بار رو صندلی وسط پارک دانشگاه  در حالت نشسته   سرمو گذاشتم رو زانوم خوابیدم(جلل خالق به این همه انعطاف بدنی) خواب سر کلاس که خوراکم بود (واقعا این نیمکت های دانشگاه استاندارد نیست .ه

آدم دستش خواب میره و کمر درد میگیره .همیشه سر این موضوع حرف داشتم برا گفتن)  ولی خدایی اینم بگم که تو کلاسای ادبیات(اونایی که شرکت کردم) نخوابیدم .واقعا اونایی رو که سرکلاس ریاضی سرو پا گوشن ولی تو کلاس ادبیات نق میزننو درک نمیکنم. آها یه بارم سر کلاس آز فیزیک  که هفت و نیم صبح برگزار میشد ،دیدم استاده داره بایه حالت تاسف باری نگام میکنه .از اون نگاهایی که دلسوزی و نگرانی و خشم و پسره ی بیچاره توش میباره .اومد جلو گفت پسرم :داری چیکار میکنی باخودت ،تو خیلی تلاش کردی بیای این دانشگاه،تا کی بابا مامانت باید جور تو رو بکشن .یهو چشام گرد شدن .میخواستم بگم آخه ساعت هفت و نیم صبح ،کلاس فیزیک ،پرنده تو دانشگاه پر نمیزنه ،اون وقت مایه بدبخت باید باتوی آدم آهنی سر و کله بزنیم . خدایی خودت بودی چجوری میشدی؟

خلاصه ساعت دو و سه یا بعضا پنج و شش که تعطیل میشدیم دوباره مثل یه جنازه میرفتم تو مترو .هر جای خالیی که کف زمین پیدا میکردم ،سریعا نشسته و میخوابیدم .یه بار رو میله مترو خوابم برده بود(اینجا خودمم تعجب کردم) پیرمرده بیدارم کرد ،گفت بیا پسرم اینجا بشین (جاشو داد بهم🤣)

این یه ترمو یه جوری گذروندم که همه بچه ها بهم میگفتن :چقدر ساکتی ،چه آرامشی داری ،چه پسر سر سنگین و خوبی و از این حرفا .

اینا اگه یه روز از دوازده سال مدرسه منو میدیدن  شاخ در میاوردن .  ولی واقعا عزممو جزم کردم که ترم دو با نشاط سر کلاسا حاضر شم و شدم تا اینکه کرونا اومدو همه چیو خراب کرد.

درسته که از دانشگاه خیلی خاطره ندارم ولی تا دلتون بخواد از مدرسه یادگاری برام مونده .

قدر مدرستونو بیشتر بدونین😊

به اسمان نیمه ابری：

تصمیم گرفتید ک از ترم۲بانشاط باشید؟حتما تصمیم گرفتید درسم بهتربخونید ازترم بعد؟ لاب د تصمیمم گرفتید دیگ چیزیو واسه شب امتحان نزارید؟؟؟؟؟!!!

خخخخخخخخخ

به این تصمیمات،تصمیمات اخر ترمی میگویند وتاترم اخرهم هیچکدوم عملی نخواهند شد،،،خخخخ

منو یاد تصمیم های جدی اخر ترمی خودم انداختید،،،

یه بار جوگیر شدم۲۴واحد سنگین برداشتم وتازه میخواستم چنتاشم ۲۰بشم* _ *  خلاصه یکی از جزاهای اختصاصیم اخرین امتحان بود ومن یک ماه بود درست نخوابیده بودم،شباتاصبح بیدارو واینا،اون صبح خوابیدم وگفتم به جهههههههههنم  دوستم میخواست بیاد دنبالم زنگ زد گفت کجای؟گفتم خوابم ونمیام.بخداقسم جدی نمیخواستم برم وراحت خوابیدم ولی دوستم اومد درخونه وبزور سوارم کرد وبرد واخرشم۲۰نشدم .۲تا غلط داشتم . تنها روزی ک از اعماق وجود خوابم میومد همون روز بود.خخخ.

حالا ک اول دانشجویی تونه خسابی قدر بدونید چون حتی خوش هم نگذره دلتون بعدا حتما تنگ خواهدشد.

