سلام روزتون بخیر
من ۱۸ سالمه و پسر هستم. از موقعی که یادم هست همیشه همه بهم به یک چشم دیگه نگاه میکردن، از خانواده تا اقوام و حتی همکلاسی های مدرسه ام. چون رفتار های غیر عادی داشتم (رفتار های دخترونه) همیشه علاقه به روسری و چیزهایی داشتم که مامانم استفاده میکرد و اصلا هم فکر نمی کردم زشت باشه.
خیلی ها بهم میگفتن دختر، بالاخره هر کس هم باشه ناراحت میشه. اما هیچ وقت به خدا نگفتم من چرا اینطوری هستم، چون خدایی منو خلق کرده که از همه ی موجودات داناتره. من با این کار ها بزرگ شدم و الان رشته تجربی هستم، همین طور گذشت تا خودم خسته شدم، چون وقتی ۱۷ سالم شده دیگه همه ش ناراحت بودم، چون میدیدم بقیه پسر ها چقدر متفاوت هستند و من اینطوریم و خانواده ام هم مخصوصا بابام خیلی سخت گیره، بار ها هم در مورد رفتارم هم مامانم هم بابام بهم هشدار دادند.
تا اینکه مادرم مهر ۹۸ بهم گفت برات وقت گرفتم برین پیش روانشناس به خاطر مشکلت، من هم خیلی خوشحال شدم چون میخوام تغییر کنم و به قالب واقعی خودم رو بپذیرم. من رفتم پیش روانشناس و الان ۶ ماهه که پیش روانشناس میرم.
روانشناسم بهم گفت که باید ۶ ماه زیر نظرم باشی تا تغییر کنی، با مامانم هم جلسه اول خصوصی صحبت کرد و من دیدم مامانم خیلی خیلی ناراحته. روانشناس ازم چند تا سوال پرسید و رفتیم خونه قرار بود، هفته ای ۱ بار برم پیشش ، تو راه برگشت به مامانم گفتم چی گفته که ناراحتی، مامانم بهم گفت تو مریضی و یک اختلال ذهنی داری، منم بهش گفتم خب خوب میشم اینکه ناراحتی نداره.
من از اون جایی که از این وضعیت خسته شدم خودم هم میخواستم خیلی تلاش کنم، از نظر روانشناسم توی ۲ ماهه اول بهتر از همه کسانی بودند که من تا حالا پیشش رفته بودم و تونسته بودم اینقدر خوب پیشرفت کنم، تا جایی که آذر ماه بهم گفت تو خوب شدی و جلسه های بعد باید روی رفتارهای مردونه تمرکز کنیم.
اما الان چند وقته خیلی ذهنم درگیره، من توی این مدت حتی درسم هم خیلی ضعیف شده بود چون همه ش به مشکلات فکر میکردم. الان هم واقعا خیلی ناراحتم چون من اینقدر تلاش کردم و الان باز هم فکر میکنم من یک پسر نیستم، دوباره رفتار های دخترونه م رو پیش گرفتم و دارم تکرارشون میکنم.
توی چند مقاله خوندم این ها ذاتی هستند و دست خودم نیست، اما مشکل این هم هست که من به جنس مخالف هم هیچ علاقه ای ندارم و دلم میخواد دختر باشم. شاید خیلی هاتون منو درک نکنید اما بخاطر این بیماری کرونا هم توی دکتر رفتنم وقفه افتاده، لطفا اگر میتونید بهم چند تا توصیه کنید.
واقعا نمیدونم چیکار کنم، وقتی افرادی رو می بینم که تغییر جنسیت دادند و چقدر خوشحالن خیلی بهشون حسادت میکنم. اما خانواده من خیلی ذهن شون محدوده.
پیشنهاد:
حاضرید با کسی که تغییر جنسیت داده ازدواج کنید؟
باید تحت جراحی تغییر جنسیت قرار بگیرم ولی امکانش نیست
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه)
- ۵۸۱۲ بازدید توسط ۴۲۷۶ نفر
- يكشنبه ۱۰ فروردين ۹۹ - ۲۰:۲۱