سلام
من پسری 30 ساله هستم که در 6 سالگی به دلیل برخورد شیشه با چشمم بینایی یک چشمم رو از دست دادم و دوران کودکی و نوجوانی من به این شکل گذشت تا اینکه 8 سال پیش چشمم رو به طور کامل تخلیه کردم و الان از پروتز (چشم شیشه ای) استفاده می کنم.

به خاطر همین مشکل، در دوران کودکی و نوجوانی همیشه گوشه گیر و منزوی بودم و متاسفانه با وجود پدری بد اخلاق این دوران به سختی سپری شد.  همه این مشکلات و بداخلاقی ها باعث شد تا اعتماد به نفسم رو از دست بدم و نتونم با جامعه ارتباط برقرار کنم. الان همه سعی و تلاش خودم رو می کنم تا از این پیله بیرون بیام اما کار سختی به نظرم میاد.
درسته از نظر ظاهری مشکل چشمم زیاد معلوم نیست و اکنون که به سن ازدواج رسیدم، همه اش با خودم میگم آیا دختری حاضر به ازدواج با من میشه؟

به خاطر فشار و شوک های عصبی که داشتم در نحوه حرف زدن هم مشکل دارم و نمی تونم حرف " ر " رو تلفظ کنم و  هنگام صحبت با جنس مخالف احساس شرم می کنم!

همه این مشکلات باعث شده خودم رو باور نداشته باشم و تبدیل به فردی افسرده و گوشه گیر بشم.

در مورد ازدواج؟ ارتباط با دیگران؟ آینده؟ شما به عنوان یک دوست بگید چکار کنم؟

برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را ← (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
← مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)