سلام

کلاس سوم دبستان بودم جایی که میرفتم مدرسه واسه رفتن ب خونه یکی ازبزرگان مدرسه خخ(کلاس پنجمی ها)والبته زرنگ رو که مسیرش سمته خونه ما بخوره را انتظامات میکردن تا مارو برسونه ب خونه یه صف طولانی تشکیل میدادنو همه پشت هم مثله قطار همو میگرفتنو میرفتن خونههیچکیم حق انتخاب نداشت که نره توصف خلاصه منو یکی از دوستای بچگیم خیلی شدید تصمیم گرفتیم این صفو ازبین ببریم واین عملیات شوم شروع شد😈بین بچه های توی صف دعواراه مینداختیم یا صفو بهم میریختیم مقنعه میکشیدیم اوووووه یعالمه کار دیگه راحت خودمون بریم خونه ولی نشد که نشد یبار که میخاستیم بریم خونه تو همون صف کلی صفو بهم ریختیم تا فرارکنیم ازکوچه دیگه بریم خونه ازبچگیم دنبال ازادی بودیم که این انتظامات دیکه طاقتش تموم شدو مقنعه ماهارو کشیدو انداختمون ازقضا داداش منم شیفت بعدظهر بود دید منو انداخت زمین مثل این فیلم هندیا(اون موقع خیلی تو این دستگاه های قدیمی میدیدیم خخخ)کیفشو انداخت بدو بدو اومد محکم یه لگد زد دختره رو رو بهش کرد گفت دیگه نبینم خواهره منو بزنی بزار خودش بره مثل همین فیلم هندیا انگشته اشارشم سمتش بود😍دختر بنده خدا ازترس خودشو خیس کرد واقعا ازش بعید بود خخخ همه بهش خندیدن ومنم متعجب که یعنی میشه ادم خودشو ازترس خیس کنه😳خلاصهخلاصه دیگه ازاد شدیم ب خوبی و خوشی 😁

تودوران مدرسع درباره جن هم تحقیق میکردیم ب پیشنهاد من واونجاهم کلی داستان دیگه والبته لقب زلزله درهمان کودکی برمن نهاده شد😊یادش بخیر بهترین دوران بود همیشه خوش بودیم

ایشالله منم ی روزی برسه دانشگاه قبول شم و بیام کلی تعریف کنم التماس دعا دارم ازتون ⁦❣️⁩

سلام آقای نجفی

خسته نباشید

لطفا بروز بشه

تشکر

سلام

خیلی پست جالبیه ممنون از نویسنده پست. 

هر کدوم از خاطرات در جای خود خیلی خوب بودن.

برای منم دوران دانشگاه خیلی دوران خوبی بود. البته همه زمان ها خوب بودن ولی دوران دانشگاه واقعا یه چیز دیگه بود. و کلی خاطره دارم ازش. حتی واسه خاطرات بد هم آدم دلش تنگ میشه.

منم یه خاطره بگم.

یه بار تو آمفی تئاتر دانشگاه ما واسه وکلا همایش برگزار کرده بودن.

که اکثرا دکترا بودن و متشخص.

ما هم ترم چهار پنج بودیم و گشنه 😅

خودشم بعد از ظهر بود حدودای ساعت چهار پنج و بعد کلاس ها. و گشنگی بهمون غلبه کرده بود.

اکثر بچه ها رفته بودن و ما دو سه نفر مونده بودیم که مثلا درس بخونیم.

و ما خبر دار شدیم که همایش هست و پذیرایی مفصل در شأن وکلا😄

درس رو بیخیال شدیم و رفتیم نشستیم تو آمفی تئاتر. 

وکیل هایی که کنار ما نشسته بودن برگشته بودن با ما احوال پرسی میکردن و با تعجب نگاه میکردن (چون ما واسشون ناآشنا بودیم) ولی بیچاره ها فکر میکردن که مشکل از خودشونه که ما رو نمیشناسن😂

ما هم با نهایت شخصیت ژست گرفته بودیم و نشسته بودیم☺️

یه کم گذشت و ما کم کم حوصله مون داشت سر می‌رفت و چون پذیرایی اینا نکرده بودن ما هم فکر کردیم سرمون کلاه رفته و پذیرایی ای در کار نیست. و میخواستیم پاشیم برگردیم سر درس و مشق مون.

