درود
من جوانی 24 ساله هستم و نیاز سهمگین ژادمندی (جنسی) دارم . کسی دینی و باورمند هستم و تا کنون با هیچ دختری دوست نشده ام . و میخواهم نیاز ژادمندی ام از راه درست برآورده شود. تنها گزینه پیش رویم پیوند زناشویی است.
من تا کنون آرمان بنیادی پیوند زناشویی چم ( یعنی ) برپایی خانواده و بچه دار شدن و دیگر را در نیافتم و به زن تنها به مانند یک کالای ژادمندی نگاه کرده ام نگاه مهرآمیز نسبت به جنس زن ندارم.
این گونه می اندیشم پس از پیوند زناشویی و خشنوتن ( ارضا ) نیاز ژادمندی (جنسی) از همسر خود دست کشیده و از وی سیر شوم و خواستن به ادامه زندگی با وی نباشم.
دیدگاه شما چیست. ایا من یک بیمار می باشم؟ یا هنوز بچه هستم و به برنایی اسپور ( بلوغ کامل ) نرسیده ام؟
← مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)
- ۳۷۹۲ بازدید توسط ۳۱۳۱ نفر
- سه شنبه ۲۷ مهر ۹۵ - ۲۲:۱۰