خانواده برتر

سلام ببین دوست سما سنت ۱۸  ساله و اگر الان  ازدواج کنی بعدا پشیمان میشی با گذشت زمان معیارهات تغیر میکنه و اینکه خدمت نرفتی اولا خیلی را ها رو دیدم با دختری نامزد کردن ووقتی پسر برای چند ماه نبود دختر به کس دیگه ای علاقه مند شده دوم اینکه کسانی که خدمت میرن و زن دارن بهشون سخت میگذره و اذیت میشن. علاوه بر این شما باید با دختری ازدواج کنی که از خودت کوچکتر باشه که  بهترین اختلاف سنی ۴ سال است  اگر بخای  با دختر ۱۷ ساله ازدواج کنی ایا دختر ۱۷ ساله میتونه شوهر داری کنه؟ اینکه گفتی دختر باید سختی بکشه به نظرم دختری که خانه پدرش سختی نکشیده خانه شوهر هم نباید سختی بکشه و به قول قدیمیها کبوتر با کبوتر باز با باز کند همجنس با هم جنس پرواز و نکته اخر به نظرم ازدواج برای ارامشه نه برای پیشرفت . خوشبحال کسی که توی دار دنیا یک زن مهربان داره که وقتی از خانه میره بیرون دل تو دلش نیست برگرده خانه پیش زنش

سلام

با شرایط فعلی جامعه واقعا پاک ماندن برای پسران و دختران جوان سخت شده

آقای بنده خدا نکات خوبی رو گفتن

شما دختر مردم رو میارید خوشبختش کنید؟

با سلام. سوال کننده هستم. 

بله...پیشرفت.تعهد.پختگی...تامین بسیار قدرتمند عاطفه و میل جنسی از راه حلال...

با پست بسیار موافقم، نمیدونم دوستان خودشون توی ۱۸ سالگی چه جوری بودن ولی آدما باهم متفاوتن. شاید تعداد آدمایی که توی این سن عاقل هستن کم باشه، ولی وجود دارن. هیچ کس هم کامل نیست. هر کسی هم که میگه حداقل هایی نیازه، فکر میکنه معیار های خودش برای حداقل ها درسته! فکر میکنه معیارهای اکثریت درسته! فکر میکنه رسم و رسومات درسته! نظرات روان شناس ها هم باهم متفاوته. هرکی از روان شناس ها حرف بیاره، حرف مخالفش رو یکی دیگه شون گفته.

درستش همینه که دو نفر باهم پیشرفت کنن.دو نفر که باهم رفیق هستن و باهم پیشرفت میکنن، قطعا خودشون رو برتر از دیگری نمیدونن. قطعا در سختی ها و راحتی ها باهمن. قطعا تبدیل به "ما" میشن. وقتی توی زندگی شون، فقط خدا رو در نظر بگیرن، دیگه "تو و من" وجود ندارن. هر کسی وظیفه خودش رو انجام میده.

ناشناس

با سلام. سوال کننده هستم.  به صادق: حرفاتون تماما صحیح، ولی این مورد آخر که گفتین مطمئنا یه دختر ۱۸ ساله عاقل تر از یه پسر ۱۸ ساله هست در همه موارد درست نیست. شاید بیشتر از نصف جامعه این طوری باشه، ولی با این قاطعیت نمیشه صحبت کرد.  کارمم برنامه نویسی اندروید هست.  در حال حاضر، من دارم سختی های دیگه ای روهم تحمل می‌کنم که نخواستم ازشون سخنی به میان بیاد. فکر نمی‌کنم تحمل مشکل مالی توی چند سال اول سخت باشه.  این که من زیر فشار های عاطفی و جنسب زجر بکشم و بعضا با این وضع بخوام درس هم بخونم و به گناه هم بیفتم بهتره؟ یا این که از راه حلال و درستش دنبال نیاز هام باشم، و نگران به گناه افتادن هم نباشم... کدومش بد تره؟  بین و بد و بدتر شما بدتر رو پیشنهاد می‌دید؟؟

سلام

با اصل مطلب موافقم 

آبی ..