تا اینکه مسئول فرهنگی دانشگاه ما که اومده بود از همایش عکس برداری کنه موقع عکس برداری ما رو شناخت 😅

رسماً شاخ در آورده بود که ما اونجا چیکار میکنیم آخه. ولی لو نداد و بعد که یکم تعجبش کم شد اومد به ما گفت که خوب کردین اومدین یکم بعد قراره پذیرایی کنند😋

ما هم گفتیم دیگه تا الان نشستیم از این به بعد هم بشینیم.

یکم بعد یه خواننده آذری اومد و یه آهنگ آذری خوند ما هم دست و جیغ و هورا 😂

اون بیچاره هم واسه اینکه مجلس رو گرم کنه می‌گفت آره مثل وکلای ردیف چهارم پر انرژی باشید. همه هم برگشته بودن ما رو نگاه میکردن و تا حدودی شک کرده بودن که ممکنه ما وکیل نباشیم.

بالاخره زمان پذیرایی رسید و گفتن وکلای عزیز بیرون پذیرایی آماده شده براتون و خواهشمندیم کامتون رو شیرین کنید و...

ما هم با غرور تمام از جامون بلند شدیم تا بریم به سمت پذیرایی.

موقع رد شدن از در هم همه به ما تعارف میکردن که شما بفرمایید 😂

و بعد که ما دستمون به پذیرایی ها رسید. دفعه اول در نهایت با شخصیتی برداشتیم و رفتیم.

بعد بردیم اونا رو گذاشتیم تو یکی از کلاسها و دوباره برگشتیم .

و بار دوم که برداشتیم اون افرادی که مسئول پذیرایی بودن چپ چپ نگاه میکردن و دیگه همه مطمئن شدن که ما اصلا نمیتونیم وکیل باشیم😂😂

بعد اونارم بردیم گذاشتیم تو کلاس و برگشتیم تو سالن و از دور به پذیرایی ها نگاه میکردیم🥺🤣🤣

که یکی از وکیل هایی که موقع رد شدن از در به ما تعارف کرده بود ما رو صدا کرد گفت اشکال نداره بیایین بازم بردارین اینا اضافه هستن😅🙈🤣

دور سوم رو هم برداشتیم ولی دیگه نتونستیم برای دور چهار برگردیم چون دیگه واقعا خجالت می‌کشیدیم😅

ولی پذیرایی هاشون واقعا خوب بود و پر ملات 😅😅

و ما هم رفتیم نشستیم تو حیاط و با طمئنینه 😄 میل کردیم.

و بعد برگشتیم خوابگاه و دیگه میلمون نکشید شام خوابگاه رو بخوریم😅 و گرفتیم خوابیدیم.

 ولی واقعا دوران دانشجویی یه دوران خاصه واقعا.

شاید اگه الان باشه ما هیچ وقت نمیتونیم اون کار ها رو بکنیم ولی دوران دانشجویی واقعا خاص بود.

امیدوارم همه دوستان همیشه شاد باشند.

زمستون ۱۳۸۷ طرفای ما یه برف خیلی سنگین اومده بود،من اونموقع ۱۱ سالم بود و پشت خونمون یه زمین خالی شیب دار بود که ازش به عنوان پیست سرسره بازی استفاده میکردیم.یه پیرمرد همسایمون بود که دو سال پیش به رحمت خدا رفت.وزنش در حدود۱۰۵کیلو بود.موقعی که ما داشتیم سرسره بازی میکردیم داشت از بالای کوچه میومد که بره خونه شون.نمیدونم چرا این فکر به ذهنم اومد ولی تصمیم گرفتم با سرعت سر بخورم و وقتی اون پیرمرد داره رد میشه از بغلش رد بشم که سرعت منو تحسین کنه!!ولی زمانبندیم اشتباه شد و با پیرمرده تصادف کردم😁😁باور کنید وقتی بهش خوردم یه متر از زمین پرت شد هوا و با اون وزن ۱۰۵کیلوییش افتاد رو من که اونموقع۴۲کیلو بودم.پیرمرد بنده خدا ترسیده بود که نکنه استخونای من شکسته باشه و تا اومد به خودش بجنبه من سریع خودمو از زیرش خلاص کردم و با سرعت تمام از دستش فرار کردم و رفتم بالای پیست سرسره.اون بنده خدا با هزار مکافات از اون شیب میومد بالا که مطمئن بشه من جاییم نشکسته و من فکر میکردم میخواد منو بزنه و سر میخوردم میرفتم پایین😁چندبار این کار تکرار شد و آخر سر وقتی خیالش راحت شد که من چیزیم نشده بنده خدا رفت خونشون.خدا بیامرزتش تا همین اواخر منو میدید همش باهام شوخی میکرد

