خانواده برتر

پسری یا دختر؟

اگه پسری که باید حداقل ۶ سال و حداکثریازده سال درس بخونی که خوب تا ۶ سال باید دور مزدوج شدن رو خط بکشی ...اون وقت می شی ۳۶ ساله...بشینی ۸ماه توخونه مث **درس بخونی و بعد بری دانشگاه عمرت تلف میشه چون دانشگاه  بار علمی خاصی نداره تازه اگه به دارو علاقه داشته باشی...اگه پشتکار و علاقه داری که خب برو ولی الان تو کلان شهر ها که دارو خونه تقریبا زیاد شده..من خودم تو شهر کوچیکم تقریبا ۱۵ یا ۱۶ تا دارو خونه وجود داره...میتونی مسیول فنی دارو خونه یا بیمارستان بشی ‌..در کل خودت می دونی شرایطط رو بسنج...ولی به نظرم فیزیو بهتره...چون ۴ساله لیسانس میگیری بعد میتونی بری بیمارستان یابعد ارشد میگیری سه سال کار میکنی بعد واسه خودت مطب فیزیو تراپی میزنی

اگه دختری که فیزیو تراپی رو برو و دور دارو رو خط بکش البته اگه علاقه داری‌...

دوستم تازه مدرکش رو گرفته الان توی داروخونه کار میکنه  میگه حقوقش ماهی هفت تومنه 

به حاجی بی کله

من دخترم، اتفاقا به فیزیو هم فکر کردم ولی جثه ام نرم و نازکه بابام می گه تو بخوای یکیو دست بزنی خودت وا می ری😂😁

دارو رو به خاطر محیط کارش برا خانما دوست داشتم

به گلی، ممنونم از نظرت

به خانم نویسنده.فیزیو جثه بزرگ نمی خواد بنیه قوی میخواد در ضمن شما اگه مطب بزنی دیگه خودتون کار نمی کنین بعد هم در امدش خوبه هم شمارو خانم دکتر صدا می کنن .بعد هم با خانما در ارتباطین هم با اقایون. چهار ساله هم لیسانس می گیرین. پرستاری هم خوبه ولی سخته یکم.اتاق عمل هم بازار کارش خوبه در امدش هم مناسبه یعنی فک کنم  لیسانس از ۲.۵ شروع شه تا ۷ تومن.هوشبری بازار کارش از بقیه کم تره ولیکارش هم تمیز تر و اسونتره ولی استرسش بالاس. و به نظرم هوشبر مهم ترین دخالت تو جون مریض رو داره البته بعد دکتر.بازم خودتون می دونین اما فیزیو از نظر من عاولیه.(:

اینکه برین یا نرین رو خودتون میدونین ولی واقعا اذم از بعضی تز ها تعجب میکنه. این عددها رو نگاه کن ببین یاد چی میندازه شمارو ۳۰، ۳۶، ۳۷، ۵۰.......

اگر رشته فنی میخونید اپلای کنید عمرتون رو هم هدر ندادین. من نمیدونم شما با مدرک ارشد تقریبا از ۲۴ سالگی تا الان ۶ سال وقت داشتی و چکار کردی اگر بیکار بودی بنظر من از کم کاری خودته بیشتر تا رشتت. چه اپلای کنی چه دارو بخونی بازم موفق نمیشی هرچند ارزو میکنم بشی

به چه چیزا

من تازه ۲۷ سالگی ارشد گرفتم، و در طول ۶ سال درس خوندنم با اینکه بسیار علاقه به معماری داشتم و هدفمم دکترا بود، به خاطر اذیت و آزار یه مشت آدم بیمار روانی که یا همکلاسم بودن یا استادم! تصمیم گرفتم کلا معماری رو بزارم کنار، چون دیگه تحمل این هجمه از حسادت رو ندارم...

اتفاقا بسیارهم تلاش کردم ولی بی فایده بود... و الان دو سه سالیه دقیقا به خاطر همین حرفی که گفتید لابد خودت کم کاری کردی! اعتماد به نفسم اومده بود زیر خط صفر... ولی دوباره تصمیم گرفتم خودم رو از آدما جدا کنم تا دوباره هوای زخم زبون به سرشون نزنه... 

در هرصورت خیلی ممنون از نظرتون...

به حاجی بی کله

راستش من قبل شروع مهندسی سه سال برای رشته های برتر تلاش کرده بودم و رتبه ام به راحت به روزانه پرستاری و... می خورد اما با توجه به روحیه ام و مشاوره تحصیلی رفتم معماری که خوب اون موقع بازارش بهتر بود. و بکوب توی معماری تلاش کردم و خیلی مهارتهای مختلف کسب کردم اما تقریبا با هیچ همکلاس و استادی مراوده نداشتم و این باعث شد که بعد ارشدم خونه نشین شدم، چون استادراهنمام رسما منو تهدید کرد که چرا انقدر کارمی کنی؟ چرا میخوای مقاله بنویسی!! و این من رو دلسرد کرد و منو برگردوند به سال های قبل تر و انتخاب اولم. و دیگه نمیتونم حالا برم پرستاری و اینا بخونم چون تو ۲۰ سالگی پرستاری روزانه هم قبول شده بودم که. حس می کنم مسخره ام می کنن

