سلام
سوالم در مورد پایین بودن ظرفیت بسیاری از خانم هاست. چرا آستانه تحمل اونا این قدر پایینه ؟
با یه اختلاف نظر با شوهر سریع عکس العمل نشون میدن و شروع به غر زدن می کنند و تا سلیقه خوشون را تحمیل نکنن دست بردار نیستن.
حال اگه مردی مقاومت کنه کار را به جاهای حساس هم می رسونند و شروع به گریه و اشک ریختن می کنن و باز اگر موفق نشدن شروع به شکوه می کنن که من از این زندگی خیری ندیم زن باید مانند کلفت تو خونه کار کنه ولی هیچ اختیاری در زندگی نداشته باشه .
جالبه که اون خانم از 10 اختلاف نظر 9 تاش طبق میلش بوده و فقط اگر اون یک مورد هم طبق نظر اون نباشه این همه الم شنگه راه میندازه و شکوه می کنه.
باز جالب تر اینکه بعضی از خانم ها دیگر کار را به توهین و نفرین کردن می کشونند. مثلا میگن الهی مادرت داغت را ببینه. الهی بیری بیرون زیر ماشین بری و تکه تکه بشی.
ایا باید این احساسات و هیجانات جای درک و تعقل را بگیره ؟ مردی که در زندگی این همه زحمت می کشه ایا برای زن این قدر ارزش داره که اگر مرد در مواردی طبق سلیقه اش به دلایلی عمل نکرد این چنین برخورد کنه ؟
این مواردی که گفتم فراوانی زیادی داره . چون در بعضی از پست ها کاربران خانم اکثریت این موارد را در چیزهایی که باب میلشون نبوده اثبات کرده اند.
ایا راهی است که خانم ها یه مقدار دست از خودخواهی های خود بردارند و به مردهای خود هم حق بدهند و گاهی به نظرات مردان در زندگی احترام بگذارند؟
← مشورت در زن داری (۳۳۷ مطلب مشابه)
- ۱۸۴۶ بازدید توسط ۱۴۱۵ نفر
- يكشنبه ۲۹ فروردين ۹۵ - ۲۱:۵۳