مدیر ارشاد استان گیلان فارغ التحصیل کدوم دبیرستان بود؟ اونجا بود که سرنوشتش مشخص شد کلا سرنوشت ادما از ردیف کلاس دبیرستانش مشخص میشه

ردیف های کلاس هم اینطوری بود

۱ درسخونا و دستمال کشا

۲ اونایی که میخوان درس بخونن اما نمیتونن

۳ اونایی که میان مدرسه که فقط وقت بگذرونن اینا بی خیال دنیا بودن فقط میخندیدن معلم تا اینجا جرات داشت بیاد

۴ جوجه لاتا اینا نهایت کچل میکردن و شلوار۶ جیب و اهنگ مازنی تهش هم یه چاقو جیبی و کوچه رو با موتور میبستن

۵ اینا واقعی بودن همونایی که بعد مدرسه خیابون میبستن اکثرا هم یه زخمی داشتن یا *** *** *** ** **

۶ اینجا هم ******* میفروختن و از اون سیاه ها هم سفارشی 

۷ ورود افراد متفرقه اکیدا ممنوع میباشد 

۷ تا ردیف هر ردیف ۶ نفر کلاس خوبی داشتیم یادش بخیر

بهترینش این بود که سال اخر راهنمایی یک امتحان جامع میخواستن بگیرن که معلم ریاضیمون خیلی نمره امتحانه واسش مهم بود

و از جایی که من اون سال زیاد درس نمیخوندم ترم اولو شده بودم ۱۴ و بهم گفته بود اگه تو این جبران نکنم برام بد میشه و این چیزا

خلاصه این معلم ما یه فلش داشت که توش چنتا فایل بود که یکیشو باز میکرد سرکلاس روی پروژکتور از روش درس میداد

یکی از فایلاش هم سوالای امتحان جامع بود با جوابای تشریحی

و اونجا بود که من یه فکری به ذهنم رسید که چطور میشه سوالای امتحان رو  از روی فلشش کپی کرد روی سیستم

خلاصه که بعد مدرسه تا نصفه شب داشتم دنبال برنامه های مختلف میگشتم و امتحانشون میکردم و خیلیاشون جواب ندادن دیگه ناامید شده بودم تا از یه سایت خارجی یه برنامه پیدا کردم و امتحانش کردم و جواب داد!! یعنی بدون اینکه طرف بفهمه هروقت فلششو میزنه توی سیستم هرچی توشه کپی میشه

خلاصه که سرتونو درد نیارم ما این برنامه رو ریختیم تو سیستم معلمم اومد فلشو زد و هرچی بود کپی شد😂 و اخر زنگ رفتیم کپیشون کردیم روی فلش من

و یه گروه ۱۵ نفری بودیم هممون ۲٠ شدیم

خلاصه که خیلی خوب بود یکی از بهترین کاراییه که تاحالا کردم پشمای معلم ریخته بود اصلا

من از دوران دبیرستان که فقط ساندویچای بوفه یادمه

وقتی ساندویچ می خریدیم ده بیست نفر میریختن سرمون از یه ساندویچ حدوداً سی سانتی نهایت دو سه سانت می موند با سس می خوردیم

بعد اونایی که ساندویچ می خریدن خلاقیت به خرج میدادن بعضیا میرفتن تو دستشویی می خوردن بدبختا🤦🏻‍♂️ بعضی ها هم تف میکردن وسط ساندویچ شون که اگه می خوردن به تور آدم اشتباهی طرف از اون ساندویچ تفی هم نمی گذشت... ساندویچاشم همچین مالی نبودا یه گاز میزدی میشدی عین ببعی که علف میخوره، نیم متر کاهو پلاسیده از تو ساندویچ میومد بیرون، کالباس و خیارشور و گوجه اش هم از برگ درخت نازک تر بود...

