سلام علیکم
تنصیف به صورت پیش فرض در تمام عقدنامهها وجود داره
مرد مختار هست که قسمت مربوط به تنصیف رو امضا کنه یا نکنه پس اجباری برای امضای تنصیف وجود نداره،هر کدوم از موارد مندرج در عقدنامه از جمله تنصیف جداگانه و تک تک امضا میشن و به همدیگه ارتباطی ندارن،اما حتی اگر مرد موقع عقد تنصیف مندرج در عقدنامه رو امضا کنه محقق شدن اون مشروط به مواردی هست که در اینجا ذکر میکنم:
۱. درخواست طلاق از جانب مرد باشه یعنی مرد بخواد زنش رو طلاق بده
۲. زن ناشزه نباشه و کاملاً از مرد تمکین کرده باشه، هم تمکین عام هم تمکین خاص، یعنی عدم نشوز زن به دادگاه ثابت بشه
۳. حسن اخلاق و حسن رفتار و حسن معاشرت زن به دادگاه ثابت بشه
پس حتی اگر مرد تنصیف رو هنگام عقد امضا کنه محقق شدن تنصیف مشروط به همه این مواردی هست که عرض کردم،البته اگر نگاهی به یک عقدنامه بیندازید میبینید که در قسمت مربوط به تنصیف ذکر شده 'تا نصف'، به واژه 'تا' دقت کنید.
به این معنی هست که دقیقاً به معنی نصف اموال نیست و قاضی تصمیم می گیره که ۱۰ درصد باشه یا ۲۰ یا ۵۰ یا عدد دیگری بین یک تا ۵۰
نکته دیگه این هست که اگر مردی ملک یا مالی رو به واسطه ارث کسب کرده باشه تنصیف برای دارایی که به مرد ارث رسیده محقق نمی شه چه قبل از عقد بهش ارث رسیده باشه چه بعد از عقد.
یعنی تنصیف فقط شامل داراییها و اموالی می شه که مرد خودش با کار کردن به دست اورده و کسب کرده، البته فقط دارایی و اموالی که مرد بعد از عقد در طول زندگی مشترک با کار به دست اورده نه قبل از عقد.
چون نکته دیگه این هست که تنصیف فقط درباره اموالی محقق می شه که مرد بعد از عقد در طول زندگی مشترک با کار کردن کسب کرده، یعنی برای دارایی و اموال و املاکی که مرد قبل از عقد داشته صدق نمیکنه و محقق نمی شه.
و نکته بعدی این هست که این داراییها و اموال باید موجود باشن، اگر موجود نباشن تنصیف در مورد اون ها صدق نمی کنه.
مطالب پیشنهادی از بایگانی خانواده برتر:
← سوالات حقوقی (۳۹ مطلب مشابه)
- ۸۶۵ بازدید توسط ۶۶۵ نفر
- سه شنبه ۱۶ خرداد ۰۲ - ۱۰:۰۱