به خانم نویسنده:

نچ. معذرت اما سرکار خانم انگار شما واسه دیگران میخواین دوباره کنکور بدین..زخم زبون  و مسخره که پایه ارتباط بعصی هم وطنا با بقیس ... معلومه که تو دانشگاه حسادت می کنن..شما تو یه رشته تقریبا مهندسی بودین که میشه گفت همه ی استادا و بیش تر دانشجو ها مرد یا پسر هستن و با توجه به ویژی اکتسابی شون دوس ندارن یه زن ازشون جلو بزنه(خودمم تقریبا این جوریم مخصوصا اگه کوچیکتر باشه) و دلیل بعدی هم شما چون علاقه نداشتین به معماری دل سرد شدین..از من به شما نصیحت که تمام این مراحل رو حتی بدتر از شما طی کردم یکی از چند رشته زیر رو برین و اصلاااااا نترسین:

۱. فیزیو 

۲. دارو 

۳. اتاق عمل

۴.پرستاری

۵. هوشبری

منم سال اول پرستاری شیراز نیمه دوم قبول میشدم..به خاطر یه سری شرایط نرفتم..الان خدارو شکر می کنم که اون مو قع نشد... حرف دیگران ضر مفته همین حرف مردم  بود که مولا علی (ع) با چاه درد و دل می کردن..شما تنها نیستین ..خیلیا تو شرایط شما بودن. ببنید الان اگه بخونید و یکی از این ۵تا رشته رو قبول شین همون مسخره کنندگان چشاشون در میاد و به قولی از حسودی می ترکن و زخم زبو ناشون به خاطر حسودیشونه..شک نکین..یا علی بگین دوباره شروع کنین

پرستاری با این همه جذب تا چند سال اینده دولتی بعید است کار باشه احتمالا خصوصی یا پرستار خونه میفرستن....چون دانشگاه ازاد جذب بسیار بالا در پرستاری داره.....پزشکی امسال احتمالا جذبش دو برابر میشود پس اگر قبلا پرستاری روزانه به راحتی قبول میشدین با تلاش حالا میتونید پزشکی قبول شوید...پرستاری جز ضعیفترین رشته به لحاظ علمی است فقط بخاطر اشباع شدن بسیاری از رشته ها به این رشته میروند که تا چند سال دیگر نیز به بدترین رشته ها میشود چون تنها مزیتش که کار است را هم از دست میدهد ....

سلام دوست عزیز. 

متاسف شدم درباره سختی ها و ناملایمتتون خوندم. به عنوان یک همکار (من ارشد سازه هستم) امیدوارم شرایط اینطور نمونه.

اما یک نکته در مورد شرکت در رشته های تجربی...اگر یک بار از سهمیه دانشگاه دولتی استفاده کرره باشین، دیگه اجازه شرکت در رشته های پزشکی و زیرگروههای اونو ندارین، به دلیل تقاضاهای زیادی که تو این رشته هست. 

من تا حدودی دربارش شنیدم و دوستانی داشتم که با این موضوع درگیر شدن. اگر هم میخواین آزاد بخونید که هزینه هاش کمر شکنه، و کسی هم نمیدونه ۷ سال بعد چه شرایطی خواهیم داشت.

از طرفی بازار کار الان هم راکده ...کلا شرایط عجیبیه! اما قبل از تصمیم حتما به سازمان سنجش مراجعه کنید و مطمئن بشید.

موفق باشید

به رهگذر

ممنونم از نظرتون، ان شالله شما هم موفق باشید

خب اگر بابت حسودی هست که این خصلت ما ایرانی هاست به رشته ربط نداره. شما تجربی برید داروساز هم بشید بازم این اتفاقا نمیفته ؟ هرچند رشته های تجربی سیستمشون فرق میکنه شما درگیر دولت هستین نه بخش خصوصی که رقابت برای حذف کردن دیگران باشه اما خب حرف ها و کنایه ها و ... همچنان هست. اگر برای حرف مردم میرید مطئن باشید قبول هم بشید میگن بعد این همه سال شاهکار کردی مگه؟  بنظر من اپلای بهترین گزینه هست البته اگر شرایط خونوادگیتون ایجاب میکنه

سلامت باشین، یادم رفت اینم بگم، این قانون شمامل تمام رشته ها میشه! شما لیسانس حسابداری داشتی نمیتونی تو کنکور پزشکی بزنی... پس حتما چک کن.

به حاجی بی کله

ممنونم از نظر و پیشنهادتون، ان شالله شما هم موفق باشین

البته در مورد من حسادت فقط از جانب پسرا نبود، دخترا بدتر بودن، خصوصا که استادهامون همه جوون و دخترای عاشق ازدواج که دیگه واویلاااااااا.... 