سال چهارم دبیرستان هم یادمه بوفه نوآوری کرد ساندویچ تخم مرغ می فروخت همه می خریدن خیلی هم خوب بود تنها مشکلش این بود زنگ آخر کلاس مون بو گند سگ مرده میداد معلمامون زنگای آخر نمیومدن سر کلاس، دیگه داشت اوضاع از کنترل خارج میشد و معلما اعتراض می‌کردن و یکی دوتا هم فوتی دادیم که مدیر مون به بوفه مدرسه گفت دیگه ساندویچ تخم مرغ نفروشه😂

آها یه بارم اواسط زمستون بود فکر کنم سال سوم دبیرستان بودم با یکی از دوستام قرار گذاشتیم هر کدوم دوتا ساندویچ درست کنیم بیاریم تو نماز خونه بخوریم بچه ها نریزن سرمون یکی شو صبح قبل شروع کلاس یکی هم زنگ سوم

تا یه هفته اوضاع خوب پیش می‌رفت تا هفته دوم قبل شروع کلاس رفتیم نماز خونه، من پشت در نشستم که اگه یکی از بچه ها اومد وقت داشته باشیم ساندویچا رو غلاف کنیم، خلاصه مشغول خوردن با ولع و سرعت زیاد بودیم که در باز شد محکم خورد به کمرم ساندویچه پرید تو گلوم، از یه طرف داشتم سرفه میکردم از یه طرفم داشتم ساندویچ رو میذاشتم تو کیفم رفیقمم با یه دستش با مشت می کوبید تو کمرم با یه دست دیگه اش داشت ساندویج خودشو قائم می‌کرد، خلاصه در باز شد دیدیم مدیره🤦🏻‍♂️ موقعیت ما هم اینطور بود که ساندویچا تو کیف مون بود رفیقمم دستش رو کمر من، منم داشتم خفه میشدم افتاده بودم رو زمین، سرتونو درد نیارم می خواستن به جرم هم*** بازی پرونده مونو بدن زیر بغل مون، دفتر مدیر با هزار قسم که میریم اونجا ساندویج می خوریم و نشون دادن کیف به کثافت کشیده شده مون و گفتن مادرامون میدونن راضی شدن بجای زنگ زدن به باباهامون زنگ بزنن مادرمون اونا هم تایید کردن که آره هر روز صبح قبل مدرسه براشون دو تا ساندویچ درست میکنیم،، بگذریم که ناظمه میگفت از کجا معلوم ساندویج بهونه ست(کاش میشد با جفت پا میرفتم تو صورتش) دیگه از اون روز به بعد من و رفیقم از بیست متری همم رد نمیشدیم

خلاصه دبیرستان ما که با ساندویچ گذشت.

هفته دوم دانشگاه هم چند تا دختر و پسر دور هم جمع شده بودیم تو پارک نزدیک به دانشگاه(نیم ساعت راه بود چجوری به اون میگفتن نزدیک نمیدونم) گفتن جرات حقیقت بازی کنیم نوبت من شد، نمیدونم چهارتا دختر دیدم جو گازم گرفت، گرما زده بود پس کله ام، مسموم شده بودم چی شده بود که گفتم جرات...

اونا هم گفتن باید بری کنار خیابون دوبار داد بزنی من گاوم گاو

خلاصه منم رفتم و دو بار نعره زدم من گاااااااااااوم گاااااااااو یه ماشین هم از اونطرفت رد میشد راننده اش سرشو اورد بیرون گفت باشه حالا فهمیدیم گاوی حنجره تو جر نده..

خلاصه دو ترم هر کی منو میدید میگفت این همونی نبود که تو پارک داد میزد من گاوم؟؟ (نگو اونجا پاتوق بچه های دانشگاه بود🤦🏻‍♂️)

خلاصه هر موقع جرات حقیقت بازی کردید هیچ وقت جرات رو انتخاب نکنید به رسوایی بعدش نمی ارزه.

