سلام
من دخترم و 23 سالمه ترم 1 کارشناسی ارشدم دارم مشکلم از همون دوم دبیرستان شروع شد بنا به یه سری دلایل اون رشته ای که دوست داشتم نرفتم و از همون موقع متوجه شده بودم که کلا راهم رو دارم اشتباه میرم اما هر سال بیشتر شد تا اینکه وارد دانشگاه شدم 5 سال که واقعا سرخورده شدم.
اطرافیانم ( همکلاس ) اکثرا با علاقه ی زیاد این رشته رو انتخاب کردن یعنی اگر علاقه نباشه نمیشه موفق بود چون استعداد و ایده و قوه ی تخیل خوبی میخواد و من همچنان از دبیرستان با اینکه درسم خوب بود تبدیل شدم به آدمی که به زور باید بشینم سر جزوه و درس واقعا دوسش ندارم .
برای ارشد چند تا رشته رو برای تغییر یه کم تحقیق کردم متوجه شدم که بهتر لیسانسشو داشته باشم وگرنه بازم ممکنه به مشکل بربخورم.
وقتی قبول شدم خانواده خیلی بهم گفتن ثبت نام کن اما طولش دادم تا زمان انتخاب واحد گذشت اما بعدش دچار تردید شدم که نکنه موندم من که باز میخوام واسه ملی بخونم ملی همینم قبول نشم بهتر برم پدرم از همون اولم دوست داشت برم ، پیگیر شد بالاخره رفتم از اونجایی که ازاد بود گفت مشکلی نیست بیاد ثبت نام .
حالا باز اون حالت اومده سراغم دوست دارم انصراف بدم واقعا دوسش ندارم از یه طرف نمی دونم چی به خانوادم بگم که از ته دلشون راضی باشه از یه طرف دلم واسه بابام میسوزه که باید دوباره هزینه انصراف بده قید این هزینه هایی هم که تا حالا کرده رو بزنه.
از یه جهت حسم میگه شاید برای خانوادم مهم باشه چون فامیل اکثرا فهمیدن من ارشد میخونم یه دفه بشنون انصراف دادم خیلی بد میشه موندم چکار کنم بازم واسه خانوادم و اینجور حرفا بگذرم و این حس لعنتیو تحمل کنم یا انصراف بدم بشینم واسه یه رشته ای که تازگیا بهش فکر میکنم بخونم ؟
اخه این همه شهریه و هزینه وقتی هیچ تلاشی نمیکنم چه فایده رشتمم یه مدلیه که باید کار بلد یاشی دفتری و کارمندی نیستش برای همین قید شغلم زدم
الان توی خوابگاه دو نفر توی اتاقمن هر دو تا عشق رشته ی دانشگاهیشونن و اینکه من درس نمیخونم و تلاش نمیکنم بعضی موقع ها باعث شوخی یا حتی سوال یکیشون شده میگه تو هنوز سر اون درست نرفتی خودمم همراهیش می کنم چون حرفی ندارم ولی واقعا این مشکل من سرخورده کرده اخه واقع جز دانش آموزای خوب بودم الان تبدیل شدم به چی؟!!!
میخواستم دوستانه ازتون مشورت بخوام که شما بودین چکار میکردین ؟
مرسی
من دخترم و 23 سالمه ترم 1 کارشناسی ارشدم دارم مشکلم از همون دوم دبیرستان شروع شد بنا به یه سری دلایل اون رشته ای که دوست داشتم نرفتم و از همون موقع متوجه شده بودم که کلا راهم رو دارم اشتباه میرم اما هر سال بیشتر شد تا اینکه وارد دانشگاه شدم 5 سال که واقعا سرخورده شدم.
اطرافیانم ( همکلاس ) اکثرا با علاقه ی زیاد این رشته رو انتخاب کردن یعنی اگر علاقه نباشه نمیشه موفق بود چون استعداد و ایده و قوه ی تخیل خوبی میخواد و من همچنان از دبیرستان با اینکه درسم خوب بود تبدیل شدم به آدمی که به زور باید بشینم سر جزوه و درس واقعا دوسش ندارم .
برای ارشد چند تا رشته رو برای تغییر یه کم تحقیق کردم متوجه شدم که بهتر لیسانسشو داشته باشم وگرنه بازم ممکنه به مشکل بربخورم.
وقتی قبول شدم خانواده خیلی بهم گفتن ثبت نام کن اما طولش دادم تا زمان انتخاب واحد گذشت اما بعدش دچار تردید شدم که نکنه موندم من که باز میخوام واسه ملی بخونم ملی همینم قبول نشم بهتر برم پدرم از همون اولم دوست داشت برم ، پیگیر شد بالاخره رفتم از اونجایی که ازاد بود گفت مشکلی نیست بیاد ثبت نام .
حالا باز اون حالت اومده سراغم دوست دارم انصراف بدم واقعا دوسش ندارم از یه طرف نمی دونم چی به خانوادم بگم که از ته دلشون راضی باشه از یه طرف دلم واسه بابام میسوزه که باید دوباره هزینه انصراف بده قید این هزینه هایی هم که تا حالا کرده رو بزنه.
از یه جهت حسم میگه شاید برای خانوادم مهم باشه چون فامیل اکثرا فهمیدن من ارشد میخونم یه دفه بشنون انصراف دادم خیلی بد میشه موندم چکار کنم بازم واسه خانوادم و اینجور حرفا بگذرم و این حس لعنتیو تحمل کنم یا انصراف بدم بشینم واسه یه رشته ای که تازگیا بهش فکر میکنم بخونم ؟
اخه این همه شهریه و هزینه وقتی هیچ تلاشی نمیکنم چه فایده رشتمم یه مدلیه که باید کار بلد یاشی دفتری و کارمندی نیستش برای همین قید شغلم زدم
الان توی خوابگاه دو نفر توی اتاقمن هر دو تا عشق رشته ی دانشگاهیشونن و اینکه من درس نمیخونم و تلاش نمیکنم بعضی موقع ها باعث شوخی یا حتی سوال یکیشون شده میگه تو هنوز سر اون درست نرفتی خودمم همراهیش می کنم چون حرفی ندارم ولی واقعا این مشکل من سرخورده کرده اخه واقع جز دانش آموزای خوب بودم الان تبدیل شدم به چی؟!!!
میخواستم دوستانه ازتون مشورت بخوام که شما بودین چکار میکردین ؟
مرسی
← ادامه تحصیل (۴۸۰ مطلب مشابه)
- ۵۹۳۲ بازدید توسط ۴۰۱۹ نفر
- سه شنبه ۱۲ آبان ۹۴ - ۱۸:۱۶
