سلام
من از دانشجو های پزشکی و پرستاری و هر فردی که واحد تشریح رو گذرونده سوال داشتم
اینکه سالن تشریح باشیم اجباریه درسته که نمره عملی ونظری در نظر گرفته شده براش ولی خب این قانون وجود داره که اون هایی که نمی تونن با جسد رو به رو بشن حاضر نشن در سالن و در امتحان عملی شرکت نکنن؟
سلام
واحدنظریش را ممکنه بدون جسد پاس کنید، ولی در واحد عملی باید در تالارتشریح با جسد کار بشود.
عادت میکنید، اولش خیلیها اینطورن ولی بعد حتا با جسد شوخی میکنن، و سر ب سر دوستاشون میزارن.
اگر ترستون مفرط هست به بعدا و اشتغال در محیط واقعی فکر کنید در پرستاری و پزشکی خیلی اسفبارتر از جسد پیش رو دارید.
سلام
قانونش رو آموزش بهتر میدونه اما بعید میدونم همچین قانونی باشه مگر اینکه استادتون باهاتون راه بیان
اما اصلا سالن تشریح اونقدرهاکه فک میکنین آزاردهنده نیس نهایت تا۲یا۳جلسه که عادی بشه
چنتا ماسک بزنین تا بو اذیتتون نکنه
خیلی از بچه های ما حالت تهوع واستفراغ داشتن و مجبور شدن اونجارو ترک کنن اما همونا پای ثابت جلسات بعدی شدن
یادمه منم بعد اولین جلسه میل به غذا نداشتم ومدام جلو چشمم بود اما باور کنید عادی شد و بعد چند جلسه چندبرابر حالت عادی غذا میخوردم😁شوخی کردم اما مطمئن باشین کنار میایین
داروی ضدتهوع مصرف کنین از قبل
غذای سنگین وناهار قبل کلاس نخورین اما یه چیزی بخورین تا از حال نرین
اولشم خیلی نزدیک نرین یه چند دقیقه که به محیط عادت کردین جلوتر برین
اکثر بچه هایی که سالن تشریح میرن اون حس ترس و اضطراب وچندش وحال بهم زن و حتی فکر انصراف از رشته رو دارن اما بعد سالها به اون احساسشون می‌خندن درست مثل الان من که دلتنگ اون کلاسها شدم🥺
یه سری فیلم‌های خیلی باکیفیت هست فک کنم برای نتر هست که مربوط به تشریح هست عالیه اینارم ببینین علاقه مند میشین به تشریح (دقیقا اسم پرفسور یادم نمونده فک کنم نتر بود که توضیح میدن وبعد اون قسمت رو نشون میدن اون موقع به انگلیسی بود اما کاملا قابل فهمه)
سلام وقتت بخیر به عنوان به دوست بهت میگم :
اولا اینو بگم که ترس اولیه اوکی هست و عادیه . فکر میکنی چه چیز عجیبی قراره ببینی یا عین فیلما سالن تشریح قراره مثل سردخونه باشه و جسدها رو بیارن بیرون و اینا :)
ولی بخدا اصلا ترس نداره . بعضیا همون دفعه اول ترسشون میریزه بعضیا حداکثر تا 3 جلسه اکی میشن و اونقدر عاشق سالن تشریح میشن که نگو. هیچ چیز چندش و عجیبی هم نیست انسانه دیگه به هر حال. موجود فضایی نیست که. بعضیا البته روحیه شون خیلی لطیفه که کلا نباید بیان رشته های پزشکی.
اگر واقعا از جسد تا این حد بترسی و بیزار باشی اصلااااااااااااااا نمیتونی پزشک یا پرستار خوبی باشی
اصلاااااا
این واحدهای عملی خیلی مهمن و در واقع اصل رشته همونه
نگران نباش عادی میشه چون برای هزاران دانشجو عادی شده
اگر که مشکلت فوبیا هست دیگه کلا این رشته رو ببوس بذار کنار.