به قان قان..قااان

سلام ممنون که خاطره گفتین خداییش خیلی خنده داربود 

طنز پردازه خوبی هستین ،بازم بگین اگه براتون مقدوره ،

اون قسمت ساندویچ تخم مرغ ،آی آی ما هم تجربه کردیم ،خیلی بد بود اون دوران بعدا مال ما جمع شد سیب زمینی آوردن جاش ،

پفک و چیپس اینارو جمع کرد مدرسه ،بچه ها بعدا مخفی میخریدن ،میاوردن مدرسه، اگه به یکی نمی دادن، میرفت لو میداد ،

.

.

اما غم انگیزترین خاطره ام ،که هیچ وقت یادم نمی ره ،یه کلاسی بود که استاد اومدن،و گفتن من این درس امروز کار نمی کنم کار دارم برگردید بعدا جبران می کنم ،

من یکم یه جوری شدم ،گفتم تا اینجا اومدیم کلاس کنسل شد باید برگردیم ،اصلا حالم یه جوری بود دلم نمی خواست برگردم خونه ،یکم نشستیم تو کلاس با بچه ها ،دیدیم صدای صلوات و اژیر ،سرود ملی ، اصلا یه حالی بود ، گفتیم خدایا چی شده ،بوی تند گل محمدی پیچید تو کلاس ،

یه تپش قلبی گرفتیم که خدا میدونه ،از پنجره بیرون نگاه کردیم، دیدیم چندتا امبولانس عجیب و غریب وایستادن حیاط و چندتا ماشین عجیب تر ،و بالای صدنفر نظامی با لباسای عجیب ،

رفتیم پایین ،دیدیم دوتا تابوت از امبولانسا اوردن پایین انقدر بوی گل محمدی میومد مثل اینکه یه دفعه ای رفتی تو بهشت ،ما که ازهمه جا بی خبر بودیم یکی از نظامی ها با اینکه خیلی سخت خودشو نگه داشته بودن اما حالشون منقلب شد ،و گفتن دوتا شهید گمنام هستند ،😭😭😭😭

همه مون خشک شده بودیم در یک چشم به هم زدن یه غوغایی به پا شد که نگو ،هیچ وقت یادم نمی ره ،

عجبی:) 

یبار سر کلاس زیست🦠 ... دبیرمون یه آقای تازه کار بود🧑‍🏫 ، و خوب خیلی رو نمی‌داد🚬

ساعت ۲ ظهر داشت بکوبببب درس میداد ، خیلی هم حاشیه می‌رفت🤧

یهو نمی‌دونم چیشد گفت( ارع بچه مراقب باشید⁉️بدن خانما بیشتر مستعد بیماری های عفونی هست چونکه برخلاف آقایون فاصله ی دستگاه تناسلی تا درون بدن کمتره .. می‌دونید دیگه👀 ) 

همه هم جدی... فقط سر تکون میدادن🌚 

حالا منم اون زمان تازه با خانواده برتر آشنا شده بودم🎉💃 ،،، بچها همششششش بحث جنسیتی داشتن این‌جا ، اصن تو باغ نبودم💅

یهو بلند گفتم ... تبعیض! تبعیض! تا کیییییی؟! خسته شدیم بخدا !

حتی اینجا هم تبعیض!!!!💔

همینو گفتم... ذهنم کار کرد تازه🤦... بعد البته سریع جمش کردماااا( آها اون مورد 🤐حله ببخشید😁) 

بچها ترکیدن 🥲، برگشت گفت: بیا جلو بشین 🔪😡رفتی عقب تنها مغزت کپک زده تبعیض تبعیض✋

عاااا یادش بخیر 🚶🕳️ 

امروز دوان دوان دویدم سرکلاس 

دیر شده بود 

بعد بچه ها توی کلاس نشسته بودن 

اومدم بپرسم کلاسِ دکتر سهیلی اینجاست ؟

پرسیدم دکترِ کلاس سهیلی اینجاست؟😆

بعد حالا هرکاری میکردم درست نمیشد 😆

گفتن نه و فلنگو بستم الفرار😂

به خانم هانیه

سلام

خواهش میکنم و ممنونم از لطف شما

چشم اگه چیزی یادم اومد حتما اینجا می نویسم

واقعا دوران مدرسه این خورد و خوراکش معضلی بود حداقل برای من😂

به قان قان قاااان..

