سلام
تقریبا بیست ساله هستم و مذکرم .
در موقعیت سختی قرار داشتم و اتفاقات ناگواری بطور همزمان رخ دادند. این موضوع واضح شد که کسی بیرون نیست.
اما سوالم اینه که خشمم چند سال دیگه به پایان میرسه؟
در ماه های اخیر تمام کسانی با هدفی برای اون ها زندگی می کردم به علل یکسانی مردند.
به یه فرد ساکت تبدیل شدم ، البته احساسی شبیه به انفجار ندارم.
دریچه های ارتباطم به دنیای بیرون محدود به امور حیاتی شده و خلا آزار دهنده ست. این خنده دار نیست. درباره هیچکدام از حوادث رخ داده اندوهگین نیستم. در زمانی که به فردی برای انتقال مفاهیم و به اشتراک گذاری اونها نیاز داشتم شخصی رو پیدا نکردم. به سفارش انسان های هوشمند زنده ی دیگه مشغول زندگی طبیعی هستم. اما زندگی نباتی در برابر گذر زمان عکس العمل کندتری نشون میده. هنوز هر روز به موضوعات متفاوتی فکر میکنم. از اینکه مطالعه کردید متشکرم.
← مسائل متفرقه (۷۵۸ مطلب مشابه)
- ۱۷۷۵ بازدید توسط ۱۳۶۰ نفر
- يكشنبه ۱۸ مهر ۹۵ - ۲۲:۳۰