ببخش اگه خیلی رک حرف زدم ولی این رشته ها شوخی بردار نیست با جون آدم سر و کار داری.
بدون جسد دیدن چجوری میخوای بفهمی شریان و عصب و ورید و عضله و مجاورتاش چی ان
شاید بگی تو تئوری میخونم دیگه ولی عملی و از نزدیک روی جسد دیدن خیلیییییی فرق داره باهاش. این که مثلا من یه تزریق وریدی میکنم کدوم عصب نزدیکشه که دقت کنم بهش صدمه نزنم انصافا با تئوری نمیشه :)
پس دو راه داری یا کلا بیخیال این رشته ها شو یا به ترس و چندش و هرچی که داری غلبه کن ( با چندبار رفتن تو سالن تشریح اکی میشه).... اگر هم بدون دیدن جسد، رفتی جلو و پزشک یا پرستار شدی اینو بدون هیچوقت تو کارت خوب نمیشی. هیچوقت درجه یک نمیشی
شاید طرز حرف زدنم خوشت نیاد ولی واقعیته.خیلی نظر نمیذارم اینجا ولی واقعا دلم نیومد چیزی نگم چون دوستایی داشتم که فقط بخاطر تاپ بودن پزشکی و پول زیادش اومدن این رشته رو بخونن منتهی با دیدن سختیا و جسد و شرایط بیمارستان دووم نیاوردن و بعدم بخاطر حرف فامیل و اینکه عمرشونو گذاشتن پای درس نتونستن انصراف بدن و پزشکی رو به ناچار ادامه دادن و در نهایت یا پزشک خوبی نشدن یا افسرده شدن جوری که آرزو میکنن ای کاش کلا دیپلم بودن ...اونایی که با همه وجود عاشق سالن تشریح ان و همیشه خودشون دستکش دست میکنن و رو جسد مطالعه میکنن همون پزشکایی میشن که پولشون از پارو بالا میره و تو کارشون خبره ان . اونایی هم که از دور نگاه میکنن و چندششون میشه همونایی میشن که مگس پر نمیزنه تو مطب شون . یکی هم اینکه فردا روزی تو بیمارستان یه مریض فوت کرد ، همون جسده دیگه و پزشک و پرستار و کادر درمان کلی جسد میبینن تو زندگی شون. فقط فرق جسدهای سالن تشریح اینه که فرمالین اینا زدن رنگشون تیره شده که فرض کن سیاه پوسته و اینکه بدنشو تشریح کردن باز کردن که اونم باز نمیتونی نادیده بگیری و بگی من نمیخوام ببینم دل و روده جسدو. چونکه تو اورژانس کلی دست و پای قطع شده و نمیدونم از این جسدها چندش تر قراره ببینی.
کلا یه اصله کسی که میخواد پزشک و پرستار بشه باید با جسد اکی باشه ولاغیر ( چون در آینده چیزهای خیلی چندش تری قراره ببینه چه میدونم خونریزی و تشنج و کف بیرون اومدن از دهان بیمار و بیماری ها ی پوستی قارچی و انگلی هم که حتی اگه پزشک عمومی هم باشی قطعا میبینی و ...)
البته من این حرفا رو نه فقط به تو بلکه برای همه نوشتم که کس دیگه ای اینجا رو خوند حداقل با دید کامل رشتشو انتخاب کنه پس اگه حس میکنی خیلی جدی حرف زدم به خودت نگیر لطفا . فقط قصدم کمکه
لطفا این کامنتو تایید کنید چون نه تنها برای ایشون بلکه برای بقیه هم شاید در آینده مفید باشه
فقط واقعیت محیط بهداشت و درمان رو گفتم و کسایی که میان این رشته ها باید با چشم باز انتخاب کنن تا بعدا پشیمون نشن
مطالب پیشنهادی از بایگانی خانواده برتر برای آشنایی در مورد نحوه ی نظر دادن و تائید آن ها