با اصل مطلب موافقم  خیلی خوبه که زن و شوهر کنار هم پیشرفت کنن  خوبه که آدم تو سنی که نیاز داره ازدواج کنه  اما ازدواج جنبه های مختلفی داره  اول از همه برای ازدواج باید طرفین بتونن زندگی رو بچرخونن  خوراک و پوشاک و مسکن رو باید بتونن در حد خود شون و در حد ی زندگی ساده تامین کنند  علاوه بر اون  خب طبیعتا شما و طرف مقابلتون ی سری نیاز ها دارین که زیر سایه ی ازدواج باید تامین شه  نیازهای زیادین  استقلال جنسی عاطفی و... طرفین باید بتونن این نیازها رو برطرف کنن حالا ممکنه یکی تو ۱۸سالگی بتونه  یکی ۳۰سالش باشه اما نتونه  و علاوه بر اون  شما باید شریک زندگی مناسب که با شرایطتون کنار بیاد و شمام با شرایطش کنار بیاید رو پیدا کنید  این الان معضل بزرگیه  ممکنه یکی ۱۸سالگی آمادگی داشته باشه  اما شریک زندگیشو ۳۰سالگی پیدا کنه  پس حرف شما درسته  و خیلیم خوبه  اما متاسفانه عوامل زیادی باید دست به دست هم بدن که این خواسته اجرا بشه و به طلاق و شکست منجر نشه 

حرفتون کاملا متینه، از خدا می‌خوام هر چه زودتر خودش این فرد مورد علاقه منو بهم برسونه. 

sadegh 7241

سلام منم قبول دارم که حرفی که زدم واسه همه صدق نمیکنه ولی هست حالا به نظر من شما اگه از خودتون مطمعا هستید میتونید واسه اینکار اقدام کنید فقط بگم که دختر مناسب تواین سن سخت پیدا میشه چون بلاخره دختر تو اوج نوجوانی یه رویاهایی برا خودش داره همون طور که در صحبتاتون اشاره کردید که یکی از معیارام نماز خوان بودن دختر هست بهتره طرف یک خانواده مذهبی برید حالا این نظر من شاید علایق شما چیزی دیگر باشه دوم از همین الان سعی کنید اطلاعات زناشوییتون رو بالا ببرید با احساسات و عواطف زنان آشنا شو کهمیتونه خیلی کمک حالتون باشه ولی باز هم میگم عجولانه رفتار نگن بحث یکـ عمر زندگی در میونه اینم بگم منم تازگیا به کار برنامه نوسی علاقه مند شدم در آخر اگه فرصت کردید یه توضیح مختصر از درامد و مدت زمان یاد گیری و سختی و ایناش برامون بگو البته اگه تونستی

سلام صادق جان. 

