سلام
من یه پسر ۱۷ ساله مذهبی ام (به واجباتم مثل نماز و روزه عمل میکنم و پوشش کاملاً مناسبی دارم، ولی خیلی سراغ مستحبات نمی رم، هر چند با این کار مشکلی ندارم، ولی خب خستگی درس و اینها به اندازه کافی انرژی برای مستحبات نمی ذاره) و تا حالا هم با هیچ خانوم نامحرمی ارتباط نداشتم، حتی شماره دختر عموم هم برای مسائل درسی ندارم و اگر سؤالی درباره اینکه چه جوری کنکور داد و اینها باشه با زن عموم یا عموم صحبت میکنم و با ایشون خیلی سر سنگین برخورد میکنم.
ولی از طرفی با مادرهای بعضی دوستانم که خانم‌های چادری محجبه ای هستن، چون از قبل از سن تکلیف اون رو می شناختم باهاشون خیلی هم کلام میشم (بدون قصد لذّت) و گاهاً شاید خیلیی باهاشون صحبت کرده باشم، البته نه صحبت چرت و پرت، صحبت‌های روزمره و این جور چیزها.
من همیشه سعی کردم آدم مودبی باشم و تو فامیل و همین طور محله هم به مؤدب بودن معروفم (چند بار جلوی خودم، صاحب مغازه با یکی از مشتری هاش درباره من صحبت می‌کرد)، به خاطر همین همیشه با مادرهای دوستانم که واقعاً به چشم خاله ام می بینم شون (خاله صداشون میکنم)، در عین با احترام صحبت کردن، بعضاً شوخی‌های کوچک که مفسده‌ای ندارد و کردیم و همچنین با گشاده رویی با ایشان صحبت میکنم.
من معمولاً با خیلی‌ها با خنده رویی (یه لبخند که دندون هام هم پیدا میشه) سلام علیک میکنمT از طرفی من نسبت به سنم واقعاً از لحاظ عقلی بزرگتر هستم و معمولاً بیشتر با والدین دوستانم (حتی پدرهاشون) هم صحبت میشم تا خودشون (چند باری هم اصلاً با پدربزرگ دوستم هم‌صحبت شدیم و با هم حرف زدیم)
یه مدتی هست که چون خیلی خیلی به ندرت پیش میاد با خانمی هم سن خودم حرف بزنم، شک کردم که با این خانم‌ها چه جوری باید رفتار کرد که فکر نکنه آدم اهل کثافت کاری و این جور چیزها هستم؟
یعنی حتی یه لبخند هم نزنم؟ در ضمن من موقع حرف زدن با بقیه ارتباط چشمی زیادی برقرار میکنم (به جز دختر عمو هام)
واقعاً نمی دونم باید چه جوری رفتار کنم، تا حالا هم تو موقعیتش نبودم که یاد بگیرم، دختر عمو هام هم کلاً سالی دو بار می بینم.
از طرفی می‌ترسم طرف مقابلم فکر کنه یه مرد خیلی مذهبی که ۲۴ ساعته داره ذکر میگه هستم، از طرفی می‌ترسم فکر کنن یا آدم کم ادب و کسی هستم که دنبال ارتباط با نامحرمه
یه مدته سر همین شک هر خانمی حتی ۴۰ ساله محجبه هم می بینم سرم میندازم پایین و بهش نگاه نمی کنم. اینستاگرام و اینها هم اصلاً نصب ندارم و اهل آهنگ و اینها هم نیستم.
بانوان مذهبی و محجبه، ممنون میشم بگید یه پسر ۱۷ ساله باید چه جوری با یه خانم محجبه (من با خانم‌هایی که حجاب کامل ندارند معمولاً سر سنگین هستم و سعی میکنم باهاشون جز سلام و علیک حرف دیگه ای نزنم (نه اینکه اون خانم رو بد بدونم، بیشتر از فکر گناه کردن خودم می‌ترسم)، البته اگر کاملاً بی اعتقاد نسبت به دین و حجاب باشن و هم سنم باشه که احتمالاً از موقعیت فرار هم کنم! ولی با خانم‌هایی که حجاب کاملی دارند، به صورت ناخودآگاه کمتر سر سنگین هستم و باهاشون صحبت میکنم) توی هر بازه سنی، برخورد کنه که هم از ادب و احترام به طرف مقابل کم نشه و با سر سنگینی زیاد، به ایشان بی احترامی نشه، هم اینکه حدود شرع حفظ شه، هم اینکه فکر نکن طرف آدم نا پاکی هست
منظورم این نیست که بشینم باهاشون سه ساعت حرف بزنم عین دو تا دختر، منظورم همون حداقل ارتباط هست، یا ارتباط در دوران دانشجویی.
کلاً خانم‌های محجبه یا چادری، ترجیح میدن یه پسر نوجوان یا جوان، برای کارهای نسبتاً ضروری (غیر از ازدواج) چه جوری برخورد کنه؟
تشکر، ببخشید طولانی شد، اگر به کسی بر خورد یا از این متن ناراحت شد و بی احترامی به ایشان کردم، عاجزانه ببخشند و بذارن به حساب کم عقلی بنده
خواهشاً اگر ناراحت شدید منو ببخشید
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه)
- ۱۶۶۰ بازدید توسط ۱۲۳۶ نفر
- سه شنبه ۱۲ مهر ۰۱ - ۲۳:۲۰
