سلام
من خیلی خجالتی و منزوی هستم . یه پسر 25 ساله ام ، راستش با منزوی بودن مشکلی ندارم ولی این خجالتی بودن اذیتم می کنه . خیلی مواقع وحشت زیادی دارم با دیگران حرف بزنم از موقعیت های جدید می ترسم با هیچ کس دوست نیستم حتی دوستان دوره مدرسه رو پس می زنم .
وقتی می خواهم با کسی حرف بزنم بقدری می ترسم که نفسم بند میاد ، امروز تو باشگاه می خواستم به کسی بگم حرکت رو اشتباه می زنی خودمو تو آینه دیدم واقعا ترسیده بودم ، اعتماد به نفس ندارم .
راستش رو بخواهید از ظاهرم متنفرم ، خیلی ها به من میگن خیلی خوشتیپی حتی ناظم مدرسمون به من می گفت آقای خوشتیپیان ، ولی نمی دونم چرا حالم از خودم بهم می خوره ، اصلا ظاهرمو دوست ندارم . شاید باورتون نشه تا یک ماه پیش جرات استخر رفتنم نداشتم .
هر کس به من لبخند میزنه احساس تحقیر به من دست می ده ، قبلا خ ا می کردم ولی الان یک ماه و نیمه ترک کردم ،هر کس چهره منو می بینه میگه چرا اینقدر گرفته ای ،لطفاً اونایی که از روانشناسی سر رشته دارند بگن من چه مشکلی دارم ؟
مرتبط:
من از عکس گرفتن به شدت فراری ام
برای عکس گرفتن تو آتلیه باید چه ژست هایی بگیرم ؟!
دچار اختلال خود زشت پنداری شدم
مشکل من در یه کلام کمبود اعتماد به نفس و خود زشت پنداری هست
تا چند وقت پیش فکر میکردم خیلی خوشگلم
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه)
- ۴۵۴۳ بازدید توسط ۳۱۳۰ نفر
- دوشنبه ۱۷ مهر ۹۶ - ۱۶:۵۲