🌷Ali🌷 ‌‌‌‌

درستش همینه که دو نفر باهم پیشرفت کنن.دو نفر که باهم رفیق هستن و باهم پیشرفت میکنن، قطعا خودشون رو برتر از دیگری نمیدونن. قطعا در سختی ها و راحتی ها باهمن. قطعا تبدیل به "ما" میشن. وقتی توی زندگی شون، فقط خدا رو در نظر بگیرن، دیگه "تو و من" وجود ندارن. هر کسی وظیفه خودش رو انجام میده. به نویسنده پست تبریک میگم به خاطر این تفکر خوب. سن بسیار خوبی داری برای ازدواج. حتی اگه همون ۱۵سالگی هم میگفتی، بهت میگفتم که سن مناسبیه. برای این که موفق بشی، قطعا باید در همه ی جنبه ها، مخصوصا از نظر تفکر پیشرفت کنی. پیشنهاد میکنم اول توکل کنی به خدا، بعدش سعی کن ذهنت رو از حرفای منفی آدما دور کنی، حتی حرفای خودت هم ممکنه منفی توش باشه، باید جهاد کنی، تفکرات خوب رو نگه داری، تفکرات منفی که مخالفت میکنن با موفقیتت ، کنار بذاری. با بعضی آدما اصلا نباید بحث کرد. باور کن که دختر پسرای زیادی هستن مثل تو که اینجوری فکر میکنن، پس قطقا دختری که مثل تو فکر کنه و هم سن تو باشه پیدا میشه.  درسته که پول و ثروت نیازه و خوبه، ولی باید نتیجه بگیریم زن و شوهر باید باهم پیشرفت کنن و ثروت رو با هم بسازن. زندگی رو باهم بسازن.توی این مورد هم از خدا راهنمایی بخواین. فکر نکنین خودتون میتونین بدون راهنمایی خدا و بدون کمک خدا چیزی به دست بیارین!قطقا توی حوضه ی مورد علاقه ت ، پول زیادی میشه ساخت. نیازی به خرکاری هم نیست! چطوری؟ اینم راه داره، اینجا طولانی میشه، نمیشه گفت. هم سن بودن خوبه،اصلا بعضیا اختلاف سنی زیاد دوس دارن، بعضیا کم، بعضیا منفی! همه شون خوبه، چون این دیگه سلیقه ایه. نظر بقیه آدما مهم نیست. چون اونا که توی زندگی آدم نیستن ببینن آدم توی خلوت خودش با همسرش چه قدر شاد و خوشبخت زندگی میکنه. یا برعکس ، اشکالات زندگی آدم رو نمیبینن. آقای فرهنگ که روان شناس هست، متن سخن رانی هاش در مورد ازدواج توی همین وبلاگ هست، یه جایی به یه نفر میگه که ممکنه شما ۱۹سالت باشه ولی اندازه یه آدم ۳۰ ساله بلوغ عقلی داشته باشی. یه جای دیگه هم میگه کسایی که نزدیک به ۳۰ سالگی میشن، بهتره با سن های نزدیک خودشون ازدواج کنن، مجرد های ۳۰ به بالا هم با هم سن های خودشون ازدواج کنن. البته آدم عقل داره، من نمیگم نظرات اون روان شناس رو مطلقا برای همه درست در نظر بگیریم! ممکنه در شرایطی اشباه بگه! در آخر با همه آدمای معمولی جامعه و کسایی که مخالفت میکنن مهربون باش. چون اونا هم قربانی تفکرات و رسم و رسومات اشتباه هستن. اگر تو چیزی رو درست میفهمی، چون خدا کمک کرده.

به نام خدا، سوال کننده ام!!!

سلام

ناشناس

به نام خدا، سوال کننده ام!!! خخخخخ.  حس کردم تمام حرفاتون بخش دوم حرف های منه که حسش نبوده تایپ کنم.  جمله آخرتون، من توی زندگیم هیچ وقت از دست هیچ کس ناراحت نشدم، دلخور چرا، ولی این طور نبوده که کلا از کسی بدم بیاد. چون معتقدم هیچ گلی بی خار نیست و خودمم حتی یه سری عیب ها رو دارم.  از دیگر صفت هایی که دارم توی خودم تقویت می‌کنم، اینه که اصلا به نام محرم نگاه بد نکنم. اصلا روی زبانم به کسی نا سزا نگم، و خلاصه این که، هیچ وقت با کسی برخوردی از سر خشونت و عصبانیت نداشته باشم. حتی دوستانی که بهم بدی کردن و در حقم ظلم کردن، شاید باهاشون قطع ارتباط کرده باشم یا رابطمو باهاشون قطع کرده باشم. اما این طور نبوده که ازشون متنفر باشم، سعی کردم همیشه خودم رو توی شرایط طرف مقابل قرار بدم و ببینم فرد مقابلم چه حسی داره.  و نکته دیگری این که، دلیل قطع ارتباطم با بعضیا، این بوده که دیدم نبودن رابطه بین من و اونا هم به صلاح منه هم به صلاح خودشون.  از خدا هم یه همسر زیبای مهربان با ایمان و خوب می‌خوام!😀. 

سلام علی آقا

افغانی ..

