سلام به همه کسایی که این متنو میخونن .
نمیدونم چیزی که مینویسم سوال هست یا درد و دل .... سعی میکنم خلاصه باشه ولی دوست دارم نظرات همه شما رو بدونم . اگر ممکنه و میتونید سن و مدرک تحصیلیتونم بگید . ... .
پسری 26 ساله هستم . نمیگم مذهبی هستم ولی نمازم رو حداقل همیشه سر وقت میخونم . بغیر از دکترم تا بحال با هیچ نامحرمی رابطه نداشتم ... نتونستم درسم را بخونم . به دلایل مختلف (( دیپلم دارم )) . کمی گوشه گیر شدم تا به الان ... الان هم افسردگی دارم و بعضی مسائل دیگه . تقریبا خونه نشین شدم . به هیچ چیزی علاقه ندارم . بیکارم . دلم میخواد برم سر کار ولی انگار یه چیزی جلوی منو میگیره . یا مثلا جایی پول ندارم که حتی یه جلسه پیش روانشناس برم .
خودمم خجالت میکشم دیگه از پدر و مادرم . پدر و مادرم هم دائم منو سرزنش میکنن و گاهی هم مقایسه با دیگران . البته حق دارن چون که برای من زحمت کشیدن . گاهی خیلی میوفتم تو فکر . میرم بیرون دیگران را میبینم میوفتم تو فکر .
به خودکشی هم فکر کردم ولی انجام ندادم البته الان کمتر فکر میکنم ولی بدم نمیاد مثلا شب که خوابیدم صبح بیدار نشم ... وضع مناسبی ندارم . از نظر جنسی هم تحت فشار هستم . ولی هیچ کاری نمیتونم بکنم . آدم باید واقع بین باشه .
کسی مثل من که هیچی نداره و نمیتونه کاری بکنه و مسئولیت قبول بکنه نباید هم به این چیزا فکر بکنه . اصلا وقتی به ازدواج فکر میکنم حالم بد میشه . چونکه میبینم الان خودم تنهایی راحت تر هستم و اگه سختی بکشم یا گرسنگی و تشنگی بکشم خودم تنها هستم چرا یه نفر دیگه رو هم بدبخت بکنم ؟ ....
منم سعی میکنم فکر نکنم ولی وقتی میرم بیرون همسن و سالای خودمو میبینم . حالم یه جوری میشه و کمی ناراحت عصبی میشم هر جا هم که میری صحبت از ازدواج و این حرفاس . از تلویزیون گرفته تااااااااا کوچه و خونه و بازار آیا به نظر شما درسته که به خاطر فشار سنگین جامعه و اطرافیان یا پدر و مادر آدم خودشو بدبخت کنه ؟ من نمیخوام بدبختر از اینی که هستم بشم . تصمیم خودم رو گرفتم که تا آخر عمر مجرد باشم تا هر زمانی که زنده هستم . .....
اینم میدونم که نه معجزه میشه و نه وضع من از این رو به اونرو میشه ..... نظر شما چیه ؟
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه)
- ۲۲۹۹ بازدید توسط ۱۸۵۹ نفر
- دوشنبه ۲۶ بهمن ۹۴ - ۱۹:۳۰
