سلام
من یه خانومم یه دختر ۱۵ ساله که بکارت‌‌ش رو از دست داده . این رو برای تمام مادر پدر های الان و آینده مینویسم برای همه دخترا .
من از ۶ سالگی یا شاید زودتر خود ارضایی میکردم تا همین چند ماه پیش ، کثیف به نظر میاد درسته؟ اگر در مورد فرزند خودتون باشه چی؟ کنار پدر و مادرم میخوابیدم و اکثرا متوجه تمام اعمال جنسیشون میشدم!
دوران کودکی من مصادف با دوران جوانی و سر زندگی جنسی پدر و مادرم بود و من قربانی این سر زندگی . هیچکس حواسش نبود و من تو دام خوشرنگ خودارضایی افتادم .
پس یادتون باشه پدر و مادر نقش اساسی تو خراب کردن یا ساختن آینده فرزندشون دارن . بعد از اون همیشه حواستون به دختر یا پسرتون باشه اجازه بدید با دوستاش بازی کنه اما کنترلش کنید .
بهش بگید که کسی حق نداره اندام جنسی اون رو لمس کنه یا ببینه. بچه ها برای شناخت اندام جنسیشون کنجکاوی زیادی دارن نذارید این کنجکاوی به جاهای بد ختم بشه .
فرزندتون رو مشغول کنید اجازه ندید مشغله کاری یا مشغولیت به زندگی دو نفره خودتون و همسرتون زندگی کودک رو خراب کنه . خواهش میکنم هر وقت از زندگی دو نفره و ارتباط جنسی آزادانه سیر شدید بعد اقدام به بچه دار شدن کنید! اتاق کودکتون یا محل خوابش از شما جدا باشه و اگر میترسه تا زمانی که خوابش ببره کنارش باشید و وقتی از خوابش مطمئن شدید بعد ارتباط جنسی داشته باشید! بچه ها باهوش تر از چیزین که فکر میکنید.
نمیگم شما باید ارتباط جنسیتونو که خیلی هم لذت بخش و مایه صمیمیت بین خودتون و همسرتون رو قربانی فرزند کنید! اما مراقب باشید .
من ۴ ماهی میشه که این عمل رو ترک کردم اما اثراتش رو هنوز احساس میکنم و مهمتر از همه اینه که بکارتم رو سر همین کار از دست دادم اما حق دارم که خودم رو مقصر ندونم اینطور نیست؟ از نظر شما در صورت بروز چنین مشکلی اشتباه از کیه ؟
← مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه)
- ۲۹۳۸ بازدید توسط ۲۳۸۹ نفر
- دوشنبه ۱ آذر ۹۵ - ۲۲:۲۵
