سلام
من ۲۷ سالمه و همیشه سعی کردم به اصول و عقایدی که دارم پایبند باشم، (صرفاً اعتقاداتت مذهبی نیست) از نظر ظاهری و قیافه هم چهره ی قابل قبولی دارم.
تقریباً یک سال و نیمه که تصمیم گرفتم ازدواج کنم بنا به دلایلی دوست داشتم، فرد مورد نظرم رو خودم انتخاب کنم، نه به صورت سنتی.
تو این مدت هم با چندین نفر آشنا شدم که بعضی ها بنا به شرایط اخلاقی و بعضی مسائل نشدن، و کسانی هم که من ازشون خوشم اومده بنا به مشکلی که قراره بگم نشده.
مشکل من اینه که وقتی با کسی برای آشنایی حرف می زنم همون اول شرایطم رو براشون تعریف میکنم حالا قبول کنن ادامه میدیم نه هم که هیچ، مثلاً یکی از شرایط من اینه که مدتی رو باید حرف بزنیم تا با هم آشنا شیم مثلاً حدود ۹ ماه تا یک سال، هر چند شاید از نظر خیلیها زمان طولانی باشه، ولی من این مدت رو مناسب شناخت می دونم و همون اول با تاکید به فرد مقابل می گم و ایشون هم قبول می کنن.
حالا مشکل من این جاست این قضیه تا جایی که ابراز علاقهای از طرف من به طرف مقابل صورت نگرفته مشکلی نیست ولی وقتی به نحوی بیان می شه درد سرها شروع می شه (شاید بگید ابراز علاقه نکن ولی خودتون هم می دونید وقتی به کسی حس پیدا میکنی نا خود آگاه بهش میگی) و رفتار دختر خانوم ها عوض می شه و می زنن زیر قول شون.
بهونه هایی مثل برام خواستگار اومده خانواده م راضی هستند که من باهاش ازدواج کنم، خانواده م راضی نیستن برای این همه مدت حرف زدن و ... و بعدش میگن یا باید بیای خواستگاری.
تا نهایتاً یک ماه، یا هم ادامه نمی دیم و خیلی بد رفتاری می کنن که و میگن اگه دوستم داشتی باید جلو می اومدی و...، در حالی که من اینها رو همون اول با تاکید باهاشون طی کردم و اون ها هم قبول کردن.
ولی بعد از گذشت حدود یک یا نهایتاً دو ماه این قصیه ها پیش میاد...، از نظر من این زمان برای شناخت کافی نیست.
خیلی برام سواله بدونم آیا مشکل از منه؟، حق ندارم زمانی رو برای شناخت شخص مورد نظرم بذارم؟، حق ندارم ابراز علاقه کنم؟، یا چی؟
ممنون می شم راهنماییم کنید
← رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۶۰۴ مطلب مشابه) ← شناخت قبل از ازدواج (۱۵۲ مطلب مشابه)
- ۴۳۶۶ بازدید توسط ۳۴۵۳ نفر
- جمعه ۲۰ مرداد ۰۲ - ۱۳:۵۰