سلام
من توی دوره ی بارداری خ. داشتم و فکر میکردم روی جنین تاثیر نداره. البته جسما نداشت اما روح بچمو رو درگیر کرد.
پسرم یک سال و پنج ماهشه و حدود هفت، هشت ماهه که با آلاتش بازی می کنه و خودش رو به پای من و پدرش یا روی فرش می ماله.
همه ی مسائل جسمی رو بررسی کردیم و نهایتا دکترش گفت که پسر طفلکی مبتلا به خودارضایی هست. دنیا روی سرم آوار شد.
الان هم که این مطالب رو می نویسم بغض گلوم رو گرفته. خدا به دادم برسه. چه جوری از این به بعد زندگی کنم؟چه جوری با وجدانم کنار بیام. برام دعا کنید.
من توی دوره ی بارداری خ. داشتم و فکر میکردم روی جنین تاثیر نداره. البته جسما نداشت اما روح بچمو رو درگیر کرد.
پسرم یک سال و پنج ماهشه و حدود هفت، هشت ماهه که با آلاتش بازی می کنه و خودش رو به پای من و پدرش یا روی فرش می ماله.
همه ی مسائل جسمی رو بررسی کردیم و نهایتا دکترش گفت که پسر طفلکی مبتلا به خودارضایی هست. دنیا روی سرم آوار شد.
الان هم که این مطالب رو می نویسم بغض گلوم رو گرفته. خدا به دادم برسه. چه جوری از این به بعد زندگی کنم؟چه جوری با وجدانم کنار بیام. برام دعا کنید.
← تربیت جنسی پسران (۶۳ مطلب مشابه)
- ۸۲۹۰ بازدید توسط ۶۰۹۱ نفر
- پنجشنبه ۱۶ مهر ۹۴ - ۱۹:۳۰