شما دختر مردم رو میارید خوشبختش کنید؟ یا میارید در سختیهاتون شریک کنید!؟ اجازه بدید یخورده از قلیانات خونیتون کاسته بشه... اونموقع مسلما بهتر تصمیم میگیرید یک جوک بیربط بیمزه پسری تازه بلوغ رسیده به باباش میگه : ماهیچه پاهام سفت شده. انقدر زن نگرفتی پیر شدم! بابا میگه: تو هم که هروقت یجاییت سفت میشه زن میخوای...☺

کی گفته پسر وظیفه داره دخترو خوشبخت کنه.

به سوال کننده

یه آشنا

کی گفته پسر وظیفه داره دخترو خوشبخت کنه. پسر بی وقفه کار کنه و خانم سر آماده بیاد و لذت ببره. اگه این وظیفه هست پس دو طرفه اس. نه یک طرفه. اگه حق و حقوق برابر میخوان پس به اندازه ای که انتظار دارن هم بذارن وسط. من نمیدونم‌ این چه تفکریه که مد شده که پسر باید همه بارو به دوش بکشه. همه چیزو پسر فراهم کنه. اخرشم‌ دختره یا تمکین نمیکنه یا خیانت میکنه یا مهریه اشو میذاره اجرا میلیون میلیون کاسب میشه. پس من با این داداشمون موافقم شدیدا. اگه من یه قدم بذارم جلو دختر مورد نظرمم باید یه قدم بذاره جلو.. حمال که گیر نیوردن پسر مردمو...

کلا هر انسان شریفی وقتی میخاد ازدواج بکنه وظیفه خودش میدونه طرفش را خوشبخت بکنه زن ومرد هم نداره

محمد مو

به سوال کننده دوستان موارد زیادی رو گفتن و خب منم یکی دوتا نکته رو اضافه میکنم اول بگم با احترام به نظر همه دوستان که ترغیب کردن به ازدواج کردن باید بگم با توجه به توضیحاتتون یه چیزی که مشخصه اینه که شما خیلی ایده آل دارید نگاه میکنید و این متاسفانه ممکنه بعد از گذشت چند سال ایجاد مشکل کنه  اولین موردی که ایده آل هست در مورد اینه که گفتین میخواین تا دکترا ادامه بدید خب حالا من نمیدونم رشته دانشگاهی شما چی هست اما اینو میدونم اگه مثلا تو رشته های علوم پایه بخواین درس بخونید خود دکتری خوندنش کل زندگی آدم رو مختل میکنه و خب به این سادگی نیست واقعا (تجربه شخصی)  دوم اینکه گفتین دختر هم باید تو سختی ها شریک باشه و زندگی رو باهم بسازید باید اول یه مورد رو دقت کنید دختری که شما الان انتخاب میکنید متولد اوخر دهه هفتاد هست که خب واقعا نوع تفکرشون نسبت به دخترای دهه 60 و اوایل 70 خیلی تغییر کرده و کمتر تحمل سختی دارن شاید الان به خاطر ماجراجویی وارد زندگی شما بشن اما اینم مراقب باشید که بعد از یکی دوسال که این ماجرا جویی تموم میشه و اون موقع تازه ناهمواری ها برای دوطرف مشخص میشه در مورد این موضوع که گفتید حلال نیازتون رو برطرف کنید بهتره تا تحمل کنید منم موافقم ولی به دلیل همون بحثی که واقعا علایق آدم طی زمان تغییر میکنه به این هم فکر کنید که صبر نکردن ممکنه به ازدواج ناموفق هم ختم بشه (نمیخوام منفی صحبت کنم اما باید واقعیت های الان جامعه رو هم ببینیم و فکر نکنیم مشکلات واسه بقیه هست. به نظرم یه آمار بگیرید ببینید چند درصد از طلاق ها مربوط بوده به زندگی هایی که قبل 5 سال یا قبل از 3 سال تموم شده) و یه چیزی که به عنوان یه پسر که خب شاید یه نسل باشما اختلاف دارم باید بگم تو این سنی که شما الان هستی واقعا بیشترین جاذه معمولا جاذبه ظاهری و جنسی هست و ویژگی های شخصیتی خیلی مد نظر قرار نمیگیره البته برعکسش هم هست و اینه به سنین 30 سال که میرسی دیگه کم کمک بیخیال ظاهر میشی و فقط تفکر فرد مهم میشه  به نظر من نه اولی خوبه نه دومی ولی بین این دوتا تو سنین 24-26 شاید بهترین سن باشه که آدم یه تعادل احساسی عقلانی میرسه حالا این سن که از ما گذشت ولی خب شما حداقل چند سالی صبر کنی به نظرم موفق تر خواهی بود

