باسلام.
بنده یه خانوم هستم که شانزده ساله که ازدواج کردم . سه فرزند دارم . از همه چیه زندگیم، وضعیت مالی، بچه هام ، نوع تربیت بچه هام ، اداره کردن خونه و زندگی ، کار شوهرم، موقعیت اجتماعی مون و کلاً از همه چیه زندگیم راضی ام. فقط یه مقدار اخلاق شوهرمه که اعصابم رو متشنج کرده. . بذارید همه چیز رو براتون بگم:
شوهرم مرد خوبیه ، با ایمانه ، بافهم و شعور و با کمالاته، اما...
اصلا متوجه نیست که من به عنوان زن زندگیش ، خانوم خونه اش حق دارم که حرف راست و عین حقیقت رو بشنوم. منظور من دروغ گویی نیست. شوهر من هیچوقت به من حقیقت رو نمیگه ، یعنی مقداری از اون حرف و یا کار حقیقی رو میگه و مقداریش هم پنهون کاری میکنه که بعدا گندش در میاد!
در واقع دروغ تا حالا اصلا به من نگفته. ولی حرف های راستش هم نصف و نیمه است! من از اون دسته زنهایی هستم که دوست دارم شوهرم ، من رو تو جریان کارهاش قرار بده، نه بعدا لو بره و من متوجه بشم.
مخصوصا دوست دارم وقتی کارهای مالی و اقتصادی برای خونه انجام میده با من مشورت کنه از من کمک بخواد در واقع من آگاه باشم از جریان کار نه این که آخر از همه متوجه بشم.
حالا مثلا میخواد وام گرفتن باشه ، پرداخت قسط های وام باشه ، حقوق گرفتن باشه، قرض دادن به شخصی باشه یا قرض گرفتن از شخص یا دوستی ، اصلا کوچیک ترین کارهایی مثل پولی که داده میشه بابت مایحتاج زندگی یا خرید های مهمونی یا کادویی برای شخصی.شاید من آدمه پرتوقعی ای هستم.
ولی یه چیز دیگه هم باید بگم این هست که ، شوهرمن از اول زندگیه مشترک مون هم همین جور بوده ، اصلا انگار از من میترسید ، همیشه از من پولی که بابت هر چیزی داده میشد رو پنهون میکرد. عقیده اش این هست، که زن نباید از کارهاش باخبر بشه دقیقا بر عکس عقیده ی من! برنامه ریزی هم برای در آمدش اصلا نداره. به نظرتون چی کار کنم با همچین مردی ؟ چه جوری باهاش تا کنم و کنار بیام ؟
← مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه) ← مسائل زناشویی خانم ها (۵۴۹ مطلب مشابه)
- ۱۸۸۵ بازدید توسط ۱۳۰۸ نفر
- دوشنبه ۲۳ اسفند ۹۵ - ۲۱:۰۵
