سلام
دوستان سوال بنده جنبه مشورتی و نظر سنجی رو با هم داره .
بنده پسری مجرد با سن 25+ هستم, در یک ایرلاین خارجی خلبان هستم, درامد ماهیانه ام در این رتبه حدود هفت میلیون تومان در ماه است ( که در 10 سال اینده به ماهی 20 میلیون در امد خواهد رسید)
,البته هرماهی که پرواز داشته باشم,به ازای هر چهار ماه کار کردن دو ماه مرخصی میگیرم که برگردم ایران, پس میشه گفت سالی چهار ماه خونه هستم و مابقی بر سرکار هستم.
شرایط خانواده هم یک برادر دارم که تو بهترین داشنگاه تهران لیسانس گرفته و مهندسه, پدر شغل ازاد, مادر خانه دار, زندگی معمولی و متوسط جامعه داریم, یک خونه و یک ماشین معمولی و یک مغازه, حاشیه خاصی هم تو خودمون نداریم.
اما,اما از اینجا شروع میشه که میخوام همسرم حتما شاغل باشه چون فکر میکنم با شرایط من سرش شلوغ باشه و گرم باشه خوبه, و کمتر احساس تنهایی کنه, البته ترجیح من اینه که حتما ایشون پزشک باشن که دلایل زیادی برای این انتخابم دارم.
اینم بگم دندونپزشک نباشه بهتره,چون تو پزشکی راه برای پیشرفت بیشتره,بخاطر اینکه شغل من وابسته به مکان نیست میتونم برای گذروندن طرحشون هر جای ایران که بود باشون باشم, و خودم یکی از بزرگترین مشوقاشون بشم برای پیشرفته روز افزون ایشون, و صد البته با سختیای زندگیشون بنده تا حدودی اشنا هستم, که باید در نبود من به تنهایی با این سختیا دست پنجه نرم کنن.
اینم جا داره برای اون دوستانی که الان به ذهنشون رسیده که بگن و بنده رو متهم بکنن به اینکه بخاطر شغل و شاید درامد این خانوم بنده دارم پا پیش میذارم بگم که, صد البته شغل ایشون مهمه برای من همینطور که بعضی از دوستان مسلما خواستگاری دختری که شاغل باشه نمیرن و حتما خواستگاری دختری میرن که شغلشون خانه داریه ( البته نمیدونم طبق قانون کار خانه داری شغل محسوب میشه یا نه ولی اینو میدونم خانمای خانه دار میتونن بیمه بشن )
پس شغل برای همه مهمه و زدن این حرف اشتباه حالا یکی شغلش خانه داریه یکی کارمند بانک,ولی بنده معیارم اینه .
و تو مراسم خواستگاری امکان داره بنده و یا حتی اون خانم دکتر به دل هم دیگه نشینیم و قضیه در همون جلسه اول کنسل بشه,پس صرف شغل خانم از معیارهای اولیه است.
قضیه دوم که باید در موردش حرف زد پول و درامده , بنده عقیده دارم پول واقعا چیز کثیفیه و مثل یه شمشیر دو لبه اس, چه زندگی ها که از هم بخاطر پول نپاشید,چه برادر خواهری ها و پدر فرزندی ها, پس خیلی مهمه که قضیه پول و درامد حل بشه,مخصوصا در خانواده هایی که زوجین شاغل هستن,بنده بخاطر حجم دردسرهایی که تو زندگیم هست طالب ارامش هستم و حاضر نیستم به هیچ وجه این ارامش به خاطر هر چیزی به هم بخوره, دوس دارم مث دو تا رفیق تا اخرش رو با هم بسازیم و هیچ وقت اسم پول من یا تو تو خونه ام نباشه و بنده هیچ اصراری ندارم مدیر مالی خونه باشم با توجه به اینکه عمده یکسال رو هیچ وقت خونه نیستم .
درباره شرایط خانواده دختر خانم هم همین که در حد خودمون باشن و معمولی باشن کافیه,مهم خودشون هستن که تو زندگی طالب ارامش باشن و پیشرفت و کمک کردن به دیگران (که تو این مورد خودم از بزرگتریم مشوقانشون هستم ).
حالا با توجه به حرفایی که بالا زدم میخواستم نظراتتوت رو نسبت به:
1.با توجه به شرایط من از کفویت لازم برای ازدواج با دختری با شرایط بالا هستم؟
2.شرایط زمانی کار کردن من که از نظر خودم یه نقطه منفی بزرگه چقدر مانع ازدواجم خواهم بود؟
3. هر نظر دیگه و توصیه دیگه ایی دارید خوشحال میشم بشنوم!
----------------------------------------------------
در مورد خودم هم لازم دیدم بگم که من از خانواده مرفه و بی دردی نیستم و میتونم به جرات بگم برای رسیدن به اینجا خیلی زحمت کشیده شده هم خودم ( در زمان تحصیل خودم کار کردم ) و بیشترشو خانواده ام که واقعا به خاطر جور کردن هزینه تحصیل و رفت و امد من از خیلی از چیزاشون گذشتن,منم همیشه قدر دانشون خواهم بود.
من زیاد ادم مذهبی نیستم ولی میدونم زکات علم در یاد دادن اونه, برا همینم برا بچه های که دوس دارن زبان یاد بگیرن کلاس رایگان میذارم و کمکشون میکنم,به امید خدا تا چند وقت دیگه چنتاشون میرن برا امتحان ایلتس ، برا اونا هم دعا کنید زحماتشون نتیجه بده.
← مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه) ← موانع ازدواج (۴۹ مطلب مشابه)
- ۳۲۴۷ بازدید توسط ۲۵۳۰ نفر
- يكشنبه ۲۱ شهریور ۹۵ - ۲۲:۴۵