صحبت هاتون کاملا متین. این چیزی که نوشتم کاملا ایده آل بود. توی انتخاب رشته که ان شا الله چند روز آینده نتیجه اش میاد، تماما رشته مهندسی کامپیوتر رو زدم و مطمئن هستم که شهر خودمون رو میارم. 

گلرو ..

کلا هر انسان شریفی وقتی میخاد ازدواج بکنه وظیفه خودش میدونه طرفش را خوشبخت بکنه زن ومرد هم نداره روحیات وساختار جنس زن و مرد باهم متفاوته خیلی اشتباهه که از هردویک وظیفه را انتظار داشته باشیم طبق گفته شما اگه مرد با کاربیرون حماله  پس زن هم با کارتوخونه کلفته

سوال کننده؛

همسرها مکمل و تکمیل کننده هم هستن

ناشناس

سوال کننده؛ گلرو خانم!!! از دو سال پیش که من این وبلاگ رو می‌خونم، شما همیشه خدا نظراتتون به نفع خانم ها بوده. البته تقصیری هم ندارید چون که خودتون دخترید و فکر می‌کنید خیلی هنر بزرگیه.  یه مقایسه کلی انجام می‌دم.  منی که بیرون از خونه کار می‌کنم و پروژه انجام میدم، فشار انجام کار و پروژه پشت سرمه. دغدغه قسط و حقوق و خرجی خانواده روی دوشمه. خود پروژه که بعضا ممکنه به بن بست هم بخوره از یه طرف روی اعصابه، حالا خرید های خونه و وقت گذاشتن برای زن و بچه و خراب شدن ماشین و اجاره خونه و ..... همه اینا رو هم فاکتور می‌گیریم.  حالا خانما، غذا پختن، ظرف شستن، خونه تمیز کردن!!! خخخخخ. آدم خنده اش می‌گیره به خدا. بعدشم زنه از مرد بد بخ پول می‌گیره و میره واسه خودش عشق و حال!!! اینا واقعیتیه.  الا این که خانم شاغل باشه.  کاری که زن ها تو خونه می‌کنن در مقابل کاری که مرد ها بیرون خونه می‌کنن مثل تفریح میمونه.  پس خواهشا غذا پختن و دو تا تیکه ظرف شستن رو کلفتی ندونید. 

جنس زن لطیف هست واصلا نمیشه اززن توقع وظایف مردون ه داشت

به برخی از دوستانی که نظر ارسال کردن :
چیزی که روشنه اینه که الان تو جامعه ی ما ازدواج برای مرد خیلی هزینه ی بیشتری داره تا برای زن. منظورم از هزینه هم فقط پول نیست، هر چند که پرداخت های مالی هم برای مرد خیلی بیشتره (مقایسه کنید هزینه ی جشن عروسی و آرایشگاه و خونه و ماشین و سرویس طلای کاملا متوسط با یه جهیزیه ی خوب رو تا ببینید چقدر فشار اقتصادی روی طرف مرد بیشتره)، بلکه یه مرد میتونه ازدواج نکنه و 10 سال صبر کنه و با یه شغل و جایگاه اجتماعی بهتر بره ازدواج کنه با یه دختر مثلا 20 ساله. در حالی که این قضیه در مورد خانم ها صادق نیست. بگذریم که از نظر بهداشت روانی و فیزیکی هم ازدواج خیلی فایده ی بیشتری برای خانم ها داره و توی n تا تحقیق و پژوهش مختلف این مسئله روشن شده به صورت کامل.

