سلام دوستان پیشاپیش از وقتی که میذارین متشکرم
بنده پسری 30 ساله ام و در حال حاضر در مقطع تخصص پزشکی تحصیل می کنم. می خواستم با نظر دختر خانم های بالای 25 سال و تحصیل کرده بیشتر آشنا بشم
بنده تمایل دارم در طی امسال تشکیل خانواده بدم ولی چندین موضوع هست که مقداری منو نگران کرده و از طرفی میزان بالای نارضایتی از ازدواج و طلاق در میان همکارانم که شرایط مشابه من رو دارن زنگ هشدار رو برای من روشن کرده.
موضوعات به صورت فهرست وار خدمت دوستان بیان می کنم؛
1. بنده در حال حاضر در وقت 168 ساعتی در یک هفته حدود 90 ساعت رو در بیمارستان هستم ( البته این شرایط تا حدود 3 سال آینده هستش و هر سال حدود 8 ساعت در هفته از زمانش کم میشه) و از اون وقت باقی مانده هم مقداریش رو کمبود خوابی که در کشیک روز قبل دارم رو تامین می کنم و همچنین به علت اینکه قصد دارم در مقطع بالاتر در یکی دانشگاه های کشورهای پیشرفته ادامه تحصیل بدم مقداری از تایمم رو برای مطالعه و تقویت سطح علمی می ذارم در حال حاضر با خانواده م زندگی می کنم و متأسفانه فرصت اندکی برای حتی دیدارهام معمول خانوادگی دارم پدر مادر من درک خیلی بالایی دارن و همیشه مشوق بنده بودن ولی نمی دونم آیا یگ دختر خانم که بخواد تشکیل زندگی بده هم حاضر هست این لود کار و زمانی رو تحمل کنه یا خیر.
2. میزان درآمد بنده به صورت ماهی 2 نیم میلیون تحت عنوان ( کمک هزینه تحصیل که خدای نکرده شامل حداقل قانون کار نشه) از طرف بیمارستان پرداخت میشه با حدود 380 ساعت کار و مریض دیدن برای بیمارستان که معادل ساعت 6 هزارو 570 تومن هستش، البته من در سال های قبل مقداری پس انداز جمع کردم که در این 4 سال کمک خرجم باشه (بهتون حق میدم با توجه به جوی که در جامعه نسبت به رشته پزشکی وجود داره باورش براتون سخت باشه، پیشنهاد می کنم در اینترنت در مورد حقوق رزیدنتی پزشکی در ایران و ساعات کاری اون در سرچ بفرمایین.
3. پس از اتمام دوره تخصص باید 2 سال رو در یکی از شهرستان های مناطق محروم به صورت تمام وقت خدمت کنم که البته حقوق و مزایای مناسبی نداره
4. پس از این مدت تمایل دارم حتما برای مقطع بالاتر یا دوره های فلوشیپ در کشورهای پیشرفته تر دوره هایی رو بگذرونم حالا با توجه به شرایط پس از اتمام به کشور بازگردم یا همون جا ساکن بشم.
خواهشم از دوستان مخصوصاً خانم های محترم این بود با توجه به اینکه تا مدت ها از نظر اقتصادی . زمان و آرامش و طراوت زندگی . زندگی در مناطق محروم و زندگی در غربت و سختی های روبرو شدن با یک فرهنگ و جامعه غریبه به صورت صادقانه چه مقدار می تونن برای اهداف همسرشون ( من واقعاً طبابت و عمر رو طی کسب عمل کردن رو دوست دارم ) ارزش قایل باشن در سختی ها همراهش باشن
ممنون میشم دوستانی که زحمت میکشن پاسخ میدن اندکی در مورد خودشون اطلاعات بدن
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه)
- ۶۱۳۶ بازدید توسط ۴۴۸۲ نفر
- دوشنبه ۱۷ خرداد ۰۰ - ۲۰:۵۰