سلام
بجای مدرکی که به درد طاقچه میخورد سهامدار کارخانه شوید خود انتخاب کنید شغل یا علم را .
ابتدا از دولت می خواهیم که آمار تمام فارغ تحصیلان بیکار را اعلام کند. تا برای جامعه روشن شود که از این مدرک گرایی چه کسانی سود و زیان میبینن . برای همه واضح است که اکثر دانشجویان ، هدفشان از درس و ادامه تحصیل ،تضمین آینده شغلی آنهاست چیزی که به ندرت اتفاق می افتد و فقط منجر به خالی شدن جیب و تلف شدن عمرشان میشود، پولی که قسمت زیادی از درآمد خانواده را به خود اختصاص می دهد.
این سیاست غلط تا چه موقع قراره ادامه پیدا کنه و جیب عده ای را پر و خالی کنه ،دانشگاه های ما شدن بنگاه های اقتصادی که در ازای گرفتن پول مدرک میدن، چرا یک برنامه مدون جهت پذیرش دانشجو در کشور وجود نداره ،تا بر اساس اون و به اندازه نیاز بازار کار ،فارغ تحصیل از دانشگاه داشته باشیم برنامه ای که بتواند خروجی دانشگاه را با ورودی بازار کار هماهنگ سازد مگه ما چند تا کارخونه داریم یا قرار بسازیم که این همه مهندس و دکتر از دانشگاه فارغ تحصیل میشه .
واقعا خنده داره که درسال چندین میلیون فارغ التحصیل داریم و اون وقت، فقط چند صد نفر استخدام ، این پروسه به معنای واقعی کلمه یک سیرکه، نه یه برنامه علمی، گیریم همه مردم دکتر مهندس شن وقتی کار نباشه چی . مسئولین ما در ظاهر این گونه بیان میکنن که باید فرهنگ کار درست بشه، بابا این سیاست های بی پایه و اساس شماست، که همه مردمه سمت دکتر مهندس بودن میکشه.
من خودم مهندسی برق دارم ( کاردانی دانشگاه چمران اهواز-کارشناسی مسجد سلیمان) الان هم بیکارم هر جا واسه کار میرم سابقه کار میخواد، یکی نیست بگه بابا من که تا حالا درس خوندم سابقه از کجا بیارم پول دانشگاه رو هم پدرم داده از خودم هم سرمایه اولیه ندارم تا با کار آفرینی، ضعف شما رو در ایجاد شغل پوشش دهم، چه کاری از من ساخته است؟
دانشجوی بیکار به جزء چرخیدن توی کوچه بازار نه توان ازدواج داره نه هم جایگاهش اجازه میده که بره کارگری، از کجا معلوم که همین فشارها او رو سمت اعتیاد نبره ، بعد میگیم آمار مبتلا به مواد زیاد شده- سن ازدواج رفته بالا – آسیب های اجتماعی زیاد شده و از این حرفا، معضلاتی که تمام منشاء آنها بیکاریه نه چیز دیگه، شبکه های اجتماعی و ماهواره اگه کمتر از بی تدبیری شما آسیب رسان نباشن قطع به یقین بیشتر نیست.
از انجایی که هر دانشجوی دانشگاه آزاد برای گرفتن مدرک کارشناسی حداقل 10 میلیون تومان هزینه میکنه مدرکی رو میگیره که آخر سر جاش توی کشوی کمده. لذا نیاز است که با اتخاذ یک راهکار یا ایده مناسب ، این چالش را برطرف کنیم.
پیشنهاد بنده حقیر اینه:
✳ پیشنهاد ما چه بسا تمام فارغ تحصیلان و دانشجویان آینده حتی دیگر اقشار جامعه این که ما حاضریم این مقدار پول رو که قراره صرف گرفتن مدرک کشویی کنیم، پیشاپیش تحویل دولت دهیم، خود دولت هم با تقبل بخشی از هزینه، زمینه ساخت یک کارخانه یا کارگاه تولیدی به صورت شراکتی و نیمه دولتی تحت نظر دولت را فراهم سازد. سپس تامین کنندگان سرمایه اولیه ساخت را به عنوان کارگر و سهامدار این کارخونه استخدام کنه.✳
در این صورت هم دولت سود میکنه هم سرمایه گذار، از طرفی این کار به اقتصاد مقاومتی و فروش کالا های ایرانی هم کمک میکنه ،چون خود مردم سهامدار کارخانه هستن بنابراین جنسی را می خرن که مربوط به کارخانه خودشان باشد تا با فروش بیشتر کارخانه به واسطه سهام سود زیاد تری عایدشان گردد.