طبیعیه که وقتی با منطق صحبت بشه، و این که چقدر ازدواج برای یک مرد هزینه بر تره، جواب هایی که میشنویم یه سری حرف کلی و بدون مفهوم و محتوای روشن و بیشتر بر پایه ی احساس هستش که مثلا "زن مظهر نازه" یا "زن جنس لطیفه و نباید تحت فشار باشه" و ... . با عرض معذرت اما این حرفا با جامعه ی فعلی ما خیلی فاصله دارن، جامعه ای که زن ها هر روز بیشتر و بیشتر دنبال حقوق از دست رفته ی خودشون و برابری هستن. نمیشه آدم از هر طرز تفکر و ایدئولوژی ای اون جاهاییش رو که دوست داره جدا کنه و بقیه اش رو بندازه دور.

به سوال کننده ی عزیز :

خیلی خوبه که شما اینطور فکر میکنی و به نظرم طرز تفکر خوبی داری، و کاملا هم منطقی و عقلانیه تصمیمت. به شرط این که چنین دختری پیدا کردی حتما باهاش ازدواج کن و فرصت رو از دست نده، هر چند با وضع فعلی جامعه و طرز پرورش و تربیت "متعالی" ای که پدر ها و مادر ها برای دخترانشون انتخاب کردن و عملا چترباز دارن پرورش مید، بله درسته! چترباز! خانم ها ناراحت شدید؟ اصلا مهم نیست :)  این دقیقا همون موجودیه که ما تعداد زیادیشو داریم این روزا توی جامعه مون میبینیم، موجوداتی که فکر میکنن همینطوری به خودی خود و بدون این که تلاشی بکنن چون دختر هستن دارای یه نوع کرامت و ارزش ذاتی بیشتر از مرد ها هستن و مرد های بدبخت باید اول واجد شرایط بشن، جون بکنن و کار بکنن، سربازی برن و همه چیو آماده کنن تا لیاقت زندگی کردن با این دردانه ها رو پیدا کنن، البته طبیعتا تعمیم عام ندادم، اما میخوام توجهت رو به جنبه های تاریک زندگی مشترک تعریف شده توی جامعه مون که عموما توسط بعضی خانم ها با الفاظ زیبا و عاطفی و بی معنی پوشانده میشه جلب کنم.  احتمالا خیلی دیر چنین دختری پیدا میکنی، اما به نظرم هدفت انقدر خوب هست که نباید هیچوقت فدای شرایطت بکنی و جا داره حتی سال ها صبر کنی تا با همچین زنی ازدواج کنی. به قول معروف دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره :)

یه نکته ی دیگه، دوست عزیز اگر فرد مذهبی ای هستی و خب اعتقاداتت بهت اجازه ی هیچ جور ارتباطی رو با جنس مخالف بهت نمیده که هیچ ولی اگر مذهبی نیستی یا اونقدر مذهبی نیستی، بهت توصیه میکنم کمی ارتباطتو با جنس مخالف توسعه بدی(که توسعه ی ارتباط به معنی دوست دختر داشتن نیست لزوما) تا خودت شخصا و بر مبنای تجربه ی شخصی خودت بفهمی من چی میگم. خیلیا ممکنه به حرف من انتقاد کنن، اما زندگی هم فرقی با شیمی و فیزیک نداره، باید به جای گوش کردن به افسانه و شعر و داستان و اراجیف، آدم با چشم باز بره و دنیا رو ببینه و واقع بینانه تصمیم بگیره :)

موفق باشی :)

به برخی از دوستانی که نظر ارسال کردن :
چیزی که روشنه اینه که الان تو جامعه ی ما ازدواج برای مرد خیلی هزینه ی بیشتری داره تا برای زن. منظورم از هزینه هم فقط پول نیست، هر چند که پرداخت های مالی هم برای مرد خیلی بیشتره (مقایسه کنید هزینه ی جشن عروسی و آرایشگاه و خونه و ماشین و سرویس طلای کاملا متوسط با یه جهیزیه ی خوب رو تا ببینید چقدر فشار اقتصادی روی طرف مرد بیشتره)، بلکه یه مرد میتونه ازدواج نکنه و 10 سال صبر کنه و با یه شغل و جایگاه اجتماعی بهتر بره ازدواج کنه با یه دختر مثلا 20 ساله. در حالی که این قضیه در مورد خانم ها صادق نیست. بگذریم که از نظر بهداشت روانی و فیزیکی هم ازدواج خیلی فایده ی بیشتری برای خانم ها داره و توی n تا تحقیق و پژوهش مختلف این مسئله روشن شده به صورت کامل.

