سلام
من دختری هستم که به تازگی با کسی که دوسش داشتم، عقد کردم، من تو خانواده ای بزرگ شدم که پدرم فوق العاده عصبی و پرخاشگر هستند، البته خیلی مهربونن ولی خب عصبی بودنشون دست خودشون نیست ، من ۲۵ سالمه و با اینکه خیلی تلاش کردم اما متاسفانه نمی تونم پرخاشگری خودم رو از بین ببرم، منم متعاقبا از اخلاق پدرم تاثیر گرفتم و سر هر چیزی زود جوش میارم، زود رنجی و عصبانیت و داد زدن .
در حالیکه دو ثانیه بعدش به شدت پشیمون میشم و از خودم بدم میاد، همسرم ولی با همه این تفاسیر خیلی مهربون و آروم و منطقیه و در جواب عصبانیت های من همیشه آرومم میکنه با لبخند و حمایت عاطفی و جواب های منطقی و من کلی شرمندش میشم. من نمیخوام کسی رو که ۵ سال عاشقش بودم و حالا بهش رسیدم اذیتش کنم... اینم بگم من با کسانی که راحتم و رودرواسی ندارم این اخلاقم شفاف تر میشه...
الان همسرم دوست داره من ادامه تحصیل بدم در مقطع ارشد، همه کتابا و منابع رو هم تهیه کرده اما من مدام خودم رو سرزنش میکنم و حتی نمیتونم حواسم رو متمرکز درسم بکنم. در حالی که همسرم انقدر بزرگواره که حتی به روش نمیاره و این منو بدتر شرمنده میکنه .
میدونم رفتارم اشتباهه، ازتون خواهش میکنم اگه راهکاری دارید در مورد مشکل پرخاشگری بهم بگید.
ممنون
← مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه) ← مسائل زناشویی خانم ها (۵۴۹ مطلب مشابه)
- ۱۴۲۷ بازدید توسط ۱۰۸۶ نفر
- شنبه ۲۰ آذر ۹۵ - ۲۲:۰۰
