سلام
من یه پسر ۱۷ ساله هستم . من از بچگی با ابجیام بزرگ شدم برا همین الان که بزرگ شدم خیلی اذیتم. اداهام حرف زدنام همش مث دختراس .
تو فامیل شوخی شوخی حرفاشونو بهم میزنن ولی بشون میگم بدل نگرفتم ولی دلم میشکنه
تو مدرسه که مسخره اینو اون بودم ، زوری از خودم ندارم یعنی کلا زور ندارم ، آدم خسته اییم شل ول هستم .
بچه محلا بهم میگن بیا باشگاه بدنتو بالا بیار ولی هر زمانی که وقتش میشه میگم نمیرم پشیمون میشم مترسم. خجالت میکشم نمیدونم حالا این خجالت از چیه ؟
از اخلاقم خیلی خسته شدم از دخترونه بودنم عاصی شدم . همیشه رو به خدا میشم گریه میکنم که چرا منو به دنیا اوردی که اینو اون مسخرم کنن. زندگیم عذابه .
تو رو خدا بگید چه کنم از این اخلاق دست بردارم . دست خودم نیس کمکم کنید
من یه پسر ۱۷ ساله هستم . من از بچگی با ابجیام بزرگ شدم برا همین الان که بزرگ شدم خیلی اذیتم. اداهام حرف زدنام همش مث دختراس .
تو فامیل شوخی شوخی حرفاشونو بهم میزنن ولی بشون میگم بدل نگرفتم ولی دلم میشکنه
تو مدرسه که مسخره اینو اون بودم ، زوری از خودم ندارم یعنی کلا زور ندارم ، آدم خسته اییم شل ول هستم .
بچه محلا بهم میگن بیا باشگاه بدنتو بالا بیار ولی هر زمانی که وقتش میشه میگم نمیرم پشیمون میشم مترسم. خجالت میکشم نمیدونم حالا این خجالت از چیه ؟
از اخلاقم خیلی خسته شدم از دخترونه بودنم عاصی شدم . همیشه رو به خدا میشم گریه میکنم که چرا منو به دنیا اوردی که اینو اون مسخرم کنن. زندگیم عذابه .
تو رو خدا بگید چه کنم از این اخلاق دست بردارم . دست خودم نیس کمکم کنید
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه)
- ۱۶۸۶ بازدید توسط ۱۲۷۹ نفر
- دوشنبه ۲۶ مهر ۹۵ - ۲۲:۰۰