طبیعیه که وقتی با منطق صحبت بشه، و این که چقدر ازدواج برای یک مرد هزینه بر تره، جواب هایی که میشنویم یه سری حرف کلی و بدون مفهوم و محتوای روشن و بیشتر بر پایه ی احساس هستش که مثلا "زن مظهر نازه" یا "زن جنس لطیفه و نباید تحت فشار باشه" و ... . با عرض معذرت اما این حرفا با جامعه ی فعلی ما خیلی فاصله دارن، جامعه ای که زن ها هر روز بیشتر و بیشتر دنبال حقوق از دست رفته ی خودشون و برابری هستن. نمیشه آدم از هر طرز تفکر و ایدئولوژی ای اون جاهاییش رو که دوست داره جدا کنه و بقیه اش رو بندازه دور.

به سوال کننده ی عزیز :

خیلی خوبه که شما اینطور فکر میکنی و به نظرم طرز تفکر خوبی داری، و کاملا هم منطقی و عقلانیه تصمیمت. به شرط این که چنین دختری پیدا کردی حتما باهاش ازدواج کن و فرصت رو از دست نده، هر چند با وضع فعلی جامعه و طرز پرورش و تربیت "متعالی" ای که پدر ها و مادر ها برای دخترانشون انتخاب کردن و عملا چترباز دارن پرورش مید، بله درسته! چترباز! خانم ها ناراحت شدید؟ اصلا مهم نیست :)  این دقیقا همون موجودیه که ما تعداد زیادیشو داریم این روزا توی جامعه مون میبینیم، موجوداتی که فکر میکنن همینطوری به خودی خود و بدون این که تلاشی بکنن چون دختر هستن دارای یه نوع کرامت و ارزش ذاتی بیشتر از مرد ها هستن و مرد های بدبخت باید اول واجد شرایط بشن، جون بکنن و کار بکنن، سربازی برن و همه چیو آماده کنن تا لیاقت زندگی کردن با این دردانه ها رو پیدا کنن، البته طبیعتا تعمیم عام ندادم، اما میخوام توجهت رو به جنبه های تاریک زندگی مشترک تعریف شده توی جامعه مون که عموما توسط بعضی خانم ها با الفاظ زیبا و عاطفی و بی معنی پوشانده میشه جلب کنم.  احتمالا خیلی دیر چنین دختری پیدا میکنی، اما به نظرم هدفت انقدر خوب هست که نباید هیچوقت فدای شرایطت بکنی و جا داره حتی سال ها صبر کنی تا با همچین زنی ازدواج کنی. به قول معروف دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره :)

یه نکته ی دیگه، دوست عزیز اگر فرد مذهبی ای هستی و خب اعتقاداتت بهت اجازه ی هیچ جور ارتباطی رو با جنس مخالف بهت نمیده که هیچ ولی اگر مذهبی نیستی یا اونقدر مذهبی نیستی، بهت توصیه میکنم کمی ارتباطتو با جنس مخالف توسعه بدی(که توسعه ی ارتباط به معنی دوست دختر داشتن نیست لزوما) تا خودت شخصا و بر مبنای تجربه ی شخصی خودت بفهمی من چی میگم. خیلیا ممکنه به حرف من انتقاد کنن، اما زندگی هم فرقی با شیمی و فیزیک نداره، باید به جای گوش کردن به افسانه و شعر و داستان و اراجیف، آدم با چشم باز بره و دنیا رو ببینه و واقع بینانه تصمیم بگیره :)

موفق باشی :)

نظراتتون کاملا منطقی بود.