کلا از جو این رشته بدم اومده ولی خیلی درگیرم با خودم که اشتباه نکنم. به اپلای تا الان اصن فکر نکردم. 

اگ زبانت خوبه من برات ی پیشنهاد دارم

به sungirl

زبانم متوسط رو به خوبه😃

ولی خوشحال می شم پیشنهادتون رو بفرمائید...

نظر در مورد رشته ندارم

فقط خواستم بگم اتفاقا منم چنین شرایطی مثل شما رو تجربه کردم که درسو به خاطر جو فوق العاده بد دانشگاه  رها کردم.

و جوری شده بود که کلاسامو نمیرفتم و یه کلاس میخواست برم از روز قبلش اشک میریختم واقعا در حد شکنجه بود برام.

این وسط مشکلات خانوادگی هم داشتم که دیگه کاملا منو از پا درآورد 

از استرش شدید جوش میزدم افسردگی شدید دچار شدم حتی شوک عصبی و برا همه اش دارو میخوردم.

الان حالم خوبه و دلمم نمیخواد ادامه تحصیل بدم من اول از همه حال روحیمو طی دو سال کار کردم که خوب بشه.

بعدش تو اون دو سال هم رو حال روحیم کار کردم هم مهارت های مختلفی از جمله طراحی دوخت آشپزی درجه یک و دو شیرینی خشک و تر و زبان انگلیسی و کامپیوتر و کلی مطالعه فیلم های مورد علاقه سخنرانی و غیره رو دنبال کردم.

هنرهای مختلف تا الان 

الانم هر روز سعی میکنم یه چیز جدید یاد بگیرم و ناگفته نماند فکر نکن بگی حالا چقدر پولداره رفته این همه مهارت کسب کرده من از را مهارت کامپیوتر و طراحی دوخت و غیره که یاد گرفتم خداروشکر درآمد دارم .

اوم خلاصه خواستم بگم اگر میخوای دوباره شروع کنی خیلی مراقب خودت باش که دوباره اون روزا برات تداعی نشن و اصلا هم دیر نیست 30 سال سنی نیست واقعا.

منتها امیدوارم تو این سال ها کلی خودت رو قوی کرده باشی.

سلام، 

ببین زندگی کردن خیلی سادست، مشکل ماهم اشباعیت و حقوق رشته‌های مهندسی و تجربی و... نیست!!!

وهر رشته‌ای مشکل خودشو داره... خواهر دوستم فارغ التحصیل داروسازیه، یه داروخونه میخواست بگیره شهرستان 1.5 میلیارد، مطمئن باش کسیکه برچسب دکتر به خودش بزنه میخواد مستقل کار کنه... الآن خونه قرمه‌سبزی درست میکنه!!!

و اینو بدون تاریخ تکرار میشه، گذشته‌رو ببین... یه دوره‌ای تمرکز روی علوم انسانی بود، بعد شد مهندسی، الآنم تجربی (فعلا گندش در نیومده، آخه 7 سالی طول میکشه تا ظرفیت‌ها پر بشن، ظرفیت خالی‌ای که امروز میبینید برای شما نیست، برای اون ساله هفتمیه)!!!

میدونی رشته‌های تجربی دیر بازده‌اند، اگه قرار 37 سالگی بشید داروساز ، پیشنهاد میدم جایی ساده مشغول بشید و این 7 سال رو آروم  و بی استرس زندگی کنید. پول خوبه اما همه چیز نیست!

این راهیه که خودم انتخاب کردم، عمران خوندم و الآن تعمیرگاه پدرم یه‌جای معمولی و بی ارتباط به عمران کار میکنم و در کنارش صدالبته تفریح!!!

حرف تفریحو زدم، راستی آخرین دفعه که رفتی مسافرت کی بود؟ 

تاحالا یه اسب رو غشو کشیدی و یالشو بافتی؟

کبک چی؟ شکار کبک رفتی، پدرم استاد اینکاره اونم رو آتیش!

سیب زمینی آتیشی چی؟، دمنوش کوهی خوردی؟

موتورسواری چطور؟ یه زنمو دارم یه‌پا قهرمانه!!

ساز چی بلدی؟ من که دیوونه صدای تارم و یکی سفارش دادم...

ندونستم متاهلی یا مجرد، اما بوی نوزاد یه حال خوبی داره، لمس دستاشون و حتی صدای گریه هاشون...

و...

 کافیه یکیشو تجربه کنی ، متوجه میشی تا الآن چه کلاه گشادی سر هممون رفته تو این استرس‌آباد!!!

و همه اینا الآن برام قشنگن، سنم که رفت بالاتر تفریحات میشه مسخره بازی و هزینه بردار و صدای نوزاد عامل سر درد...

من 25ساله‌ام، و فاصله‌ای تا سن شما ندارم... فقط میگم این روزا گل عمرمونه ، جامعه‌ای که ماداریم، علم رو به زانو درآورده و حتی نمیشه برای فردا چیزی رو پیش بینی کرد، پس از امروزت لذت ببر.

کامنت آقای Arash Up خیلی خوب بود،موافقم👌👌