سپس از سود کارخانه پول کسانی که به عنوان پیش تحویل دولت داده اند هر ماه به صورت قسط به انها برگشت داده میشود، مسئله کار اینقدر مهم و حیاتی هست که نه تنها دانشجویان بلکه دیگر اقشار جامعه در این طرح شرکت خواهند کرد، در این صورت نه پول نه هم وقت کسایی که به نیت شغل تحصیلات عالیه گرفتن هدر نمی ره و چند سالی هم که قرار بود، درس بخونن را با یه حقوق پایین، البته تا تکمیل کارخانه اونجا کار کنن.لذا با این درآمد و با امید به اینده با توجه به زمینه تثبیت شغلی، جسارت بیشتری واسه تشکیل خانواده پیدا میکنن، که این امر به نوبه ی خود در برنامه ملی رشد جمعیت تاثیر زیادی دارد. از طرفی هم کسانی که واقعا مشتاق علم و دانشن وارد دانشگاه میشن لذا دانشجویان در یک فضای آرام تر و با امکانات بهتر و بیشتر میتونن درس خود را ادامه دهند یعنی در این صورت جای کمیت و کیفیت در دانشگاه عوض میشود.
حالا با هم گوشه هایی از فواید این ایده را مرور میکنیم:
✔تغیر فرهنگ کار و دوری از مدرک گرایی
✔ریشه کن شدن بیکاری
✔کمک به اقتصاد مقاومتی با فروش کالاهای ایرانی
✔پایین آمدن سن ازدواج و افزایش میزان رشد جمعیت
✔ارتقای سطح کیفی دانشگاه ها
✔کاسته شدن آسیب های اجتماعی به واسطه فضای بهبود کسب و کار
✔عدالت اجتماعی و تقسیم ثروت
✔سلامتی روح و روان جوانان با کاهش استرس نسبت به آینده شغلی
✔ عدم نیاز به کلاس های آموزشی برای کارکنان بعد از استخدام با توجه به مشارکت آنها در ساخت و نصب تجهیزات کارخانه
می توانید نظر مردم را در یک نظر سنجی درباره این ایده جویا شوید.ان وقت خواهید دید که اکثر مردم مخصوصا دانشجو ها موافق این طرح هستن.
با تشکر: سجاد منجزی از شوشتر
بجای مدرکی که به درد طاقچه میخورد سهامدار کارخانه شوید خود انتخاب کنید شغل یا علم را .
ابتدا از دولت می خواهیم که آمار تمام فارغ تحصیلان بیکار را اعلام کند. تا برای جامعه روشن شود که از این مدرک گرایی چه کسانی سود و زیان میبینن . برای همه واضح است که اکثر دانشجویان ، هدفشان از درس و ادامه تحصیل ،تضمین آینده شغلی آنهاست چیزی که به ندرت اتفاق می افتد و فقط منجر به خالی شدن جیب و تلف شدن عمرشان میشود، پولی که قسمت زیادی از درآمد خانواده را به خود اختصاص می دهد.
این سیاست غلط تا چه موقع قراره ادامه پیدا کنه و جیب عده ای را پر و خالی کنه ،دانشگاه های ما شدن بنگاه های اقتصادی که در ازای گرفتن پول مدرک میدن، چرا یک برنامه مدون جهت پذیرش دانشجو در کشور وجود نداره ،تا بر اساس اون و به اندازه نیاز بازار کار ،فارغ تحصیل از دانشگاه داشته باشیم برنامه ای که بتواند خروجی دانشگاه را با ورودی بازار کار هماهنگ سازد مگه ما چند تا کارخونه داریم یا قرار بسازیم که این همه مهندس و دکتر از دانشگاه فارغ تحصیل میشه .
واقعا خنده داره که درسال چندین میلیون فارغ التحصیل داریم و اون وقت، فقط چند صد نفر استخدام ، این پروسه به معنای واقعی کلمه یک سیرکه، نه یه برنامه علمی، گیریم همه مردم دکتر مهندس شن وقتی کار نباشه چی . مسئولین ما در ظاهر این گونه بیان میکنن که باید فرهنگ کار درست بشه، بابا این سیاست های بی پایه و اساس شماست، که همه مردمه سمت دکتر مهندس بودن میکشه.