سلام ممنونم لطف می کنید ،

واقعیتش به جناب نجفی قول داده بودم حتی به این وبلاگ نگاه هم نکنم منتها قول مردونه نبود ،این وبلاگ عالیه از هر نظر ،منتها نمی تونم ،ولی بصورت نامحسوس می بینم ، شما بنویسید می بینم از الان پیشاپیش تشکر می کنم ،

در مورد تغذیه دوران دبیرستان واقعیتش یه جورایی خاطره شده ،همون ساندویچ ها یه کلاسی داشتن😂😂 

مثلا دوره ما گچ بود که برای آوردنش دعا می کردن برن بیارن،

من خودم خیلی شلوغ بودم همیشه یه پام دفتر بود ،😬😂

یا واسه خاطر اسمم بهم هدیه میدادن(هانیه)

همش خاطره اس ،

نماز خونه دیگه 😂مال مارو گلاب میزدن سر پا بودی بوی گلاب می اومد ،سجده میرفتی بوی جوراب ،نشسته قاطی میشد یه بوی جدید ترکیبی،😂😂

از شانس بدم که تاریخ و جغرافیا دوست نداشتم نمی خوندم یه نمره ایی می گرفتم قبول میشدم الان با همون دبیر تاریخ و جغرافیا در ارتباطم ،یه بار گفتم من شرمنده میشم شما رو می بینم  درسهای شما رو نمی خوندم ،گفتن من بلد نبودم درس بدم ،😯😬😂

خیلی دوسش دارم ،

نمی دونم شانس ندارم که حتی ناظمی که منو همش می خواست دفتر، شده تو اتوبوس هم می بینم ،😂

شلوغ بودم باهوشم بودم مودبم بودم ،ولی زیادی شلوغ بودم

اهان ،سیب که می بردم با خط کش نصف میکردم بین ده نفر،شما تنها نیستی ،

نقاشیم از بچگی خوب بود هر وقت یه چیزی می کشیدم جلوتر از بقیه بود همیشه ی خدا هم گیر میدادن کار خودت نیست، یه بار تو کلاس کشیدم دیگه باورشون شد کار خودم بوده،

تو دانشگاه هم به استادی گفتم قرار بود امتحان بگیرید ،آی چقدر دشمن گیرم اومد ،😂

بعد تو دانشگاه واسه هر امتحانی که سخت بود واسه گربه های اونجا نذر کالباس می گفتم قبول که میشدم میبردم میدادم اونجا دوستام می گفتن باید به ماهم بدی ، 😐

بوفه ی دانشگاه یه سماور گذاشته بودن یه کاسه ی بزرگ قند ،خدایشش انقدر قندهای رنگرنگی بود ،سیاه و قرمز و آبی ،😷😁😂

چند دوره هم نمایشگاه هنر برگزار شد از ملیتهای مختلف اومدن منم گوشیمو در آوردم عکس انداختم ،من از وسایلاش عکس گرفتم اونا از من بیچاره ،زبون اونا رو بلد نبودم بگم پاک کنن  عکسامو ،

هر چقدر دست پا زدم نتونستم اونا هم عکس منو با لبخند ملیح نشون اون یکیا میدادن 😐😐

جناب نجفی ممنونم به نظرم بعد ها خودم جوک بشم ،

یه کلوچه هایی بودن زمان ابتدایی ما که ضد بزاق بودن و وقتی یه لقمشو میخوردی دهنت از کویر لوت هم خشکتر میشد،کیا یادشونه؟

یه بار دو تا از اونا خریده بودم و خیلی گشنم بود،تو هال نشستم که بخورمشون که یهو از پنجره دیدم داداشم داره میاد داخل،منم برای اینکه داداشم یکی از کلوچه هارو نخوره،دوتاشونو باهم به زور گذاشتم تو دهنم!!😁😁

ده ثانیه نشده بود که دهنم بقدری خشک شد که استرس خفه شدن بهم دست داد،ولی عجیب اینجا بود که میخواستم هرطوری شده کلوچه هارو قورت بدم و اصلا حاضر نبودم با انگشت درشون بیارم و پرتشون کنم😁😁چقدر تباه بودیم اونموقع😁😁آخرش کار به نذر و نیاز مادرم کشید ولی من دست بردار نبودم تا بالاخره موفق شدم و قورتشون دادم😁😁