میترسم با خودخواهی هام از خودم سردش کنم...

باسلام. خواهش میکنم پاسخ سوالم رو بدین....
دختری حدود 16 سال و نیمه می باشم که در شرف ازدواج ( عقد) با مردی هستم که با همه ی وجود عاشقشم . سه سالی هست که همسرم به من علاقه مند شده.
به صورت "کاملا سنتی" آشنا شدیم و در واقع ایشون از اقوام نه چندان نزدیک من هستند.....
تاکنون اصلا به شکل جدی به رابطه ی جنسی فکر نکردم!
و تا حدود بسیاری از این رابطه میترسم...و در واقع اعتماد به نفس کافی ندارم...از طرفی من و همسرم هر دو بشدت همدیگر رو دوست داریم و اینکه اطرافیان میگن خودت میتونی با حرف زدن ازش بخوای رابطه ی کامل رو در زمان عقد نداشته باشین...( من با جزئیات مشکل چندانی ندارم...) اما مشکلاتی هستند که منو میترسونن...
مثلا در شهر ما اغلب چون مدت زمان عقد طولانی هست باکرگی دختر از بین میره که هضم این مسئله برای من که 16 سال و نیم بیشتر ندارم و در واقع چشم و گوش بسته هستم...و اطلاعات چندانی ندارم دشواره.
از طرفی امکان داره عقد ما سه، چهار سال طول بکشه...بخاطر تحصیلم که هم خودم و هم همسرم راغب ادامه دادنشه. در این صورت آیا این خودخواهی نیست که من نیاز همسرم رو برطرف نکنم؟؟؟ آیا میتونم باز هم ازش بخوام صبر کنه...
البته همسرم ورزشکاره به تمام معناست و تا جایی که میدونم ورزش تاحدودی میتونه جلوگیری کنه...اما.....!
میترسم با خودخواهی هام از خودم سردش کنم...
خواهش میکنم کمکم کنین که چجوری با همون روابط اندک و معاقشه همسرم رو راضی کنم...و هم اینکه چطور حرف از نداشتن رابطه ی کامل در این دوره بزنم و از چه راهی نرمش کنم؟؟؟
با تشکر.