من خودم مهندسی برق دارم ( کاردانی دانشگاه چمران اهواز-کارشناسی مسجد سلیمان) الان هم بیکارم هر جا واسه کار میرم سابقه کار میخواد، یکی نیست بگه بابا من که تا حالا درس خوندم سابقه از کجا بیارم پول دانشگاه رو هم پدرم داده از خودم هم سرمایه اولیه ندارم تا با کار آفرینی، ضعف شما رو در ایجاد شغل پوشش دهم، چه کاری از من ساخته است؟
دانشجوی بیکار به جزء چرخیدن توی کوچه بازار نه توان ازدواج داره نه هم جایگاهش اجازه میده که بره کارگری، از کجا معلوم که همین فشارها او رو سمت اعتیاد نبره ، بعد میگیم آمار مبتلا به مواد زیاد شده- سن ازدواج رفته بالا – آسیب های اجتماعی زیاد شده و از این حرفا، معضلاتی که تمام منشاء آنها بیکاریه نه چیز دیگه، شبکه های اجتماعی و ماهواره اگه کمتر از بی تدبیری شما آسیب رسان نباشن قطع به یقین بیشتر نیست.
از انجایی که هر دانشجوی دانشگاه آزاد برای گرفتن مدرک کارشناسی حداقل 10 میلیون تومان هزینه میکنه مدرکی رو میگیره که آخر سر جاش توی کشوی کمده. لذا نیاز است که با اتخاذ یک راهکار یا ایده مناسب ، این چالش را برطرف کنیم.
پیشنهاد بنده حقیر اینه:
✳ پیشنهاد ما چه بسا تمام فارغ تحصیلان و دانشجویان آینده حتی دیگر اقشار جامعه این که ما حاضریم این مقدار پول رو که قراره صرف گرفتن مدرک کشویی کنیم، پیشاپیش تحویل دولت دهیم، خود دولت هم با تقبل بخشی از هزینه، زمینه ساخت یک کارخانه یا کارگاه تولیدی به صورت شراکتی و نیمه دولتی تحت نظر دولت را فراهم سازد. سپس تامین کنندگان سرمایه اولیه ساخت را به عنوان کارگر و سهامدار این کارخونه استخدام کنه.✳
در این صورت هم دولت سود میکنه هم سرمایه گذار، از طرفی این کار به اقتصاد مقاومتی و فروش کالا های ایرانی هم کمک میکنه ،چون خود مردم سهامدار کارخانه هستن بنابراین جنسی را می خرن که مربوط به کارخانه خودشان باشد تا با فروش بیشتر کارخانه به واسطه سهام سود زیاد تری عایدشان گردد.
سپس از سود کارخانه پول کسانی که به عنوان پیش تحویل دولت داده اند هر ماه به صورت قسط به انها برگشت داده میشود، مسئله کار اینقدر مهم و حیاتی هست که نه تنها دانشجویان بلکه دیگر اقشار جامعه در این طرح شرکت خواهند کرد، در این صورت نه پول نه هم وقت کسایی که به نیت شغل تحصیلات عالیه گرفتن هدر نمی ره و چند سالی هم که قرار بود، درس بخونن را با یه حقوق پایین، البته تا تکمیل کارخانه اونجا کار کنن.لذا با این درآمد و با امید به اینده با توجه به زمینه تثبیت شغلی، جسارت بیشتری واسه تشکیل خانواده پیدا میکنن، که این امر به نوبه ی خود در برنامه ملی رشد جمعیت تاثیر زیادی دارد. از طرفی هم کسانی که واقعا مشتاق علم و دانشن وارد دانشگاه میشن لذا دانشجویان در یک فضای آرام تر و با امکانات بهتر و بیشتر میتونن درس خود را ادامه دهند یعنی در این صورت جای کمیت و کیفیت در دانشگاه عوض میشود.
حالا با هم گوشه هایی از فواید این ایده را مرور میکنیم:
✔تغیر فرهنگ کار و دوری از مدرک گرایی
✔ریشه کن شدن بیکاری
✔کمک به اقتصاد مقاومتی با فروش کالاهای ایرانی
✔پایین آمدن سن ازدواج و افزایش میزان رشد جمعیت
✔ارتقای سطح کیفی دانشگاه ها
✔کاسته شدن آسیب های اجتماعی به واسطه فضای بهبود کسب و کار
✔عدالت اجتماعی و تقسیم ثروت
✔سلامتی روح و روان جوانان با کاهش استرس نسبت به آینده شغلی
✔ عدم نیاز به کلاس های آموزشی برای کارکنان بعد از استخدام با توجه به مشارکت آنها در ساخت و نصب تجهیزات کارخانه
می توانید نظر مردم را در یک نظر سنجی درباره این ایده جویا شوید.ان وقت خواهید دید که اکثر مردم مخصوصا دانشجو ها موافق این طرح هستن.
با تشکر: سجاد منجزی از شوشتر
← کسب و کار (۵۷۶ مطلب مشابه) ← جهت اطلاع مسئولین (۱۵ مطلب مشابه)
- ۲۹۰۱ بازدید توسط ۲۰۲۴ نفر
- دوشنبه ۴ بهمن ۹۵ - ۲۲:۴۵
